ฉันชอบความอ่อนไหว แม้บางครั้งจะทำให้ต้องร้องไห้ในคืนเหงา แต่ความอ่อนไหวนี่แหละคือจุดเริ่มต้นของ เรา และทำให้หัวใจเศร้าๆ อบอุ่นขึ้นมา ฉันรักเวลากลางคืน ในเวลาที่เรายืนอยู่ใต้ฟ้า ไม่รู้ดวงจันทร์มีเสน่ห์ตรงไหนสำหรับดวงตา แต่มันทำให้อยากจ้องมองทุกเวลาที่คิดถึงใคร อิทธิพลของสิ่งที่มองไม่เห็น ทำให้หัวใจกล้าเต้นและอยากอยู่ให้ไหว เพราะพรุ่งนี้แม้จะเลวร้ายสักเพียงใด ฉันรู้แล้ว..รู้ว่ายังมีสิ่งดี ๆ ที่โลกมอบให้ คือเธอ
ยังแคร์ 6 ธ.ค. 2546 18:36 น. - ID 42529 
1057
6
0
6 ธันวาคม 2546 20:04 น. - comment id 188333
ขอให้รักกันนานๆนะ : )
7 ธันวาคม 2546 07:47 น. - comment id 188425
หน้าส่วนตัว
เรนชอบ..บทกวีของยังแคร์จังคะ....
..อ่อนหวาน..มากเลย....
เรนแวะ..มา..ชื่นชม...นะคะ...
7 ธันวาคม 2546 11:17 น. - comment id 188452
ขอบคุณมากๆๆๆค่ะ
7 ธันวาคม 2546 12:30 น. - comment id 188466
อ่านแล้วได้ยิ้มทุกที
7 ธันวาคม 2546 19:58 น. - comment id 188573
แม้จะเป็นวันที่อ่อนไหว แต่หัวใจยังยอมรับไว้เสมอ เพราะเป็นวันที่ฉันพบเจอเธอ และเป็นวันที่เราเสนอความผูกพัน ฉะนั้นฉันจะอยู่กับวันนี้ วันที่มีเธอและฉัน ร่วมเป็นคนรักและผูกพัน ด้วยหัวใจของฉันมีเพียงเธอ *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ ชอบค่ะชอบ*-*
7 ธันวาคม 2546 22:01 น. - comment id 188614
..ขอให้รักมั่นคง และทำให้คุณและเค้ารู้สึกดี ๆ อย่างนี้ตลอดไป โลกใบนี้คงสวยงามขึ้นอีกเยอะเลย ^__^
8 ธันวาคม 2546 18:08 น. - comment id 188877
ขอบคุณมากนะคะ แม้จะเป็นคนแปลกหน้า แต่ก็คุ้นเคยนะ
26 ธันวาคม 2546 16:53 น. - comment id 194730
ฉันก็ชอบความอ่อนไหว
เพียงใบไม้ปลิวไปใจอ่อนล้า
ฉันชอบชีวิตที่ไม่ผูกพันธ์กับเวลา
เพราะมันทำให้สิ่งที่มีค่านั้นผ่านไป
ฉันก็ชอบมองไปบนท้องฟ้า
เพราะมันมีค่ากับฉันเวลาเหงา
แม้สักวันหนึ่งจะไม่มีเรา
ให้เธอรับรู้ว่าเงาจันทร์ที่ฉันจ้องมองคือตัวเธอ........แวะมาอ่านค่ะ เพราะมากค่ะ
10 มีนาคม 2547 16:10 น. - comment id 228519
ขอบคุณมากค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
