** ลึกกว่าสิ่งใด ..**

สิปราง


ผืนน้ำยามค่ำคืนทะมึนมืด
รักที่ชืดจืดจางก็ห่างหาย
แสงไฟส่องท้องน้ำล้ำเลาะราย
อย่าได้หมายจะส่องถึงซึ่งส่วนลึก
ผืนน้ำยามค่ำคืนยื่นหวั่นหวาด
ทำใจขลาดแขยงให้ในยามดึก
หวั่นใต้น้ำทำสิ่งใดให้ระทึก
ยามที่นึกถึงก็หวาดเพราะขลาดใจ
เปรียบใจเธอในยามไหนทำให้หวาด
ทุกข์ที่กวาดเอามากองฉันจองใส่
เก็บเอาไว้ลึก-ลึก อยู่ภายใน
หวั่นหวาดใจเธอจะให้ทุกข์ระทม
เหมือนท้องน้ำยามค่ำคืนยากจะหยั่ง
ใจพังพังยากจะฟื้นเคยขื่นขม
จะคิดไหมว่าอีกใจต้องจ่อมจม
เกรงรักคมจะบาดลึกต้องตรึกใจ
 				
comments powered by Disqus
  • ต๋องแต๋ง

    21 มกราคม 2547 12:50 น. - comment id 205742

    สัญญาว่าจะเก็บเธอไว้ในใจให้ลึกที่สุด เหมือนมหาสมุทรเลย
  • แทนคุณแทนไท

    21 มกราคม 2547 14:33 น. - comment id 205786

    ชอบจังเลยครับ   
    ฝากตัวด้วยคนครับ
  • ข้าวปล้อง

    21 มกราคม 2547 14:54 น. - comment id 205797

    จิตใจคนเรายากแท้หยั่งถึงจริง ๆ สะด้วยสิค่ะ
  • รดา

    21 มกราคม 2547 16:24 น. - comment id 205868

    ..ใจที่ตรึก นึกชม แม้ขมขื่น
       สักวันฟื้น ตื่นจากฝัน อันขื่นขม
       คงดีกว่า ดิ่งลึก ผลึกจม
       ดีกว่างม จมฝัน อันร้าวราน
    
    ใจตัวเองยังหยั่งยาก ใจคนอื่น..?!
    
    
  • สิปราง

    22 มกราคม 2547 11:39 น. - comment id 205975

    เด๋วก็สำลักน้ำแย่สิคะ...ต๋องแต๋ง
    
    
  • สิปราง

    22 มกราคม 2547 11:39 น. - comment id 205976

    เด๋วก็สำลักน้ำแย่สิคะ...ต๋องแต๋ง
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน