ห้องนี้........ไม่มีใจ

ปลากัดจีนครีบแก้ว

บานหน้าต่างห่างอยู่ประตูเปิด
การ์ดวันเกิดกับดอกไม้ที่ไม่หอม
มวนบุหรี่มีวางอยู่ข้างคอม
ทั้งห้องล้อมห้อมซุกความทุกข์ทน
                                               แจกันตกหกราบระนาบพื้น
                                               เสียงสะอื้นฟื้นมากับห่าฝน
                                               เก้าอี้พับหักพังอยู่ข้างบน
                                               กระจกวนหม่นวาวร้าวเป็นลาย
    เพียงแสงไฟในโคมห่มด้วยฝุ่น
เศษปุยนุ่นจากหมอนร่อนเป็นสาย
เศษช้อนส้อมจานเชิงระเริงราย
เศษใบไม่ทรายกระเซิงระเริงลม
                                                 เหมือนฟ้าฟาดสาดเสียงประเปรี้ยงปร้าบ
                                                 ให้แสบซาบนาบลึกสึกใจผม
                                                  เธอผ่านมามาผ่านไปไยทิ้งปม
                                                  ทิ้งคำคมไว้ว่าต่างหน้าเธอ
     เธอเขียนว่า...ลาก่อนถอนใจรัก
ไม่ผิดนักขอบคุณกันที่ฉันเผลอ
ไม่ผิดหรอกที่บอกกันฉันรักเธอ
แต่ที่เจอรักแค่ตัวไม่ใช่ใจ
                                                     เธอไปแล้วจากฉันวันนี้เช้า
                                                     เธอคงเฝ้าไปมาหาคนใหม่
                                                     เธอทิ้งห้องรกแน่นไว้แทนใจ
                                                     พอวันใหม่ใจคงเรียบเหมือนเดิม...