ฉันรู้ว่าเธออยู่ตรงนั้น ตรงที่ๆฉันไม่มีวันเข้าไปใกล้ ได้แต่เฝ้ามองเธอจากที่ไกล คอยมองเห็นความเป็นไปในแต่ละวัน ทรมานกับอาการที่เป็นอยู่ เพราะเธอไม่เคยรับรู้หัวใจฉัน ที่เก็บความรักไว้อย่างเงียบงัน และแสดงออกไปนั้นแค่สายตา ยิ้มรื่นและฝืนหัวเราะ ก็เพียงเพราะจะให้เธอรับรู้ว่า ไม่ยี่หระกับภาพที่บาดตา แต่หัวใจช่างปวดปร่าเสียเหลือเกิน....
คะน้า 31 มี.ค. 2546 21:03 น. - ID 31522 
1019
8
0
31 มีนาคม 2546 22:17 น. - comment id 120926
เศร้า จัง แต่งได้กินใจ ........... ...ฝืนไปใจก็เจ็บ........
31 มีนาคม 2546 22:22 น. - comment id 120927
ชอบ
31 มีนาคม 2546 23:18 น. - comment id 120949
โดน
1 เมษายน 2546 01:41 น. - comment id 120965
เนอะ.. เห็นด้วยกะทะเลรัก.. โดนใจไปเต็ม ๆ ค่ะ เฮ้อ... เศร้าชะมัดเลย ทำไงจะหายก็ไม่รู้นิ
1 เมษายน 2546 09:13 น. - comment id 121001
ดอกไม้หวานบานกลางใจไม่ไปไหน เศร้าทำไมใจยังหวานแม้บานสาย ความสุขซึ้งตรึงใจตราบวันตาย ให้ใจกายหมายมาดพิสวาทเธอทุกชาติไป.. ในชาติหนึ่งซึ้งเป็นจริง.. ......... วางใจเถิดยอดรักพักใจไว้ที่ฉัน ตราบตะวันอันอ่อนอุ่นไม่หน่ายหนี ตราบสายธารยังรินไหลในธาตรี ร่ายกวีกล่อมใจฝันวันที่เราต้องห่างไกล..
1 เมษายน 2546 10:18 น. - comment id 121016
โอ๊ะ..เจ็บปวดมากเลย พี่คะน้า
1 เมษายน 2546 14:34 น. - comment id 121083
อืมมม สุดยอดเลยอ่ะค่ะ ชอบบบบบบบบบ เก่งอ่ะ
1 เมษายน 2546 17:39 น. - comment id 121159
เฝ้ามองเธอเดินไปกับใครคนนั้น เจ็บปวดเหมือนกัน อารมณ์สั่นไหว มันเจ็บไปทั้งใจ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้ เพราะรักเธอหรือเปล่า ถึงได้เศร้ามากมายทุกที ที่เจอเธอยืนอยู่กับเค้าคนดีของเธอ งั่ม ๆ พี่คะน้าคะ ไม่ควงพี่กวางตุ้งออกงานม้างอ่ะคะ ---- เผื่อจาได้ช่วยแบ่งความบาดตาบาดใจแทนกันได้ม้างอ่ะค่ะ --- เอ่ ว่าแต่ว่า พี่ตุ้งหายไปไหนอ่ะคะ --- มะยอมมาให้กำลังใจพี่คะน้าเนี่ย ---- แวะมาวิ่งป่วนในห้องพี่คะน้าค่ะ
1 เมษายน 2546 17:49 น. - comment id 121164
เห่อ ๆ --- แต่กลอนไม่จบอ่านะ อ่านเยอะไปหน่อย --- เริ่มเป็นยายแก่ หลง ๆ ลืม ๆ อ่า --- ขอโตดกั๊บป๋มพี่คะน้า ----
1 เมษายน 2546 21:03 น. - comment id 121234
ฮือ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
3 เมษายน 2546 08:03 น. - comment id 121718
คะน้าน้องรัก พี่มาขอบคุณนะคะ ที่ยังให้กำลังใจ คิดถึงทุกๆคนที่เคยต่อกลอนเล่นกันนะ เมื่อวานได้แชทกับพี่สารภีด้วยค่ะ ตอนนี้พี่เครียดๆเลยลองมาระบายใจดู แต่บางทีก็เบื่อนะ..งานใหม่คิดอะไรไม่ค่อยออกเลย.. อยากใช้เวลากับงานเขียนเผื่อจิตใจจะได้ดีขึ้น ชีวิตต้องมองไปข้างหน้านี่นะ.. พี่พยายามคิดแต่เรื่องสร้างสรรเรื่องบวกๆให้พลังใจตัวเอง เพราะยังมีความหวังมีสิ่งดีดีที่พี่คนช่างฝันยังทำมันไม่สำเร็จเลยรอยู่มากมายค่ะ ขอให้พระคุ้มครองน้องเช่นกันนะ
9 มีนาคม 2547 15:19 น. - comment id 145248
ยิ้มรื่นและฝืนหัวเราะ ก็เพียงเพราะจะให้เธอรับรู้ว่า ไม่ยี่หระกับภาพที่บาดตา แต่หัวใจช่างปวดปร่าเสียเหลือเกิน.... ประทับใจกับบทนี้จังเลย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
