ชีวิตอยู่ไหน

นั่งอยู่เงียบๆกับความอ่อนล้า
หัวใจมองหา แต่เธอไม่อยู่ตรงหน้าให้เห็น
หลับตาก็แล้ว บังคับตัวเองก็แล้ว ยังเจ็บเป็น
คงเพราะความคิดถึงมันซ่อนเร้นมากเกินไป
อยู่...ในฐานะคนที่ต้องอยู่
แม้ไม่รู้ว่าจะต้องอยู่อีกนานแค่ไหน
โลกบังคับให้เราทำหน้าที่ หัวใจบังคับให้มีเธอข้างใน
แต่เจ็บ เพราะสิ่งเหล่านั้นเลวร้าย ในโลกแห่งความจริง
เหนื่อย เพราะตัวเองเหมือนไม่ใช่ตัวเอง
เรียนรู้ลมหายใจไปกับความหวั่นเกรงว่าใครจะทอดทิ้ง
ชีวิตอยู่ที่ฉัน แต่ฉันอยู่ที่ไหนในโลกความจริง
ไม่มีคำตอบใดนอกจากลมหายใจนิ่งๆ...กับน้ำตา

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

ยังแคร์ 7 ก.ย. 2546 17:33 น. - ID 38698

1066

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/38698 ที่มา: ตอนนี้ , ยังแคร์

comments powered by Disqus

rain..

7 กันยายน 2546 19:22 น. - comment id 166007

..เรน..มาอยู่เป็นเพื่อน..นะคะ...
 
      ..อ่อนล้า..พักก่อน..
     หลับนอน.. ใกล้เรน..
      ..มีสายลม..พัดเย็น..
    ..ขอเรน..เป็น.เพื่อน..นะคะ...

        .....

ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม

7 กันยายน 2546 20:03 น. - comment id 166013

เศร้าอีกแระนะหวาน
สู้เขา...เอาใจมาอยู่ข้างๆ

ส่งหนังสือกลอนไปให้ตั้งนานแล้วนะจ๊ะ ได้รับหรือยัง ถ้าได้แล้ว ช่วยเมล์บอกหน่อยสิจ๊ะ
warunee_639@yahoo.com
อยากรู้ว่ามันไม่ได้ตกหายรายทางน่ะนะ

เมจิคเชี่ยน -^^- ... ขี้เกียจล๊อกอิน

7 กันยายน 2546 22:48 น. - comment id 166055
```
อืมๆ เศร้าๆแฮะ
```

ผู้หญิงไร้เงา

8 กันยายน 2546 00:40 น. - comment id 166116

ความอ่อนล้าอยู่เป็นเพื่อนฉัน
ฉันเหมือนมีมันเป็นเพื่อนเสมอ ๆ 
ไม่รู้ทำไมนะเออ
จริง ๆ ฉันอยากมีเธอข้างกาย

แต่ที่เป็นอยู่ขณะนี้
มันเหงาเศร้าเต็มที่แล้วรู้ไหม
เหตุผลเพราะเธอมีใคร
ทิ้งฉันไว้กับความเดียวดายลำพัง

***เศร้าจังเลยค่ะ แต่กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ  และโดนความรู้สึกผู้หญิงไร้เงาอย่างจังเลยด้วยค่ะ***

ผู้หญิงสีม่วง

8 กันยายน 2546 09:34 น. - comment id 166150

ยังต่อสู้กับตัวเองไม่เสร็จอีกหรือจ๊ะ...
หรือว่าแพ้ ???
สู้เค้านะ..สู้กับความรู้สึก ในเมื่อมันเป็นทางที่เราเลือกและต้องยอมรับ..
แล้วเวลาจะช่วยจ้ะ..
ยิ้ม ๆ ไว้นะ ยังแคร์รักรอยยิ้มนี่นา..^_^ 
.

เฟี้ยตเตอร์

8 กันยายน 2546 10:35 น. - comment id 166165

เพราะมากๆ อ้อ เปลี่ยนเบอร์โทรแล้วนะ
06-3175907

ต่าย

8 กันยายน 2546 10:37 น. - comment id 166167

ไม่มีใครสมหวังไปซะทุอย่างหรอกนะ ต่างคนต่างก็มีปัญหาของตัวเองทั้งนั้น ..
เพราะมนุษย์เกิดมาให้ฟันฝ่า
..อนาคตข้างหน้าอาจมองไม่เห็น 
หากวันนี้อดทนวันหน้าคงไม่ต้องลำเค็ญ 
สู้ให้คนเห็นว่าเรานี่แหละคนจริง..

มาเป็นกำลังใจจ้า ชอบกลอนของพี่มากๆเลยจ้า

แอ็ปเปิ้ล

8 กันยายน 2546 15:05 น. - comment id 166240

ชีวิตเป็นของเรา 
ลมหายใจอยู่ที่เราไม่ได้อยู่ที่ใคร
ชีวิตอยู่ไหนวันนี้ยังหาคำตอบไม่ได้
แต่สักวันเธอจะเข้าใจและรู้เอง

แวะมาทักทายและเป็นกำลังใจให้นะคะ

ยังแคร์

8 กันยายน 2546 20:09 น. - comment id 166285

ขอบคุณทุกๆคนเลยค่ะ พี่วาๆ หนังสือกลอนได้แล้วนะ แต่ขอเวลาเคลียงานสักพัก จะวิ่งไปส่งให้น๊า

กระดานโต้คลื่น

8 ตุลาคม 2546 14:36 น. - comment id 173151

ไม่ดูว่าต้องใช่ชีวิตที่เดียวดาย
อย่างนี้อีกนานเท่าไหร่
รู้แต่ว่าชีวิตคือของเรา...
อย่าบังคับชีวิตให้เดินไปตามที่ใจต้องการ
แวะมาอ่านจ๊ะ................