ความอกหักบทที่หนึ่ง คนหลายใจเป็นคุณครู แสดงทุกอย่างให้เรารู้ แต่ครูไม่บอกตรงตรง ความเศร้าเป็นเพื่อนร่วมชั้น ขับประสานแผ่ซ่านพิษสง ความเดียวดายเป็นภารโรง ปิดประตูกรงขังหัวใจ มีปากกามีกระดาษ มีหมึกวาดเป็นน้ำใสใส จากดวงตาหน้าต่างใจ จดเอาไว้ประสบการณ์ เป็นข้อความล่องหน รับรู้เพียงคนที่เคยผ่าน ความเดียวดาย,คนหลายใจ,ความร้าวราน ล้วนช่วยบูรณาการให้ฝังจำ ความอกหักบทสุดท้าย สอนหัวใจที่เพลี่ยงพล้ำ ให้ชาชินกับความระกำ ไม่ครั่นคร้ามกับความระทม
SonyaBeauty 25 ก.พ. 2547 16:06 น. - ID 47451 
733
5
0
25 กุมภาพันธ์ 2547 16:33 น. - comment id 221264
โห้ย ...ซึ้งอารมณ์ขมเศร้า ซอนย่าจริงจริ๊ง ....งานเพราะ งานสวย งาน เบลอ ก็สวยค่ะ ..แบบ fade in ดี
25 กุมภาพันธ์ 2547 17:14 น. - comment id 221320
ถ้าอักหักเมื่อรักจาก ต้องเจ็บมากเพียงใดนั้น ฉันรู้สึกคนหนึ่งเหมือนกัน ด้วยฉันเจอมาหนึ่งครึ้งกับประสบการณ์ที่ฝั่งใจ *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง*-*
25 กุมภาพันธ์ 2547 17:22 น. - comment id 221338
ใครกันหนอที่กล่าวหาว่าคุณซอนย่าไม่เคยรัก ไม่เคยเจ็บ น่าตีจิง ๆ
25 กุมภาพันธ์ 2547 17:27 น. - comment id 221345
จึงเข้มแข็งอย่างหญิงงาม ไม่คร้ามความอ่อนไหว หากมีรักนั้นอีกคราใด จะขอสลัดใจ..ไห้ไปไกลตัว.. เอางั้นดีไหมครับ *-* อิอิ กลอนเพราะมาก ๆ ครับ *-*
25 กุมภาพันธ์ 2547 19:53 น. - comment id 221487
กลอนเพราะจางเลยอ่าค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
