เมื่อสองมือไม่อาจจับกันแน่น ความร้าวรานเข้ามาแทนความคงมั่น แววตารักแท้เปลี่ยนแปรเป็นเงียบงัน ลมหายใจฉันจึงไม่สำคัญอีกต่อไป เมื่อเธอลืมทุกสิ่งและทิ้งกันให้เจ็บ ความรักที่เคยเก็บไม่มีค่าเหลือไว้ ชีวิตฉันที่เคยอยู่ด้วยชีวิตใคร จึงเป็นแค่ลมหายใจโรยรา เมื่อหยดน้ำตายังคงรินรด ความทรงจำทั้งหมดก็ปวดปร่า ในขณะที่ฉันไม่เหลือใครแล้วเมื่อลืมตา เธอจะได้มีอีกหนึ่งคนไร้ค่าที่ไม่อาจลืมเธอ
ยังแคร์ 7 ต.ค. 2544 08:26 น. - ID 4189 
603
0
0
7 ตุลาคม 2544 09:29 น. - comment id 13925
ความตรงข้ามนี่มันห่างกันเยอะเลยนะ.......ยังแคร์ดูเศร้าๆไปไงไม่รู้ มีแต่กลอนเศร้าทั้งนั้นเลย อ่านแล้วน้ำตาจะไหล.......T_T
7 ตุลาคม 2544 10:08 น. - comment id 13928
เพราะมากเลยค่า จริงๆนะ ชอบๆๆ
8 ตุลาคม 2544 06:11 น. - comment id 14035
ตรงข้ามกันหรือเปล่า ฉันตอบเธอไม่ได้ แต่มันจะผิดมากไหม ถ้าฉันจะบอกออกไปเหมือนกันว่า ที่ฉันเปลี่ยน ก้อเพราะเธอ ทำให้ฉันเปลี่ยน ... ------------------ เธอลืมไปหรือเปล่า รักฉันเพราะอะไร ลืมไปหรือเปล่า ชอบฉันที่ตรงไหน อยากให้เธอทบทวน วันนี้ฉันควรเปลี่ยนเพ
8 ตุลาคม 2544 11:27 น. - comment id 14072
ขอบคุณค่ะลีน ช่วงนี้อารมณ์แปรปรวนค่ะ อิอิ//ขอบใจจ้าต้นไผ่ เอาใจช่วยอยู่น๊าาา//ขอบคุณค่ะพี่ม่วง แบบว่า มาอึ้งอีกแย้ววว เขียให้ใครเนี่ย อิอิ
13 ตุลาคม 2544 06:35 น. - comment id 14698
สองมือไม่อาจจับกันแน่น(ใช้ใจคล้องใจสิยังแคร์แน่นกว่าเป็นไหนๆ) อิอิ กลอนเพราะครับแต่เศร้าอีกแระ สู้ๆๆนะยังแคร์
13 ตุลาคม 2544 13:50 น. - comment id 14736
โห อิอิ ขอบคุณค่ะ ใช่ใจคล้องเลยนะ อืมๆๆ
14 ตุลาคม 2544 22:47 น. - comment id 14858
เศร้า.........
26 ตุลาคม 2544 15:27 น. - comment id 16190
สุดยอด ตรงกับความรู้สึกว่าอยากเขียนกลอนอย่างนี้เหมือนกัน แต่พอดียังแคร์เขียนได้ตรงกับใจพอดี ชอบมาก ๆ ค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
