ใ จ ที่ ว่ า ง เ ป ล่ า

คนเขียนกลอน


รู้ สึ ก ใ จ ฉั น มั น ว่ า ง เ ป ล่ า
รู้ สึ ก มั น ป ว ด ร้ า ว เ งี ย บ เ ห ง า
รู้ สึ ก ใ น หั ว ไ ม่ มี อ ะ ไ ร     มั น เ บ า ๆ
รู้ สึ ก มั น เ ห ง า ๆ ย า ม ไ ม่ มี เ ธ อ อ ยู่ ใ ก ล้ ก า ย
				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    16 กรกฎาคม 2546 17:02 น. - comment id 154508

    รู้สึกว่าฉันขาดอะไรไปสักอย่าง
    โดยเฉพาะคนเคียงข้างคอยชิดใกล้
    รู้สึกว่าฉันเหงาเศร้าฤทัย
    ยามเธอไปไกลลับไม่กลับมา
    
    ***แวะมาทักทายจ๊ะ***
  • rain..

    16 กรกฎาคม 2546 20:50 น. - comment id 154586

    ..เรน...แวะมา..เป็นเพื่อน...นะคะ..
  • ยุงลาย

    16 กรกฎาคม 2546 23:03 น. - comment id 154613

    อารายจะเหงาขนาดนั้น...พี่
  • แม่มดน้อย

    17 กรกฎาคม 2546 18:12 น. - comment id 154768

    อืมม์ บทนี้เขียนดีนะ
    
    แต่ไม่ดีเหรอ เบาสบาย. . .
    ไม่มีไรหนักๆ ให้ปวดหมองอ่า
    
    =^______^=
    
    
  • แม่มดน้อยค่ะ

    17 กรกฎาคม 2546 20:28 น. - comment id 154805

    ถ้าในหัวมันเบาๆ ไม่มีอาไรหนักๆ มาต้องให้คิดมากก็ดีนะ
    แต่ถ้าเหงาเนี่ย. . .ไม่ไหวอ่ะ
    
          =^_______^=
    
  • Namie

    20 กรกฎาคม 2546 13:56 น. - comment id 155398

    ท่านชาย  ท่านชาย  เข้าพรรษาแกไม่ได้กลับบ้านใช่มั้ย  รู้มั้ยว่าฉันกับยัยน้องยีราฟป่าเมากันเละเลย
  • มาดามมด

    15 สิงหาคม 2546 14:02 น. - comment id 160243

    อยากเข้าไป  ในใจเธอ
    อยากเข้าเช็ดรอยเลอะเทอะ  ของความปวดร้าว
    อยากมอบความทรงจำดีดี  ทุกเรื่องราว
    อยากติดตามเธอ  เหมือนเป็นเงา  ไม่ห่างกาย
    
    ............ู^_^...............

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน