ก็แค่ดอกไม้

ม้าก้านกล้วย

แค่ดอกไม้ ที่คนให้ ตั้งใจลืม
ยังหลงปลื้ม ดื่มด่ำ คำพร่ำหวาน
เค้าลวงไว้ กับดอกไม้ ที่ให้เมื่อวาน
มาวันนี้ เป็นเพียงกาล เพียงผ่านเลย
ไม่รู้ว่า ยามที่ให้ ตั้งใจหรือเปล่า
ไม่รู้ล่ะ เพราะว่าเรา ไม่อาจเฉย
เก็บประคอง ช่อสะพรั่ง หวังชื่นเชย
กระไรเลย ไม่กี่คราว เขาก็เมิน
อาจแจกจ่าย ดอกไม้ ไปทั่วทิศ
คงไม่คิด จริงจัง อย่างนานเนิ่น
ชอบเขาเอง ทำไม ไม่ได้เชิญ
ต้องนั่งเขิน กับดอกไม้ อยู่ฝ่ายเดียว
ถึงแม้เขา ตั้งใจ ลืมไปแล้ว
จะยังแน่ว แน่ใน ใจยึดเหนี่ยว
หวังนะหวัง แม้จะนั่ง หวังคนเดียว
ดอกไม้เหี่ยว แห้งไป ตั้งใจจำ
แม้ใจรู้ ซึ้งอยู่ ว่าเกินหวัง
ยังมานั่ง เพ้อหวน สำนวนพร่ำ
ไม่สนใจ ว่า ใจ ใครจะดำ
ลืมน้ำคำ ที่หวานไว้ ยามได้เจอ
ก็แค่ดอกไม้ ที่คนให้ ไม่ใส่ใจจำ
ช่อดอกรัก แซมระกำ ย้ำเสมอ
ดอกรักเร่ ช่อสวย ด้วยนะเธอ
กุหลาบเก้อชะเง้อรักต้องหักใจ				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน