รู้สึกใจมันหวิวๆยามเจอหน้า ยิ่งได้สบสายตายิ่งหวั่นไหว ได้แต่ยิ้มทักทายแล้วก็ห้ามใจเดินจากไป พอนะอย่าหวั่นไหวกับเธอคนเดิม ยิ่งยามเพื่อนถามเรื่องเธอกับฉัน ยิ่งหวั่นจะตอบว่ามันเป็นไปไม่ได้ ยิ่งเพื่อนเล่าให้ฟังยิ่งปวดหัวใจ ยามที่เธอเดินไปกลับใครคนใหม่ที่เธอมี เหงาจังยามขาดเธออยู่เคียงข้าง สุดอ้างว่างนั่งนับดาวพลางร้องไห้ ไม่อาจลืมเธอได้จนวันชีวาวาย อยากละลายหากต่อไปไม่มีเธอ ***ตอนแรกก็นึกว่าลืมเค้าได้แล้ว แต่พอเจอเค้าวันนี้...เค้ายิ้มให้พูดคุยแบบ เดิมๆที่เคยเป็นยิ่งทำให้เรารู้สึกหวั่นๆ ไม่อยากกลับไปเหมือนตอนนั้นเลย ตอนที่ทำอะไรก็เป็นหน้าเค้า...ไม่อยากจริงๆ...
คนเขียนกลอน 7 ม.ค. 2547 16:37 น. - ID 44136 
947
5
0
7 มกราคม 2547 17:14 น. - comment id 199240
หน้าส่วนตัว
จริงหรือผู้ชายลืมยาก
ไม่อยากเชื่อนักคำนี้
ไม่เจอหน้ากันไม่ถึงนาที
คนดีที่รักก็ลืมกัน
มาตัดพ้อต่อว่าซะหน่อยอ่ะผู้ชายลืมง่าย เอ้ย ลืมยาก ...อิอิ
7 มกราคม 2547 17:31 น. - comment id 199255
เคยเห้นแต่ผู้หญิงลืมยาก และลำบากต่อการต้องพบหน้า ไม่คิดเลยว่าผู้ชายเหมือนกันหนา กับการลืมยากเกินกว่าจะลืมลง *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ ตอนแรกคิดว่าจะมีเพียงผู้หญิงเสียอีกที่ลืมยาก ไม่นึกเลยค่ะ ว่าผู้ชายก็จะมีลักษณะอย่างนี้ด้วย เอาเป็นว่าขอให้สมหวังในความรักแล้วกันนะค่ะ*-*
7 มกราคม 2547 17:58 น. - comment id 199276
เอ๋ ผมเพิ่งรู้นะ ว่า ความรัก เลือกจะอยู่กับผู้หญิง แปลกนะ ตอนแรกนึกว่า รักแท้ ไม่เลือก ชาย หญิง อืมมม ผู้ชาย คงเกิดมาพร้อมหัวใจครึ่งซีก จึงรักแท้ ไม่เป็น หรือผม เข้าใจผิด ผมว่านะ ผู้หญิง(บางคน) พูดความจริงเสมอ แต่ความจริงของเธอ เปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลา ............
7 มกราคม 2547 17:59 น. - comment id 199278
ลืมยากจริงๆครับ เห็นด้วย!
7 มกราคม 2547 18:50 น. - comment id 199308
กลอนบทนี้เข้าทางเลยนะ บรรดา ผู้ชาย ที่คิดว่าตัว ลืมยาก เข้ามาแซวเล่นค่ะ ( ห้ามโกรธ ) จาก ผู้หญิงลืมยาก (ยิ่งกว่าค่ะ)
8 มกราคม 2547 01:35 น. - comment id 199439
ลืมไม่ได้ก็ไม่ต้องลืมสิค่ะ เพียงแต่เก็บเธอไว้ลึก ๆ ก็พอ
8 มกราคม 2547 13:38 น. - comment id 199642
ผู้หญิงลืมยาก... ไม่อยากเห็นไม่อยากพบเขาอีกครั้ง กลัวใจไม่ระวังจะรักเขา ทำไมนะทำไมไม่จำบ้างเรา เมื่อก่อนเศร้าเมื่อก่อนช้ำ..จำบ้างซี คิดว่าลืมความหลังครั้งก่อนได้ ไหนมาวุ่นวายใจอยู่อย่างนี้ น่า..หัวใจ ลืมเขาไปลืมซะที.. ถึงบอกใจไปอย่างนี้..ใจสิยิ่งจำ... เมื่อก่อนก็คิดว่าลืมเขาไปแล้วแต่ทำไมนะพอเจอเขากลับมาอีกครั้งใจที่คิดว่าเคยลืม ยังคิดถึงเขาอีก เฮ้อ...ความรู้สึกนี้เมื่อไหร่มันจะหายไปซะทีนะ เมื่อก่อนก็คิดว่าลืมเขาได้ ไม่เจอกันก็ไม่เห็นเป็นไรไม่ไหวหวั่น ห่างกันเท่าไรความผูกพันก็ยิ่งเลือนลาง ภาพของเขา..ความรู้สึกทุกย่างจางหายไป แต่พอมาเจอเขเข้าวันนี้ ความรู้สึกดีๆที่ว่าห่างหาย ความจริงแล้วมันยังจมอยู่ลึกสุดใจ เพียงแต่ว่าความห่างใกลทำให้ไม่อยากใยดี.... จำไม่ได้แล้วค่ะ แต่งไว้ในหน้าส่วนตัว...เรื่องตะกอนใจ คงป็นความรู้สึกนี้มั้ง... .
9 มกราคม 2547 16:21 น. - comment id 200162
อืม อืม อืม ....
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
