ด้วยรัก......
ดวงดาวจักจึงไล้โลมเลียบโฉมฟ้า
ให้แสงพร่าแก่ราตรีที่มืดหม่น
ดวงจันทร์จึงจุดสว่างกลางแดนดล
โดยไม่บ่นไม่ส่งบิลคิดค่าไฟ
ด้วยรัก.....
สายลมจึงบ่มพัดพะแพร้วโลก
ค่อยบ่ายโบกแผ่เผื่อเอื้อเย็นให้
ทิวพฤกษาชโลมชูลู่กิ่งใบ
เปล่า! ลมไม่คิดค่าอากาศเลย
ด้วยรัก.....
ฝนจึงพักเพียงเรียงสายถ่ายสู่พื้น
ให้ชุ่มชื่นคืนชีวาป่าเฉยๆ
เอื้อไอฝนให้ต้นไม้ได้งอกเงย
ไม่เคยเลยสักครั้งจะหวังใด
ด้วยรัก.....
ชั้นสุขนักเพียงรู้จักและได้รัก
ไม่คิดหนักเหนื่อยสักทีที่ทำให้
เพื่อเธอแล้วล้วนใจจริงอย่างจริงใจ
ไม่เป็นไรหากไม่ได้...แม้รักคืน
16 พฤษภาคม 2546 20:52 น. - comment id 138731
ซึ้งครับ ชอบแนวคิด นำเสนอได้เยี่ยมมาก

16 พฤษภาคม 2546 23:50 น. - comment id 138779
เพียงหวัง.......ใจเข้าแทรก แฝงแอบ.......กลางใจนั้น เพ้อฝัน..........ถึงทุกวัน สิ้นหวัง...........ก็ยินดี ขอเพียง.........ใจเธอคิด เฝ้าฝัน............อย่าหน่ายหนี คิดถึง.............สักนาที เพียงนี้............ก็สุขใจ

17 พฤษภาคม 2546 07:06 น. - comment id 138850
ขอบคุณค่ะ....คุณnok_yak และคุณอัลมิตรา
รักจึง.....ใหญ่ยิ่งและยิ่งใหญ่
รักจึง...ให้สรรสุขทุกสรรพสิ่ง
รักจึง...เปี่ยมศักดิ์ในรักจริง
รักจึง...แน่ยิ่ง...ชั้นรักเธอ
