หน้าส่วนตัว
เป็นเพียงความว่างเปล่าฉันเฝ้าหา
เป็นเวลาห้วงกาลผ่านเลือนหาย
เป็นความเศร้าเข้ากุมสุมใจกาย
หวังทำลายให้ขื่นขมตรมหัวใจ
คือมองเธอสุดสายตาเดินลาจาก
ยืนเป็นซากโรยราน้ำตาใหล
เคยสัมพันธ์มั่นรักปักหัวใจ
แต่เธอตัดสายใยไปจากกัน
รักไม่หยั่งรากแก้วจึงแคล้วคลาด
ไม่สามารถไขว่คว้ามายาฝัน
ตายทั้งยืนฝืนซากตากตะวัน
เพราะเธอลืมคืนวันสัมพันธ์ใจ
เธอเดินจากลับหายตัดสายฝัน
เกินกว่าฉันขัดขืนฝืนดึงไหว
ภาพเธอจากหายลับจับตรึงใจ
เป็นความจริงตราไว้ไม่ลืมเลือน...ฯ
ภีม 22 ต.ค. 2544 21:34 น. - ID 4674 
1043
0
0
23 ตุลาคม 2544 00:07 น. - comment id 15810
เศร้าจังค่ะ วันหลังเดี๋ยวลีนเอาน้ำไปรดให้ ฮือไ
23 ตุลาคม 2544 00:20 น. - comment id 15811
เศร้าจังนะ
23 ตุลาคม 2544 00:42 น. - comment id 15820
"รักไม่หยั่งรากแก้วจึงแคล้วคลาด".... อืม..ชอบมากเลยสื่อความไม่ยั่งยืนของความรักได้ดีมากเลย....เศร้ามากเลยนะ....ภีม
23 ตุลาคม 2544 02:06 น. - comment id 15839
ซึ้ง...กรีดลึกถึงก้นบึ้งเลยทีเดียว
26 ตุลาคม 2544 11:16 น. - comment id 16182
เศร้าแล้วยังเพราะอีกด้วยหละ ชอบจัง เพลงก็เพราะด้วยนะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด