วสันตดิลก ๑๔
คือทิพย์ประทานวรหทัย กลนัยน์นิศากาล
แลส่องพิสิฐนภผสาน ธรนินประทินแสง
เคล้าพริ้วพระพายพิริยะพรม สิริรมยรื่นแรง
จานจิตร์ประจงจินตแจง นิจเนืองและเรืองรอง
นับผ่านทิพาสมัครภัก- ดิสลักวิไลครอง
สุขทุกข์ก็ทานประดุจะทอง ก็มิคลายประกายวาว
พร้อมชัดเผชิญสุริยะฉาน ก็สราญจรัล ราว
ท้องห้วงละหานผจญหาว มิระเหิดระเหยหาย
กรานสรวง ธ สรรอภิประสาท ปิยมาสจรัสราย
สู่มัคคะมั่นมนัสหมาย สิสะล้างกระจ่างหน
ตราบจันทร์ประเจิดรชประจิต จะประดิฐประดับดล
ทุกยามก็เยือนกมลยล ณ ฤทัยก็คือ เธอ
............................................๙ ก.พ. ๔๗
8 เมษายน 2547 20:57 น. - comment id 243735
แต่งได้ดีมากเลยคะ แวะมาชื่นชมผลงานนะค่ะ

8 เมษายน 2547 23:20 น. - comment id 243840
....ขอบคุณนะที่มาชื่นชม.....ยินดีที่ได้รู้จัก

9 เมษายน 2547 04:26 น. - comment id 243937
ตราบจันทร์ประเจิดรชประจิต จะประดิฐประดับดล
ทุกยามก็เยือนกมลยล ณ ฤทัยก็คือ เธอ
............................................๙ ก.พ. ๔๗
ตราบจันทร์จะเคลื่อนจะคละประชิต...จะประสิทธิ์จะเสมอ
งามอรวิเศษสิเลิศเลอ...............ประดับฟ้าดับแสงดาว
ทิกิ_tiki

9 เมษายน 2547 07:54 น. - comment id 243985
แวะมาเป็นกำลังใจนะครับ

12 เมษายน 2547 17:16 น. - comment id 245964
ม๊ะมีคำพรรณยายเลยอ่ะ มันติดอยู่ในใจเรียบร้อยแล้วอ่ะ

2 พฤษภาคม 2547 01:03 น. - comment id 258414
อิอิ...ม่ะรุ้จาโพสอารายแย้วอ่ะ เพราะว่ามันก็เพราะเหมือนเดิมกลัวเบื่อคำชมจากนู๋จัง เพราะม่ะรู้จาชมว่าไรอ่ะ รู้แค่ว่ามันเพราะ อย่าถือสาเยยน๊าค๊า อิอิ
