++ รักรีเทิร์น ++ (ตอนที่ 3)

สิปราง

"ฮัลโหล....ทำอะไรอยู่ครับ"  เสียงเขาสดใสมาตามสาย
"ไม่ได้ทำอะไรค่ะ...ว่างอยู่เลย"  ฉันตอบไป
"ผมไม่เห็นวันไหนคุณจะไม่ว่างเลยนะ...อืม...วันนี้มาทานข้าวที่บ้านผมมั๊ย"
ฉันอึ้งไปเล็กน้อย...พร้อมกับดีใจลึก ๆ ที่จะได้ชิมฝีมือทำอาหารของเขา
"อยากทานอะไรครับ...ผมจะทำให้ทานนะ" 
ฉันบอกเมนูที่ต้องการไป...พร้อมกับนัดเวลาที่จะให้เขามารอรับ
***
"ให้ช่วยมั๊ยคะ..."  ถามไปทั้ง ๆ ที่รู้ว่าเขาต้องการคนช่วยอยู่แล้ว
ฉันเป็นลูกมืออยู่ในครัวที่บ้านของเขา...อาหารมื้อนั้นใส่ความรัก
และความเอาใจใส่ด้วยรึเปล่านะ...ฉันไม่อาจรู้ได้หรอก
ฉันรู้แต่เพียงว่า...ฉันมีความสุขที่ได้ลิ้มรสอาหารฝีมือของเขา
เท่านั้นก็คงเพียงพอ...
***
จากวันแรกที่เราคุยกัน...จนถึงวันนี้...
จากวันที่หัวใจเอ่ยปากบอกว่า...จะไม่กลับไปรักเขาอีก
ฉันคงต้องกลายเป็นคนที่ปากไม่ตรงกับใจแน่นอน...
จะทำยังไงดีหล่ะ...
ในเมื่อ.....
***
"นุ่น...เดี๋ยวผมมานะ..ไปเอาลูกเข้านอนก่อน"
วันนี้เป็นวันศุกร์...เรานัดกันไว้ว่าพรุ่งนี้จะไปตกปลา
วันนี้ฉันจึงมานอนที่บ้านของเขา...
หลังจากทานอาหารเย็นเสร็จ...ดูทีวี...หรือเล่นเกมส์
เขาจะพาลูกเข้านอนตามเวลาที่สมควร
"ค่ะ..." ฉันตอบรับคำบอกกล่าวของเขาในขณะที่นั่งเล่นเกมส์อยู่
***
"ก๊อก ๆๆ พ่อคร๊าบบบบ"  เสียงลูกชายหัวแก้วหัวแหวนร้องเรียก
แอ๊ด...ดดด  "ตื่นแล้วเหรอลูก...เข้ามาสิ"
"พ่อคร๊าบบบ...ขอเล่นเกมส์หน่อยได้มั๊ยครับ"
"ได้ครับ....เปิดเอาเลยนะ"
เด็ก ๆ มักจะตื่นเช้าเสมอในวันหยุด....
พลอยทำให้ผู้ใหญ่ต้องตื่นเช้าไปด้วย..อืม...แต่ก็ดีเหมือนกัน
***
"ช่วยยุ่งมั๊ยคะ..." ฉันอาสาในขณะที่เขากำลังทำอาหารในตอนเช้า
ฉันชอบเป็นลูกมืออยู่ในครัว....มันเหมือนเป็นการมีส่วนร่วม
ในกิจกรรมหนึ่ง...
"เดี๋ยวบ่าย ๆ นะนุ่น...ผมเตรียมอุปกรณ์ไว้เรียบร้อยแล้ว"
"ชวนน้องชายของคุณไปด้วยไหมคะ...จะได้สนุกไง"
"อืม...ผมก็คิดว่าจะชวนอยู่เหมือนกัน"
***
ช่วงบ่ายเราก็เคลื่อนขบวน...ที่ต้องบอกว่าเคลื่อนขบวน
ก็เพราะมีน้องชายของเขาอีกสองคน เพื่อนอีกคน ลูกของเขา 
และหลาน ๆ  ด้วย...
ดูเหมือนจะเป็นช่วงบ่ายที่วุ่นวายดีแท้....
แต่ในใจของฉันกลับรู้สึกสงบ...และสดชื่น
คงเพราะมีเขาคอยดูแลเอาใจใส่กระมัง
***
(ต่อตอนที่ 4 ค่ะ)