*ขอบอกคำนั้น..ในวันขาดเธอ*

พู่กันของหูกวาง

เหมือนวันทีเราต้องจากวันนั้น
คำบางคำที่สำคัญ..มันกลั่นออกมาไม่ได้
มีเพียงน้ำตาบาง-บางที่หลั่งมาจากข้างใน
รับรู้ความรู้สึกหวั่นไหว..ว่าเราต้องไกลกัน
ฉันคงมาไม่ทันบอกกับเธอ
ตลอดเวลาที่เราพบเจอ..ฉันเก็บมันไว้เสมอข้างในนั้น
ในที่ที่มีแค่ลมหายใจ..และความอุ่นไอยามใกล้กัน
แต่หลังจากงานวันนั้น..ใจฉันยังคงเดียวดาย
คำบางคำ ง่าย-ง่าย-สั้น-สั้น
ฉันคิดว่าเธอคงไม่ให้ความสำคัญสักเท่าไร
เพราะรายล้อมตัวเธอ..ก็พบเจอแต่คนรอบกาย
จนถึงยามหมดเวลาของหัวใจ..จะได้บอกความจริง
รัก...ฉันรักเธอมากขนาดไหน
เธอคงสัมผัสไม่ได้..แม้วันสุดท้ายของทุกสิ่ง
ห่างไกลกันออกอย่างนี้..สิ่งที่แสนดีคงไม่ได้พักพิง
ฉันคงไม่อาจแอบอิง..บอกความจริงข้างกายเธอ
ลาก่อนนะคนที่ฉัน...แอบรัก
สิ่งที่ฉันชอบห้ามนัก..เก็บพักเอาไว้ในใจเสมอ
จนวันที่เหลือเพียงความว่างเปล่า..และเราไม่ได้พบเจอ
ภายใต้ความเหงาที่ล้นเอ่อ..ฉันอยากบอกเธอ...*จะรักเธอเรื่อยไป*...				
comments powered by Disqus
  • แก้ม .. ป่อง

    22 กุมภาพันธ์ 2547 21:05 น. - comment id 219865

    เราเห็นหน้ากันมานาน
    หัวใจฉันมันเลยพาลหวั่นไหว
    แต่เพราะไม่กล้าจะเผยความใน
    กลัวหัวใจเธอไม่ตรงกัน
    
    มาวันนี้ได้รับรู้
    ว่าคนที่เราเฝ้าดูและหลับฝัน
    แท้ๆ แล้วเรา .. หัวใจไม่ต่างกัน
    ขอบคุณสวรรค์ .. ที่ช่วยให้ฉันได้มีเธอ
    
    
  • ~::นางมารพเนจร::~ เกือบจาล๊อก อิน

    22 กุมภาพันธ์ 2547 22:43 น. - comment id 219910

    เหมือนใจจะละลาย....ลงช้าๆ
    ทุกครั้งที่สบตา....ล้าไหว
    เสียงของความรัก....ตะโกนบอกจากข้างใน
    หากขาดเธอเหมือนขาดใจ....สิ้นลม
    
    ขอสบตาเธอ....ให้เนิ่นนาน
    ให้ความรักขับขาน....ว่าช้ำขม
    ให้หัวใจพูดจา....ผ่านแววตาเศร้าซม
    ให้คำลาเชือดอารมณ์....ว่าร้างไกล
    
    ** บทกลอนกินใจอีกแล้วค่ะ โดน! **
    
    
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    22 กุมภาพันธ์ 2547 22:46 น. - comment id 219912

    เราจะอยู่ใกล้กันทุกวันไป
    และจะไม่มีอะไรมาเปลี่ยนผัน
    สัมพันธ์ที่มอบให้ในทุกวัน
    เราจะเป็นพี่น้องกันจนวันตาย
    
    *-*กลอนไพเราะ ความหมายดีมากเลยค่ะน้องชาย*-*
  • แม่จิตร

    22 กุมภาพันธ์ 2547 23:22 น. - comment id 219939

    ความหมายดีไม่เปลี่ยนเลยนะครับ
  • มันส์ฝรั่ง

    23 กุมภาพันธ์ 2547 00:25 น. - comment id 219973

    เศร้ามากเลยนะหูกวางเออเราอาจจะไม่ค่อย
    ได้เล่นแล้วนะเพราะต้องอ่านหนังสือเตรียมเอ็น
    ไม่รุ้ว่าจะทำได้อ่ะเปล่าด้วยอ่ะ
    
    ทักทายกันบ้างนะ
  • กระบี่รับใช้

    23 กุมภาพันธ์ 2547 01:42 น. - comment id 219987

    คำบางคำ ที่เก็บไว้ ไม่เอื้อนเอ่ย
      เมื่อเวลา ผ่านล่วงเลย ก็จบสิ้น
      ความรู้สึก ใช่เกิดง่าย เป็นอาจิณ
      อยากจะพูด ให้ได้ยิน แต่สายไป..... สวัสดีครับ คุณพู่กันของหูกวาง  กลอนซึ้งมากเลยครับ  ถ้ามีโอกาสได้พูดอีกครั้ง ก็พูดไปเถอะนะครับ ถ้าไม่เดือดร้อนใคร ....เอาใจช่วยครับ^_^
  • พู่กันของหูกวาง

    23 กุมภาพันธ์ 2547 09:31 น. - comment id 220033

    *****คุณแก้ม...ป่อง...กลอนพี่น่ารักจังครับ ผมชอบ..ขอบคุณที่มาเยี่ยมนะครับ
    
    *****คุณนางมารพเนจร...กลอนเยี่ยมเหมือนกันนะครับ ขอบคุณมากที่ชอบบทกลอนของผมนะครับ *-*
    
    *****คุณผู้หญิงไร้เงา...ขอบคุณพี่หญิงมากนะครับ...ใช่..เราจะเป็นพี่นอ้งกันตลอดไป...อิอิ *-*
    
    *****คุณแม่จิตร...ขอบคุณมากนะครับ  ซึ้ง...
    
    *****คุณมันส์ฝนั่ง...ไม่ได้การแล้วเรายังมัวเล่นอยู่เลย ไหนบอกว่าจะอ่านหนังสือไงล่ะเรา...ขี้เกียวหน่อยก็เอาเรื่องเลยนะเราเนี่ย...*-*
    
    *****คุณกระบี่รับใช้...อยากจะพูกก็เมื่อวันที่เราสองคนตอ้งจบกับไปแล้วสิครับ ตอนนี้ก็นั่งเหงาอยุ่ที่บ้านไม่มีใครมาเป็นเพื่อนเลยครับ...คำคำนั้นที่อยากบอกได้แต่บอกกับโทรศัพท์ที่ไม่มีใครรับว่า เรารักเธอ...*-*
  • ตะแหง่ว

    23 กุมภาพันธ์ 2547 11:12 น. - comment id 220048

    คำคำนั้น..
    ฉันคงไม่มีโอกาสบอกเธอไปได้
    เหตุผลหนึ่งคือเราอยู่ห่างกันแสนไกล
    รวมทั้งกลัวว่าถ้าหากพูดไป..
           ....กลัวเธอไม่เข้าใจ..และไม่ยอมรับฟัง..
    
    จึงได้แต่เก็บไว้อย่างนี้ 
    คอยมองเธอคนดีอยู่ข้างหลัง
    แต่ว่าความรูสึกที่มีให้ไม่เคยจืดจาง
    อย่างน้อย..ขอให้ฉันเคียงข้าง เดินร่วมทางไปกับเธอ..
           ...อย่างเพื่อนกัน..
    
    หวัดดีจ้า..
    
  • ......

    23 กุมภาพันธ์ 2547 12:14 น. - comment id 220062

    ioooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo......................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................
  • ข้าวปล้อง

    23 กุมภาพันธ์ 2547 15:11 น. - comment id 220133

    กลอนของพู่กันดีมาก ๆ เลยนะ ^-^
  • พู่กันของหูกวาง

    23 กุมภาพันธ์ 2547 19:08 น. - comment id 220279

    ขอบคุณรตะแห่งว...และข้าวปล้องมากนะครับ *-*
  • ช็อกโกแล็ต

    23 กุมภาพันธ์ 2547 23:49 น. - comment id 220395

    อะโห!!ช็อแล็ตมาช้าไปล่ะมั้งเนี่ย คือแบบว่าอยากจะเข้ามาบอกน่ะค่ะว่า โดนใจ!!!
  • หนู ซารีน่า

    24 กุมภาพันธ์ 2547 02:52 น. - comment id 220466

    แอบมองเธออยู่อย่างนี้ 
    เธอคนดีจะรู้บ้างไหม 
    ว่ามีคนรอคอยด้วยหัวใจ
     มีบ้างไหมที่เธอจะหันมอง
  • พู่กันของหูกวาง

    24 กุมภาพันธ์ 2547 14:08 น. - comment id 220630

    ขอบคุณมากนะครับ ช็อกโกแลต...ไม่ช้าเลยครับ...รับทันอยู่แล้ว สำหรับคำชม และการมาเยือนของช๊อกโกแลต...
    
    ขอบคุณคณหนู ซาน่ามากนะครับ อิอิ *-*...กลอนน่ารักมากนะครับ *-*

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน