เวลาที่ผ่านไป(กับคำปลอบใจ) จากคนไกล... ถึงใครบางคน(เราเองก็ไม่รู้เหมือนกัน)

พู่กันของหูกวาง

บ่อยครั้งที่ปลอบใจ
บอกตัวเองว่ายังไง คงไม่ได้พบหน้า
รู้แก่ใจ...ว่าหากผ่านไป คงไม่กลับคืนมา
ยังคงคิดถึงเวลา...ที่เคยมองหากัน
ยังคงหวั่นไหวถ้าคิดถึง
ยังแต่งกลอนซึ้ง-ซึ้ง ก่อนนอนหลับฝัน
ยังมองหาเธอท่ามกลางผู้คนร้อยพัน
แม้รู้ดีว่ามัน...คงไม่มีวันพบเจอ
ณ มุมใดมุมหนึ่งใต้ผืนฟ้า
แม้รู้ดีว่ากว้างเกินกว่า...ค้นหาเธอเสมอ
เส้นทางชีวิต...คงไม่ได้ลิขิตให้ฉันได้รู้จักกับเธอ
เป็นเพียงสายลมที่พัดผ่านมาเจอ แล้วจากไป
ไม่อาจเสียใจกับความไกลห่าง
เพราะเข้าใจว่าทุกอย่าง...คงแก้ไขไม่ไหว
ร้อนรนสับสน...เมื่อรู้ว่าไม่เหลือคนข้างกาย
กดดันความรู้สึกภายในใจ...ที่คิดถึงตลอดมา
แม้ยามค่ำคืน
สิ่งที่ทนกล้ำกลืนคือความห่วงหา
บอกเล่ากับพระจันทร์...ว่ายังคิดถึงวันนั้นตลอดมา
อยู่ลำพังเดียวดายกับน้ำตา และใจตัวเอง...				
comments powered by Disqus
  • ชัยชนะ

    4 มกราคม 2547 18:31 น. - comment id 197725

    ในโลกหล้า ยากหาเจอ เธอที่รัก
    เธอแอบพัก อยู่หน ห้องแห่งไหน
    มีคนมาก ยากหยั่งรู้ เธอผู้ใด
    จึงร้องไห้ ปลอบตนเอง เพลงน้ำตา
    
    
  • แม่จิตร

    4 มกราคม 2547 21:08 น. - comment id 197791

    ไกลกันแต่ใจยังผูกจิต
    ยังคงคิดถึงเธอเสมอ
    แม้ว่าวันนี้ไม่ได้พบเจอ
    แต่ไม่เป็นไรสิเออ
    เรามีเบอร์เดี๋ยวโทรไปหา อิอิ
    
     อย่าลืมโทรไปหานะครับถ้าคิดถึงอ่ะ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    4 มกราคม 2547 23:01 น. - comment id 197914

    บ่อยครั้งที่ประสบ
    บ่อยครั้งที่พบเห็น
    บ่อยครั้งทุกเช้าเย็น
    กับสิ่งเหล่านี้ที่เป็นเป็นประจำ
    
    *-*โดนใจจังเลยค่ะบทนี้ของคุณ  ชอบมากๆๆๆๆๆเลย*-*
  • ซอมพลอ

    4 มกราคม 2547 23:12 น. - comment id 197924

    ....สวัสดีค่ะ....
    
    ...ณ มุมใดมุมหนึ่งใต้ผืนฟ้า
    ยังมีเวลา....คิดถึงเสมอ
    เส้นทางชีวิต..หลากหลาย..นะเออ.
    เพียงได้พบเจอ.....ใช่ผ่านไป
    
    ....อย่าได้เสียใจหากต้องห่าง
    เพราะทุกอย่าง...คงต้องเคลื่อนไหว
    มีพบ..มีพราก..หากจากวันใด
    อยากให้เธอรู้ไว้...ว่าหัวใจ.ไม่เปลี่ยนแปลง..
    
    ....ทักทายค่ะ........^-^........
  • พู่กันของหูกวาง

    4 มกราคม 2547 23:39 น. - comment id 197953

    ถึงคุณชัยชนะ...
    เพียงเธอนั้นอยู่ในใจ
    ตอบกลับไปด้วยใจไฝ่หา
    ยังคอยแอบมองเธอตลอดมา
    ด้วยสายตาแห่งความหวังดี...
    
    ขอบคุณมากครับ สำหรับบทกลอนเพราะ ๆ 
    
    ถึงคุณแม่จิตร...
    ไม่ได้...ไม่ได้
    เพราะเธอเป็นคนไกล...ห่างไกลความคิดถึง
    แค่ชื่อเธอ...ยังไม่เคยเจอให้ซาบซึ้ง
    ประหนึ่งเธอคือคนไกล...
    มันไม่ได้สิครับ...เพราะผมยังไม่รู้เลย ว่าเค้าเป็นใครน่ะครับ แค่อแบชื่นชมอยู่คนเดียงเท่านั้นเอง...
    
    ถึงคุณผู้หญิงไร้เงา
    บ่อยครั้งที่เศร้าซึม
    บ่อยครั้งที่ลืมความหวั่นไหว
    บ่องครั้งที่ยังไม่มีใคร
    บ่องครั้งที่ใจทรมาน...
    ขอบคุณมากครับ...ยินดีมากเลยนะคับเนี่ย...
    
    ถึงคุณซอมพลอ...
    เรียบร้อยจังครับ...มีหวัดดีเรื่อยเลยนะ
    ณ มุมนี้ใต้ผืนฟ้า
    ตอบกลับไปว่ายังคงคิดถึง
    ถ้อยคำ...ชวนให้ย้ำคำนึง
    ว่ายังคงตราตรึง...ในใจเสมอมา
     ขอบคุณมากครับ...

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน