21 นาฬิกา 56
เม็ดน้ำใสทิ้งตัวตกจากฟากฟ้า
ลงกระทบบนหน้าปัดนาฬิกา
แตกกระเด็นกระทบหน้าที่หม่นมัว
เขาแหงนหน้าขึ้นมองนภากาศ
เมฆครึ้มดำดาดาดแลสลัว
วางดอกไม้ช่อใหญ่ไว้ข้างตัว
เมฆขมัวฟ้าขมุกฝนคมำ
จากเม็ดน้อยปรับเปลี่ยนเป็นห่าใหญ่
บรรยากาศทั่วไปดูชุ่มฉ่ำ
ต้นไม้ใหญ่ใบหนาถูกกระทำ
ด้วยเม็ดน้ำแสนหยดตกรดมา
ไม่ต้องหรอก...ขอบใจนะฟ้าเจ้า
ไม่ต้องเศร้าปลอบใจเป็นเพื่อนข้า
หยาดน้ำฝนหล่นผสมหยาดน้ำตา
เธอคนนั้นคงไม่มา...สัญญาลวง
14 กันยายน 2546 21:16 น. - comment id 167809
ไม่ต้องหรอกขอบใจนะฟ้าเจ้า ที่มาตกให้เราต้องเศร้าหมอง แค่น้ำตาทุกครายามเมียงมอง ฉันไม่พอเจ้าถึงร้องพร้อมพร้อมเรา ***เศร้าจังเลยค่ะ***

14 กันยายน 2546 23:14 น. - comment id 167891
แม้ในยามเวลาที่เศร้าหมอง ชะง้อมองวันเวลาที่ผันผ่าน มองรอยช้ำรอยร้าวของวันวาน อดีตกาลจะช่วยล้างชโลมใจ ขอบคุณคุณผู้หญิงฯครับ
