ตะเกียกกายร่ายร่ำลำนำโศก เกือกร่างโอบโรบรอบพินอบไหว โอบความเศร้าเคล้าพิษในดวงใจ ทอดร่างไร้ดวงจิตพินิจตน อยากหนีรักให้พ้นแต่จนจิต ใจหนึ่งคิดใจหนึ่งค้านช่างสับสน โดนรักปั่นรักป่วนอลวน ชื่อว่าคนไม่เคยพ้นรักอาลัย เจ็บจวบจนอนึ่งโจรจ้วงใจจาก เจ็บจุมพิษจัดจ้านรวนรัญจวนไหว เจ็บจากจูบอีกคำพูดสัญญาใจ เจ้บจนจำทุกคำไว้ย้ำซ้ำเติม ใจเจ้าเอ๋ยชาด้านหยาบกร้านหรือ ดูซึมเซื่องเคืองขื่อไม่ฮึกเหิม ไม่เหมือนแรกรักเราเคยแต่งเติม ทุกวันนี้ฤทัยตายสลายลง บุบผาเอ๋ยแรกแย้มเหมือนแต้นรัก ภมรพักภมรพิงแอบอิงหลง พอสิ้นกลิ่นสิ้นสีสิ้นสวยลง ภมรพรากจากลงจงปลงเทริญ
Ichor 19 พ.ย. 2546 01:41 น. - ID 41673 
759
2
0
19 พฤศจิกายน 2546 01:46 น. - comment id 182960
,ว่ามาใหม่ ไฉนรออยู่นานกว่าจะมาจารบทกลอน อ่านแล้วคันในอักษรต้องตอบกลอนด้วยความแก้คัน
19 พฤศจิกายน 2546 02:16 น. - comment id 182976
อยากหนีรักให้พ้นจนจิต เพราะชีวิตมีรักภักดีมั่น อยากหนีความรักเพื่อลืมเธอสักวัน แต่เพียงแค่ฝันฉันยังมีเธอ ***กลอนไพเราะมากเลยค่ะ***
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
