สายฝนโปรยลงมาจากฟ้า
จากท้องนภาอันกว้างใหญ่
เม็ดฝนกระทบตัวถึงหัวใจ
พาให้ร่างลอยล่องไปในภวังค์
.......................................................
ฝนยิ่งตกหนักมากขึ้น
หัวใจก็ยิ่งหมดซึ่งความหวัง
ว่าวันนี้ที่เธอบอกจะมาให้พลัง
แล้วอยู่ความหวังพังทลาย
................................................
เป็นเพราะเจ้าฝนที่ตกหนัก
เธอจึงทักว่าอย่าออกไปไหน
แล้วนี่จะให้ทำทำอย่างไร
นอนฟังเพลงก็ได้..สบายใจดี
...............................................
เสียงฝนปนเสียงเพลง
บทบรรเลงก็ได้ที่
เสียงฟ้าร้องก้องปฐพี
เพียงเท่านี้ก็ยังสุขใจ
ยินเสียงเพลงเกี่ยวกับฝน
เกี่ยวกับความทุกข์ทนของคนหนึ่ง
ที่ห้ามใจเท่าไรก็ไม่หายคิดถึง
เพราะรู้ไหมเวลาที่ฝนมา..
รู้ไหมเวลาที่ฟ้ามันร้อง
หม่นหมองมันตรอมหัวใจ
และนึกถึงวันเก่า-เก่าก็เริ่มท้อ
เคยมีคนที่ฉันเฝ้ารอ...แต่แล้วเธอก็จากไป
......................................................
ก็ฉันคิดถึง..เมื่อคิดถึง
ไม่รู้จะทำเช่นไร...
ให้เธอได้ยินเสียงหัวใจ....
ที่นานเท่าไหร่..ก็ไม่หยุดร้องเสียที...
....................................................
1 พฤษภาคม 2546 17:33 น. - comment id 133968
คิดถึงคิดถึงคิดถึง จึงมาคอยนั่งมองเธอทุกวัน หลังสายฝนโปรยปรายจากบนฟ้านั่น อยากจะเห็นรุ้งสวรรค์ที่ฟ้าไกล

1 พฤษภาคม 2546 18:14 น. - comment id 133996
ฝนตก ใจก็หล่นหาย ไปกับสายฝน

7 พฤษภาคม 2546 16:15 น. - comment id 136161
เพียงสายฝนที่หล่นร่วง แต่น้ำตาแห่งความหวงห่วง ไม่เคยเหือดแห้งหาย จะกลัวไปใย...เมื่อความคิดถึงไม่ได้ทำร้ายใคร ความสุขอยู่ไม่ไกลไม่ไกลเพราะมันอยู่ที่นี่...ที่ใจเราเอง ^___^ เหมือนเป็นของคู่กันไปแล้วละ เมื่อฝนตกมาพร้อมกับความคิดถึง คิดถึงใคร ก็ไม่สำคัญ ขอแค่เธอมีความสุขในความคิดถึงนั้น ฉันก็พอใจ ด้วยความห่วงใยจ๊ะ
