~~ดวงดาวพราวพร่างฟ้า~~

~~พราวฝัน~~

ยามฉันมองดาวบนท้องฟ้า
ฉันได้พบดาวดวงหนึ่งสวยใส
แต่ดาวดวงนั้นช่างอยู่แสนไกล 
ฉันไม่อาจเอื้อมมือไปหยิบดาวมา..
อยากหยิบดาวดวงนั้นปันให้เธอ .
ดาวดวงนั้นช่างงามเลิศเลอ..ล้ำค่า 
อยากเอื้อมมือไปหยิบดาวดวงนั้นมา
แต่อนิจจา...ดาว..อยู่ไกลเกินใฝ่ชม.
แต่..แม้ว่าดวงดาวจะอยู่แสนไกล
แต่..ดวงดาวยังคงสดใส..และสวยสม 
ยามเมื่อสองเรา.เฝ้าคอยชม 
ดาวดวงกลมกลม.ช่างงามจับใจ
ฉันอยากจะนั่งอยู่อย่างนี้ .
และ..อยากจะนั่งอยู่อย่างนี้ตลอดไป
อยากจะนั่งเพราะมีเธออยู่เคียงใกล้ 
ไม่อยากลุกจากไปไหนไกลจากกัน.
เราจะนั่งนับดวงดาวพราวพร่างฟ้า 
เราจะนั่งวาดจินตนา-การ. พราวฝัน 
เราจะนั่งแต่งแต้มฟ้าสวยไปด้วยกัน 
เราจะนั่งปั้นเมฆขาวสวยพลันให้พรั่นพรู
จะขอนั่งอิงแอบเจ้าขวัญใจ 
จะขอเอียงหน้าซบลงตรงไหล่เคียงคู่
สองตา สองเรา..จะเฝ้าดู 
ดวงดาวจะพราวพร่างพรู..มิรู้คลาย 
โอบกอดฉันไว้.....นะคนดี 
อย่าทิ้งร้างห่างหนี...ฉันไปไหน 
โอบกอดฉันไว้นะ...ยอดดวงใจ 
อย่าปล่อยทิ้งฉันไว้ได้ไหมได้ไหม
ฉันคงหนาวเหน็บสั่นสะท้าน ...
เกินต้าน....แรงลมพัดไหว 
ผิวเนื้อคงสั่นเทิ้ม...มิวางวาย 
ด้วยขาดเธอแนบกาย...เคล้าคลอ 
สายลมยังคงโชยลูบไล้พัดผ่าน 
ความหนาวซ่านโชยลูบไล้ผิวเนื้อ 
เสียงกระทบริมฝีปากคงสั่นเครือ 
ด้วยหนาวเนื้อ ..หนาวล้ำ..ค่ำคืนกาล