... ความเงียบที่หายไป ...

สิปราง

                         ๑.
       อึกทึกครึกโครมตระโบมลั่น
  แรงป่วนปั่นสนั่นเสียงสำเนียงสาน
     สะเทือนซ้ำย้ำเติมเหิมอีกนาน
 ตราบชั่วกาลผ่านวันหวั่นหวาดแปลง
   
         พายุลมบ่มชิวที่ปลิวผลัด
      สั่นสาดซัดพัดพรำกี่กรำแสง
 ตั้งประเด็นเย็นเยียบแล้วเฉียบแรง
    อาจกำแหงแกร่งกล้าท้าสิทธิ์ตน
  
   ผ่านร้อนหนาวคราวล้าธาราเรื่อย
    ปรับไหลเอื่อยเฉี่อยฉิวละลิ่วฝน
      มิเหน็ดหน่ายบ่ายหนีวิถีคน
    เปลี่ยนแปลงปนวนกลับรับเสรี


                          ๒.
สรรเสาะตามความเงียบเปรียบก่อนหล้า
            ผ่องผุดพาน่าชื่นรื่นฉวี
         รุ้งทอดผ่านธารละไมในชีวี
         งามฤดีเอื้ออวลอุ่นละมุนลม
       ล่องใบไหลใสชื่นผืนแผ่นงาม
     ณ เขตคามตามช่องล่องเหมาะสม
        ดุจคันฉ่องส่องหล้าช่างน่าชม
   ผุดความเงียบที่ซ่อนจมเพราะลมพา


                         ๓.
    ณ แดนใดใต้เหนือเจือความฝัน
   หากลมพลันปั่นร้ายมาดหมายหนา
    ถ่ายทอดผ่านธารสายปลายวาจา
  กลับต้องหมองครองน้ำตาด้วยว่าลม


-----------------------*****---------------------------