อยากทิ้งข้อความให้อ่านมากมายแต่ไม่กล้า
ทำได้เพียงแวะมามองหน้าวันละหลายสิบหน
ฝากสามสี่ข้อความน้อยไปแต่ก็เกรงใจใครหลายคน
มากกว่านี้เดี๋ยวอาจโดนนินทา หาว่าเลี่ยนไป
     อีกอย่างไม่รู้เธอจะแวะมาอ่านบ้างหรือป่าว
ใจจริงมีเรื่องราวมากมายอยากถามไถ่
เป็นไงบ้างตอนนี้เป็นอยู่สบายดีไหม
ทุกคนทางบ้านเป็นอย่างไรอยากรู้บ้างจัง
     ก็รู้ว่าไม่เกี่ยวด้วยแต่ก็อยากได้คำตอบ
เผื่อคนเคียงรอบถามถึงจะได้บอกให้เขาฟัง
เพื่อนในนี้ก็เยอะขอเถอะบอกมาเลยดัง ดัง
ฉันจะได้สมหวังรับรู้ความเป็นไปของเธอ
     บทกวีนี้แวะมาถามไถ่ความเป็นอยู่
เพียงอยากรับรู้ทุกเรื่องราวที่เธอได้พบเจอ
พร้อมกับมองหน้ากระพริบตาให้กับรูปของเธอ
บวกความคิดถึงที่มีเสมอยามจากไป
ปล.  คิดถึงนะ..เด็กโง่				
				
			 
							
						
						17 กันยายน 2552 13:56 น. - comment id 1039624
เธอคงรับรู้นะคะ

 
							
						
						17 กันยายน 2552 15:25 น. - comment id 1039677
ูู^_^

 
							
						
						17 กันยายน 2552 17:38 น. - comment id 1039786
ตอนนี้หากบางใครได้อ่าน เค้าคง รู้ตัวแล้วนะคะ

 
							
						
						18 กันยายน 2552 12:59 น. - comment id 1040038
งั้นให้คนที่อ่านทุกคนเลยละกัน นะครับ


