....หัวใจ..ให้ฟ้า..

อาภาภัส

         ก่อนอ่านกลอนนี้ขอบอกทุกท่านด้วยความจริงใจว่าไม่เคยคิดจะลืมงานเขียนนะคะ แต่ไม่มีเวลาพอ ได้อย่างมันจะเสียอย่างค่ะ อย่างกลอนที่ท่านจะได้อ่านต่อไปนี้อาจจะไม่เพราะนะคะเพราะผู้เขียนเขียนทันทีเมื่อเปิดหน้ากลอนส่งงานนะค่ะ
     หยิบหัวใจ  โปรยไปให้ฟากฟ้า
   เรียงคำว่า ยังรัก ยังคิดถึง
  แม้กี่วัน ผ่านไป ใจคะนึง 
รักสุดซึ้ง ถึงเธอ แม้ตัวไกล
    
  เธอเป็นใคร อยู่ไหน  ในความฝัน
   ช่วยหวานหวัน ส่งใจ มาได้ไหม
  ผูกเกลียวรัก ปักไว้ ในดวงใจ
  อุ่นละไม ไกล้อยู่ ทุกวันคืน
 ฟังเสียงเพลง ตามลม ผสมผสาน
 หัวใจขาน หวานรัก มิอาจฝืน
 มิเดียวดาย ดื่มดำจนลืมกลืน
ช่างสดชื่น รื้นใจ ให้เริงรมย์
  โอคนดี มีเธอ คือเสียงเพลง
  มิกลัวเกรง โดดเดี่ยว มาหมักหมม
 รักฉันนั้น ฝากใจ ไปตามลม
จงรับคม คำรัก พักคงเคียง
อยากมีวัน ที่ฝัน  นั้นเป็นจริง
หัวใจวิ่ง  ร้อยลี้  ไปหาเสียง
เจ้าของคำ อ่อนโยน  ยามเรื่อยเรียง
ที่มองเมียง จากฟ้า  มาสู่ดิน
 แม้นามฉัน ตะวัน อยู่ฟากฟ้า
แต่ชีวา หาใช่ ได้ผกผิน
คงยังคง วงจร  แค่ธานินทร์
นำไหลริน นกร้อง  ห้อมล้อมตน
จริงคือจริงจริงนี้ นี่ชีวิต
ตนลิขิต ตนไง ไม่น่าสน
เกิดบนดิน เพียงดิน เพียงความจน
ยากกมล จนรัก ยากละไม
บทสุดท้าย ฝากไว้ ในวันนี้
ขอจงมี สิ่งดี ที่สดใส
ในหัวใจ ในรัก ทุกคนไป
ชีวิตใหม่ พบสุข ทุกคนเทอญ