หน้าส่วนตัว
นอกหน้าต่าง ลมพัด โหมกระหน่ำ
ฝนตกหนัก ฟ้ามืดดำ น่าใจหาย
เอื้อมมือคว้า ผ้าห่ม มาแนบกาย
หวังจะตื่น จากฝันร้าย ไปสักที
หยาดน้ำตา ที่ชาชิน มันรินหลั่ง
ความทรงจำ ที่น่าชัง...มิอาจหนี
ความเงียบเหงา เหยียบย่ำอย่าง ไม่ปราณี
...อีกครั้งที่...ความอ่อนแอ...ครอบครองใจ
แว่นหนา 12 ม.ค. 2547 20:07 น. - ID 44451 
914
6
0
12 มกราคม 2547 20:29 น. - comment id 201716
อย่าทำร้ายตัวเองเลยคนดี ยังมีอีกหลายสิ่งที่ดี ดีให้เธอค้นหา ความเหงาก็เป็นสิ่งนึง...ทำให้นึกถึงวันเวลา มันก็ย่อมมีสุข-ทุกข์ เป็นธรรมดา-สามัญ กลอนทั้งหลาย ณ ที่นี้ พร้อมเป็นกำลังใจดี ดี ให้เธอทั้งนั้น กลับมาเถิดหัวใจ...กลับมารู้สึกใหม่ ๆ ด้วยกัน ทิ้งความเจ็บช้ำนั้น...แล้วเริ่มต้นวัน...ด้วยฝันของเธอ... เป็นกำลังใจนะครับ...*-*
12 มกราคม 2547 20:56 น. - comment id 201732
มาให้กำลังใจด้วยคนค่ะ กลอนความหมายดีมาก ๆ ค่ะ
12 มกราคม 2547 21:21 น. - comment id 201753
อ่นแอร์ แต่ไม่อ่อน พัดลมใช่ไหม มาให้กำลังใจนะ แซวไม่ว่ากันนะ
12 มกราคม 2547 23:40 น. - comment id 201828
อย่าอ่อนแอและอ่อนล้า รู้ไว้วันหน้าเรายังมีหวัง ฉะนั้นลุกขึ้นสู้กับอุปสรรคนานาพัน เธอให้ถึงซึ่งจุดฝันนะคนดี *-*เป็นกำลังใจให้นะค่ะ*-*
13 มกราคม 2547 04:07 น. - comment id 201882
มาเป็นอีกหนึ่งกำลังใจ ในวันที่เพื่อนอ่อนล้าและเหน็บหนาว
13 มกราคม 2547 14:26 น. - comment id 202028
หากวันนี้เธอล้มลง
ยังคงลุกขึ้นได้ใหม่
ยังคงมีหนทาง
และยังมียิ้มสดใส
ก้าวไปอย่าหวั่นไหวหวาดกลัว
มาเป็นกำลังใจให้นะคะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด