ฝนสั่งฟ้านั้นอาจขาดสายไป แต่ก็ยังเยือนใหม่ได้เสมอ เรารอรักสมหวังยังรอเก้อ ไม่เห็นเธอกลับมาลาแล้วลับ ทุกวันคืนคงคอยอย่างน้อยจิต ทั้งชีวิตรอเก้อรอเธอกลับ นานเท่านานเพียงใดใจยังนับ เหงานั้นจับกุมภวังค์ยังกังวล นาแล้งรอน้ำก็ฉ่ำชุ่ม ไพรชอุ่มคืนขจีมีหยาดฝน หญ้าทั้งทุ่งรุ่งอร่ามท่ามสกล แต่หนึ่งคนที่จากไปไยไม่มา หรือกรุงไกลมีอะไรรั้งใจเจ้า จนลืมเราทั้งคนจนเจียนบ้า ลืมเคยไล่เล่นฝนบนท้องนา และลืมวา-จาหวานหว่านโปรยไว้ ไร้แล้วซึ่งแรงงานจะหว่านดำ ฝนพรำฝนโปรยจะโรยไล่ ก็ช่างฝนช่างสวรรค์มันปะไร กำลังใจหายแห้งแล้งเหลือเกิน นั่งรออยู่กลางนาให้ฟ้าปลอบ รอคำตอบจากบางคนจนเก้อเขิน แม้ไร้หวังก็ยังรอ ท้อเหลือเกิน ใจยับเยินแทบสลายจะตายแล้ว (ม้าก้านกล้วย)
ม้าก้านกล้วย 23 ก.ย. 2546 00:02 น. - ID 39316 
1307
4
0
23 กันยายน 2546 01:19 น. - comment id 169973
โอ่ อย่าเพิ่งตาย...ชายชาติม้า ก้านกล้วยจ๋า อย่าเพิ่งตายหายโทโส เดี๋ยวเค้ากก็มากัน คนใหญ่โต พายเรือโล้มาในทุ่งมุ่งเก็บบัว
23 กันยายน 2546 08:01 น. - comment id 169988
อย่าเพิ่งตายเลย ..รอลูกๆโตก่อน..ค่ะ. เสียงพร่ำบ่นปนฟ้าคราพิโรธ ประดุจโกรธคนไกลไม่เห็นหน้า เคยผูกพันมั่นแท้แน่สัญญา รอจนฝนสั่งลา...ไม่มาคืน
23 กันยายน 2546 09:41 น. - comment id 170008
สายฝนตกต้องกายชายคนหนึ่ง ผู้ที่ซึ่งใจหมองเศร้าเฝ้ารอสาว ฝากสายฝนช่วยบอกเธอทุกเรื่องราว พี่รอเจ้า...อยู่ตรงนี้...ณ ที่เดิม........ หยาดพิรุณใจดีช่วยคุณม้าก้านกล้วยให้สมหวังด้วยเถิดคะ....
23 กันยายน 2546 10:32 น. - comment id 170022
ไปหลงเมืองกรุงใหญ่เลยไม่กลับ เหมือนลาลับสูญหายกันไปแล้ว ลืมคนเก่าก่อนเคยได้เผยแวว ได้ร่วมแนวสร้างตนบนท้องนา
23 กันยายน 2546 11:09 น. - comment id 170034
ฟ้าไม่ปลอบแต่จะผ่ากบาลเปรี้ยง รอที่เถียงนาก็เศร้าได้ หายไปนานตามหาที่แท้ไซร้ คงอยากตายกับคนที่ไม่มีใจ..! กลับมานอนบ้านเรือนไทยริมบึงบัวเหอะ ...
23 กันยายน 2546 22:55 น. - comment id 170138
ชอบจังกลอนนี้เพราะเหมือนไร้ใจเลย เป้นกำลังใจให้นะ
3 มกราคม 2551 15:48 น. - comment id 261155
อิอิ...วันนี้ใช้เวลาตามอ่านผลงาน พี่ม้าก้านกล้วยอ่ะค่ะ...บอกได้คำเดียวว่าไม่เคยผิดหวังเลยค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
