หน้าส่วนตัว
ดึกแล้ว....แต่หัวใจไม่ยอมหลับ
ต่อให้ได้นับ....ดาวทั้งฟ้าก็ยังตื่น
เพราะหัวใจมันล้า....ปวดปร่าในค่ำคืน
ที่รู้ว่าเธอเป็นอื่น....ร้างลา
ทิ้งฉันไว้....ใต้แสงจันทร์มัวๆ
มีเพียงความกลัว....อยู่เป็นเพื่อนตรงหน้า
ความอ้างว้าง....ที่ไหลล้างออกมากับน้ำตา
ตอกย้ำว่าเธอจะไม่กลับมา....ตลอดกาล
ใต้ราตรีกาล....เหมือนนานนิจ
อยากจะปิด....ลมหายใจลงช้าๆ
อยากให้น้ำตาหยุดไหล....ให้ใจหยุดทรมา
อยากหวังเพียงว่า....จะไม่ต้องตื่นมา มีชีวิตอีกต่อไป!
~::นางมารพเนจร::~ 20 ก.พ. 2547 19:30 น. - ID 47125 
1137
8
0
20 กุมภาพันธ์ 2547 21:10 น. - comment id 218849
อูยยย .....ขนาดนั้นเชียวหรือนางมาร อิอิ โลกยังมีอะไรสวยๆอีกเยอะนะ อิอิ
20 กุมภาพันธ์ 2547 21:29 น. - comment id 218856
เพราะนะ นางมารน้อย
20 กุมภาพันธ์ 2547 22:41 น. - comment id 218865
อยากจะหลับตาลงช้าช้า แต่ไม่ลืมตาอีกเลยสักหน เมื่อคนที่รักทำให้ใจอับจน เลิกแล้วทุกหนอยากหลุดพ้นจากโลกนี้ *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ ชอบจัง*-*
20 กุมภาพันธ์ 2547 23:08 น. - comment id 218877
หลับตา..ทอดกายนอนใต้แสงจันทร์พร่าง คนอ้างว้างเหนื่อยกับชีวิตหนักหนา ในวันที่คนรักเอ่ยคำว่าลา อยากให้หัวใจเต้นช้า ..ช้า .. หลับไปพร้อม ลมหายใจอ่อนล้าโดยไม่ตื่นมาอีกเลย หลับตาลงช้า..ช้า ปล่อยลมหายใจอ่อนล้ารวยริน
21 กุมภาพันธ์ 2547 00:23 น. - comment id 218908
เขาให้นับลูกแกะกระโดดข้ามรั้วทีละตัวเดี๋ยวก็หลับ.. นี่กลับไปนับดาว..จะไปหลับได้ไง อิอิ
21 กุมภาพันธ์ 2547 11:15 น. - comment id 218992
จะมาจูบเจ้าหญิงนิทราให้ตื่นจากหลับใหลฝันร้าย
21 กุมภาพันธ์ 2547 11:36 น. - comment id 219003
หู..... สุด..ยอด...................... ผมค้นหากลอนแบบนี้มานานกว่า 2 ปี ในที่สุด..ก็เจอ.. ทิ้งลมหายใจ..ลงสู่ปลายเท้า เสียงกระซิบแผ่วเบา..เราคงทนต่อไม่ไหว ตาแดงก่ำ..ราวเจ็บช้ำปานใด ยื่นมือเอื้อมไป..สู่ดาวไกล..ไม่ถึงสักที อ่อนแรง..จะสู้ต่อ ถอยท้อ..จนอยากหลบหนี เหนื่อยล้า..แทบขาดใจเต็มที ขอหลับนิรันดร์ลงตรงนี้..ที่มีแค่ความเดียวดาย.. ขอเก็บเอาไว้นะครับ...*-*
21 กุมภาพันธ์ 2547 13:16 น. - comment id 219056
อ่านแล้วซึ้งมากๆเลยอ่าค่ะ บอกไม่ถูกอีกละ เพราะมากๆๆๆเลยค่ะ มาทักทายนะคะ
21 กุมภาพันธ์ 2547 16:59 น. - comment id 219155
คุณเมจิคเชี่ยน.... อืม...ขอบอกว่าเห็นด้วยนะคะ^^ คุณพิกุลทอง.... ขอบคุณค่า
21 กุมภาพันธ์ 2547 17:01 น. - comment id 219157
คุณผู้หญิงไร้เงา.... ขอบคุณมากค่าพี่สาว คุณ..สีน้ำฟ้า.. กลอนไพเราะนะคะ โดน..
21 กุมภาพันธ์ 2547 17:06 น. - comment id 219162
คุณฤกษ์.... อิอิ คิดได้ไงคะเนี่ย^^ คุณชัยชนะ.... โห เจงร๋อเพคะองค์ชาย อิอิ^^
21 กุมภาพันธ์ 2547 17:13 น. - comment id 219169
คุณพู่กันของหูกวาง.... ค้นหามานานขนาดนั้นเลยร๋อคะ ที่จริง...กลอนนี้แค่แต่งจากความรู้สึกในคืนนอนไม่หลับเองค่ะ แต่ดีใจ ที่คุณชอบและเก็บไว้... บทกลอนของคุณ ก็จับใจเหลือเกินค่า^^
21 กุมภาพันธ์ 2547 17:14 น. - comment id 219172
คุณปลาวาฬสีน้ำเงิน.... ขอบคุณที่มาทักทายกันจ้า
21 กุมภาพันธ์ 2547 19:18 น. - comment id 219241
เศร้าจังนะครับ :) ส.ธันวันตรี
22 กุมภาพันธ์ 2547 23:30 น. - comment id 219948
คุณ- ส.ธนฺวนฺตรี.... ขอบคุณค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
