วันหนึ่งเธอขาดฉันเธอจะรู้ วันหนึ่งเธอขาดชู้ร่วมเคียงหมอน วันหนึ่งเธอขาดฉันจะอาวรย์ วันนั้นเธอใจคงรอนจักขาดลง ดั่งวันวานเธอแสนดีไร้ที่เปรียบ แต่วันนี้เธอเย็นเยียบเงียบขนง อยากให้เป็นดั่งวันวานแต่ต้องปลง เพราะมันคงจักห่อนหวลย้อนคืนมา ทุกวันคืนฉันกล้ำกลืนสะอื้นอก เหมือนโดนทับด้วยนรกอกผวา กลัวเสียเธอเพราะรักเธอจึงทนมา ทุกครั้งหนาการกระทำเธอบั่นทอน มาวันนี้ชีวีแทบขาดดิ้น ด้วยรักป่วนเป็นอาจินต์เฝ้าเสี้ยมสอน จนใจโตใจแข็งไร้อาวร จำจากจรจบจิตรคิดรักเธอ บัดนี้ใจแข็งแรงแกร่งดุจหิน แม้นประทินด้วยน้ำตาสม่ำเสมอ แต่เจ็บนี้แหละจะสอนก่อนเผลอเรอ รักนะเจ็บเก็บเอาไว้สอนใจเรา
Ichor 26 พ.ย. 2546 00:48 น. - ID 41976 
853
3
0
26 พฤศจิกายน 2546 00:52 น. - comment id 185011
:)
26 พฤศจิกายน 2546 17:52 น. - comment id 185182
ขาดฉันในวันใด แล้วเธอคงได้ห่วงหา หรือไม่ก็มีน้ำตา วันที่ฉันล้างลาจากไป *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
27 พฤศจิกายน 2546 04:23 น. - comment id 185382
ในแง่ของแนวความคิดคอนเซ็พท์ใช้ได้ ในแง่ของอารมณ์ดี และการต่อเนื่องดี คำยังเขียนผิดหลายแห่ง เช่น อารมณ์.. ห่อนหวน ส่วน ห่อนหวลเป็นคำในกวีโบราณ อาวรณ์ จบจิต ปัจจุบันไม่ค่อยใช้ จิตร เสียงกลอน เกือบเต็ม แก้ไขอีกนิด สัมผัสระหว่างบาท แรกแรกดี หลังหลัง เหมือนขี้เกียจทวน หายไปเยอะค่ คำที่นำมาต่อประโยค จับมาใส่ ความหมายไม่เข้ากับความต้องการของภาษาค่ะ เช่น เงียบขนง แปลว่า คิ้วไม่กระดิก เหรอคะ ?? กะ ตรงประทิน ด้วยน้ำตา อาจเป็น ครีเอทีฟว์ก็ได้ นะคะ แต่ไม่ค่อยเข้า ขออนุญาต ด้วยอนุญาตให้วิจารณ์ ว่างก็มาวิจารณ์ให้นะคะ อย่าว่ากันนะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
