...๑ ความเป็นจริงทุกสิ่งย่อมแตกดับ ไปพร้อมกับวันวานที่ผ่านหวัง เหลือแค่แง่อดีตหวีดหวิวดัง แหละสายลมที่พรมสั่งรอยอาลัย ๒ ทั้งที่รู้ใจที่จำทำใจเจ็บ แต่ยอมร้าวหนาวเหน็บ เจ็บทนได้ ยิ้มร่ากับทุกข์ท้อทรมาใจ ท่ามกลางวันและวัยที่ผ่านเลย ๓ ดอกไม้อาจเปลี่ยนสีทุกทีเห็น แต่ใจกลับไม่เคยเป็นเช่นที่เอ่ย แม้คืนวานผ่านผัน วันผ่านเลย แต่ใจเอ๋ย กลับมิเคย เผยคำลา ๔ คงเพราะแสนเสียดายอายจะรับ กับโลกที่แตกยับ อยู่เบื้องหน้า จึงคิดอยากหยุดวันหยุดเวลา ย้อนอดีตอีกสักครา...ไปหาเธอ ๕ ไปอิ่มออมหอมอารมณ์ห่มความสุข ที่เร้ารุกพลังใจให้เสมอ เพื่อหมายพบคนหมายกัน ฉันหมายเจอ เธอที่งามสวยเพ้อในอารมณ์ ๖ อารมณ์เอ๋ย อารมณ์ช่างข่มยาก ทั้งที่อยากคิดข่มอารมณ์ขม เจ็บใดเล่าเท่าที่เหน็บเจ็บอารมณ์ หนาวใดเท่าหนาวระทมขมดวงใจ ๗ มองภาพถ่ายของเธอใส่ชุดครุย เป็นเพื่อนคุยในวันที่หวาดไหว แม้บัดนี้ มิมีเธอ อีกต่อไป แต่ก็ยังแย้มยิ้มได้กับภาพเธอ ๘ นั่นจิ๊กซอว์เธอต่อรักสลักจินต์ ยังงดงามทั่วถิ่นใจสมัยเสมอ เห็นทุกคราวฝันทุกครั้งยังละเมอ เธอแสนงาม เลิศเลอ ทุกเวลา ๙ วันเธอรับปริญญาในครานั้น ฉันตื่นเต้นตื้นตันเป็นนักหนา จับรถด่วน ขบวนสุดท้ายสายยะลา ให้ทันวันที่รอท่าปัตตานี ๑๐.. จากวันนั้นจนวันนี้ห้าปีกว่า ภาพถ่ายเธอที่ตรงหน้า ณ.ตรงนี้ ตรงที่แม้กายเราห่างร้างไมตรี แต่มากมียังมากมายไม่หายไป ๑๑.. บางทีเผลอ ยังเพ้อ เอ่ยถามทัก ว่ายอดรักเธอเหนื่อยหนักบ้างหรือไม่ ในวันนี้คนดีเป็นอย่างไร มีหรือไม่ใครดูแลถ้าแพ้มา ๑๒.. มีชายหนุ่ม มองรูปคุณ ยังอุ่นจิต แม้วันหนึ่งเคยพ่ายพิษรักนักหนา วันที่คุณเผยฝากออกปากลา กลายเป็นคนแปลกหน้าแปลกหัวใจ ๑๓.. เคยเศร้าสร้อยงานการคร้านจะคิด ชังชีวิตหน่ายชีวาไม่กล้าไข- ความท้อทดหมดหวังพลังชัย ปล่อยให้วันให้วัย ช่วยเยียวยา ๑๔... มองภาพถ่าย คุณใส่ครุยในครานี้ อาจมีบ้างบางทีที่โหยหา แต่เป็นทุกข์ที่อิ่มสุขตลอดมา เพราะคุณเป็นมากกว่าที่หมายใจ ๑๕.. ยังจำได้วันที่เคยทุกข์ท้อ คุณช่วยติช่วยต่อพลังให้ ขอขอบคุณ สัมพันธภาพ สลักหทัย สำหรับรักอันยิ่งใหญ่เคยให้มา ๑๖.. บางเวลา คราเห็นคุณในชุดครุย เคยพูดคุยถามความเสมอว่า เส้นทางฝันจากวันนั้นที่จากมา คุณเลือกเอา ปรารถนาบรรดาใด ๑๗.. หวังเพียงว่าชีวิตหนึ่งซึ่งเลือกแล้ว เธอจะได้มณีแก้วดังฝันใฝ่ ให้แสงสวยส่องสว่างกระจ่างใจ อาบหวังให้ไสวสว่างกลางใจเธอ ๑๘.. จะจดจำเธอคนดีทั้งชีวิต คนที่เตือน ถูกผิดกันเสมอ แม้กาลหนึ่งเคยล้มคว่ำร่ำละเมอ น้ำตาเอ่อ วันรักเธอตัดรอน ๑๙.. มาบัดนี้กาลเวลาได้ล่วงผ่าน ประสบการณ์ ทุกสิ่งก็เสี้ยมสอน ชีวิตนี้หนึ่งเป็น เช่นละคร มีทุกตอน ทั้งสุขโศก วิโยคใจ ------------------------------------------- ด้วยใจระลึกถึงเธอ...๑๗ สิงหาคม ๔๗
แทนคุณแทนไท 20 ส.ค. 2547 11:04 น. - ID 59319 
1913
38
0
24 ธันวาคม 2551 05:21 น. - comment id 263999
20 สิงหาคม 2547 11:07 น. - comment id 313428
งานเก่าพิมพ์ไทยไม่ได้ครับ ขออนุญาตโพสใหม่อีกสักรอบ จะได้ตอบน้ำใจเพื่อนลงงานนี้ครับ ขออภัยครับที่มีรอบสอง
20 สิงหาคม 2547 11:28 น. - comment id 313461
ผลงานออกมางามมากครับ ๚ะ๛ size>
20 สิงหาคม 2547 11:30 น. - comment id 313465
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=14 คนเดียวในดวงใจ ศรีไศล สุชาติวุฒิ : : Key C เธอ มาจากไหน เธอจะเป็นใคร ฉันไม่เคยคิด รู้ แต่บัดนี้ เธอมาสถิตย์ มาอยู่ใกล้ชิด ในดวงใจฉัน เธอมาจากไหน จากดินผืนใด หรือจากสวรรค์ ฉันก็จะรัก รักเธอเท่ากัน ไม่เคยจะหวั่นแม้คำนินทา คนเดียวเท่านั้น ในชีวิต คนเดียวสนิท แนบ อุรา คนเดียวที่ฉัน บูชา ยอดปรารถนา คนเดียวในโลก เธอ มาจากไหน เธอจะเป็นใคร ฉันถือเป็นโชค แม้รักเธอแล้ว ฉันต้องเศร้าโศก เป็นคนโชคร้าย ในโลกก็ยอม คนเดียวเท่านั้น ในชีวิต คนเดียวสนิท แนบอุรา คนเดียวที่ฉัน บูชา ยอดปรารถนา คนเดียวในโลก เธอมาจากไหน เธอจะเป็นใคร ฉันถือเป็นโชค แม้รักเธอแล้ว ฉันต้องเศร้าโศก เป็นคนโชคร้าย ในโลกก็ยอม... ******** อีกหนึ่งชีวา *แทนใจแทนไทแทนคุณ* ผู้หมุนรักละมุนกรุ่นละเมียดในรักแท้ มิแพ้ใจมิแพ้ใครมิพ่ายระยะทางค่ะ แม้นอ้างว้าง หากงดงามด้วยเนื้อใจสุภาพบุรุษไพรพง ผู้คงมันหนักแน่นในอนงค์น้องนางเดียว มิยอมเหลียวแลหญิงใด. ไม่แปรใจเปลี่ยนจิต.. ช่างน่าชื่นชมยกย่องค่ะ ที่มิปันใจฝากรักมากรัก และ ด้วยรักล้นใจจาก
20 สิงหาคม 2547 11:41 น. - comment id 313473
เธอจะรู้บ้างไหม คืนนี้จันทร์ ดูเศร้าเหลือเกิน เธอมองอยู่เหมือนกัน เหมือนฉันหรือเปล่า คนที่ฉันห่วงใย เค้าสบายดีกันหรือเปล่า เหนื่อยเท่าไหร่ ก็รู้เธอรอฉันอยู่ เมืองหลวงเมืองสิวิไล ผู้คนมากมายทุกที่ แต่เหมือนฉันตัวคนเดียว ไม่รู้ทำไหม ไม่เหมือนคนที่บ้านเรา หัวใจผูกพันชิดใกล้ ทำได้เพียงส่งใจ ไปเท่านั้นเอง ก็มันคิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง ใจจะขาด คิดถึงคนที่เราต้องจากมาไกล แต่จะเหงาเดียวดายท้อแท้เพียงใด บอกใจต้องสู้ไป หนึ่งจุดหมายต้องทำให้ได้ เพื่อคนที่คิดถึง เงินที่มีอยู่น้อย ฉันต้องคอย อดออมใช้จ่าย ทั้งที่อยากโทรไป หาใจแทบขาด หวังไว้เพียงเท่านี้ สายสัมพันธ์ เรายังไม่ขาด อย่าปันใจให้ใคร เมื่อเราไกลกัน แต่จะเหงาเดียวดายท้อแท้เพียงใด บอกใจต้องสู้ไป หนึ่งจุดหมายต้องทำให้ได้ เพื่อคนที่คิดถึง จะเก็บฝันที่จริงดั่งใจ ไปฝากกับเธอ
20 สิงหาคม 2547 11:57 น. - comment id 313482
มาอีกรอบค่ะ ก่อนไปทำมาหารับประทานนะคะแทน เอาเพลงนี้ไปละกันนะ http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=307 ไม่อิ่มรัก ความรักเป็นเหมือนเช่นน้ำทิพย์ จิบเท่าไร ไม่รู้จักพอ ใจฉันปอง คู่ครองเคล้าคลอ เฝ้าพนอ แนบเชย ชิดข้าง ความรักคุณหอมกรุ่นหวานล้ำ ด่ำดื่มใจ ไม่รู้จักจาง ใจฉันจอง จ้องคุณทุกทาง ไม่วายว่าง ห่างใจ สัมพันธ์ ทะเล ไม่อิ่มน้ำ ฉันใด ใจฉัน ไม่อิ่มรักคุณ ฉันนั้น ท้องฟ้า ไม่อิ่มอากาศ สักวัน วิญญาณฉัน ไม่อิ่มสวาท สักครา ความรักจริงทุกสิ่ง คือฝัน แต่กระนั้น ก็ฝันเรื่อยมา มองเห็นคุณ อยู่ในสายตา อย่ากลัวว่า จะคลาย รักคุณ ลาลาลา ทะเล ไม่อิ่มน้ำ ฉันใด ใจฉัน ไม่อิ่มรักคุณ ฉันนั้น ท้องฟ้า ไม่อิ่มอากาศ สักวัน วิญญาณฉัน ไม่อิ่มสวาท สักครา ความรักจริงทุกสิ่ง คือฝัน แต่กระนั้น ก็ฝันเรื่อยมา มองเห็นคุณ อยู่ในสายตา อย่ากลัวว่า จะคลาย รักคุณ...
20 สิงหาคม 2547 12:29 น. - comment id 313489
หน้าส่วนตัว
กวีทางใต้มีแนวความคิดอ่านแยกออกไปอีกอย่างหนึ่งถึงแม้ว่าจะมีแนวทางแบบเดียวกันแต่ภาษาอักษรไปอีกลักษณะหนึ่ง ซึ่งคุณสามารถมาผสมกลมกลืนได้นับว่ายอดแล้วล่ะครับ
แก้วประเสริฐ.
20 สิงหาคม 2547 12:49 น. - comment id 313496
ตรองหัวใจที่เหน็บหนาวคราวอ่อนไหว ด้วยทางไกลเกินกลับไปไขว่ขว้า ปิดประตูปิดตายอายชีวา อยู่กับวันเวลาที่ขมใจ ....................................... โพสต์ใหม่...ตอบใหม่ ข้าพเจ้ามาทักทายจ้ะพี่ชาย
20 สิงหาคม 2547 12:59 น. - comment id 313500
เขียนได้ไพเราะเป็นเรื่องเป็นราวดีค่ะ คล้าย ๆกับว่าเผชิญด้วยตัวเอง (อิอิๆ) เมื่อไรนะพิมจะแต่งกลอนได้ไพเราะเหมือนคุณเนี่ย อยากเป็นอาจารย์ไหมคะ?
20 สิงหาคม 2547 14:26 น. - comment id 313543
++ไตร่ตรองตรองไตร่ในจิต++ ++ใกล้ชิดชิดใกล้ใจฉัน++ ++เพ่งพิศพิศเพ่งภาพผูกพัน++ ++รักมั่นมั่นรักมิคลาย..++ .......สุขใจใจสุขทุกครั้ง..++ ++ยังรักรักยังไม่ห่างหาย++ ++วันคืนคืนวันล่วงไป++ ++อุ่นไอไออุ่นคนคุ้นใจ..++ ++++++++++++++++++++++++++++++ งามจ่ะ.. ภาษางาม.. ^__^ ..มาป่วน..
20 สิงหาคม 2547 15:58 น. - comment id 313602
มีความลับเกี่ยวกับความรักอีกมากมายหลายอย่าง ที่เรายังต้องค้นหากันต่อไป แต่ก็ไม่ใช่เรื่องยากเกินเข้าใจยิ่งค้นหาก็จะทำให้เรารู้ซึ้งถึงคุณค่าของมันมากขึ้น : : ความรักเริ่มจากความคิด เพราะความคิดเป็นจุดเริ่มต้นของความรักบางทีความรักก็ทำให้เราเปลี่ยนแปลงความคิดอย่างที่เคยเป็นต้องปรับ ปรุงในสิ่งที่เราเคยทำ เพียงเพื่อให้เข้ากับใครอีกคน : : ความรักทำให้เกิดความเคารพ ศรัทธา คุณไม่สามารถรักใครได้หรอกถ้าคุณไม่รู้สึกเชื่อมั่นเป็นอันดับแรก และคนแรกที่คุณต้องศรัทธาเชื่อมั่น นั่นก็คือตัวคุณเอง : : ความรักคือการให้ ถ้าคุณต้องการที่จะได้ความรักสิ่งที่คุณต้องทำก็คือ รู้จักให้ด้วยยิ่งให้คุณก็จะยิ่งได้รับ สูตรลับของความสุข และทำให้มิตรภาพยืนยาวที่คุณควรจะจำเอาไว้เสมอก็คือ อย่าถามว่าคนอื่นให้อะไรคุณบ้าง แต่ให้ถามว่าคุณทำอะไรให้คนอื่นบ้างจะดีกว่า : : ในความรักมีมิตรภาพซ่อนอยู่ อยากได้รักแท้ก็ต้องหาเพื่อนแท้ให้ได้ซะก่อนการจะรักกันได้ไม่ใช่แค่มองตา แต่อยู่ที่ว่าต่างคนต่างมีอะไรที่ตรงกันรึเปล่าหากจะรักใครอย่างจริงใจคุณควรจะรักในสิ่งที่เขาเป็น ไม่ใช่แค่ภาพที่คุณเห็นมิตรภาพก็เหมือนกับปุ๋ยที่ช่วยทำให้ความรักเบ่งบานเติบโตทุกๆ วันนั่นเอง : : การสัมผัสกันจะช่วยสานต่อความรักให้ดีขึ้น เคยรู้สึกดีใช่มั้ยเวลาที่มีใครมาโอบใหล่หรือกอดคุณการสัมผัสกันจึงเป็นการแสดงออกอย่างหนึ่งที่มีพลังช่ว ยทลายกำแพงแห่งความชิงชังไม่เข้าใจได้อีกด้วยน่าแปลกที่มันสามารถเปลี่ยนแปลงอารมณ์และท่าทีที่แข็งกร้าวใ ห้เบาลงอย่างได้ผล : : อยากรักต้องรู้จักปลดปล่อย ถ้าคุณรักใครจงปล่อยให้เขาเป็นอิสระบ้างคุณเองก็รู้สึกอึดอัดใช่มั้ย ถ้าหากมีใครมาล่ามโซ่คุณ จงเรียนรู้ที่จะให้อภัยและลืมอดีตที่ไม่ดีมาก่อน ปลดปล่อยความกลัวภายในใจให้ความยุติธรรม ลดทิฐิ และเงื่อนไขต่างๆซะบ้าง บอกตัวเองว่า แต่นี้ไปเราจะทิ้งความกลัวทั้งหมดและอดีตจะไม่มีผลอะไรต่อตัวเราอีก นับจากวันนี้ไปเราจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ซะที : : ชีวิตจะเปลี่ยนไป เมื่อเราเรียนรู้ที่จะเปิดใจให้กว้าง และซื่อสัตย์ต่อกัน คุยกับคนที่คุณรัก อย่ากลัวที่จะพูดคำวิเศษ 3 คำว่า ^ิฉันรักเธอ^ิ อย่าปล่อยให้โอกาสผ่านไป คุณควรจะบอกรักก่อนจะจากกันทุกครั้งเสมอ เพราะบางทีคุณอาจจะได้เจอกันครั้งสุดท้ายก็ได้ใครจะไปรู้ : : แก่นแท้ของความรัก คือการไว้ใจกัน ถ้าคุณไม่เชื่อใจกัน ใครคนนึงก็จะเป็นคนระแวง กังวลและหวาดหวั่น ส่วนอีกคนก็จะรู้สึกอึดอัดใจคุณไม่อาจรักใครจริงๆ ได้ถ้าคุณไม่ไว้ใจเขาอย่างแท้จริง สุดท้ายคือการเข้าใจ หวังว่าแทนคงสบายดีนะค่ะ
20 สิงหาคม 2547 17:53 น. - comment id 313645
จะอ่านอีกกี่ครั้ง... ก้อยังคงความหอมหวานเหมือนเดิมนะคะ...
20 สิงหาคม 2547 18:23 น. - comment id 313648
แม้สมุทรหยุดบ้าคราสงัด พายุพัดหยุดชงักสักแค่ไหน จันทร์แจ่มฟ้าดารกาอ่าอำไพ มันก็ไม่มีทีท่าว่ารื่นรมณ์ ชวนฤดี ฟื้นรักที่หมักหมม มันแสลงแทงมานจนซานซม ปานว่าพรหมแส้ฟาดให้ขาดแรง จงกลับไปเถิดจันทร์อันทรงกลด เจ้างามงดเฉิดฉายประกายแสง ก็มิอาจสาดปรุทะลุแทง ให้กำแพงขวางกั้นสะบั้นลง ใจจงลืมแต่วันนี้เถิดที่รัก เมื่อประจักษ์รักตรมมิสมประสงค์ เพราะซี่ทองรายรอบเป็นกรอบกรง ขังจนคงสุดสิ้นจะดิ้นไป เชิญ! ย่างกรายเข้ามาเถิดฟ้ามืด ข้าไม่ยืดชีวีกี่วสันต์ จะลืมรักเหมือนพรากตายจากกัน แทนค่ะดาขอมาอีกครั้งนะค่ะ.. แทนช่วยอ่านกลอนนี้ด้วยนะค่ะ...มีตรงไหนไม่เหมาะสมช่วยแก้ให้ด้วยนะค่ะและแต่งให้จบหน่อยนะค่ะ...อิอิ.....ดาคิดม่ายออกแล้วค่ะ... ขอบคุณแทนเพื่อนซี้มั๊กมากนะค่ะ.....อิอิ...
20 สิงหาคม 2547 19:26 น. - comment id 313657
..................... รักสมัยเป็นนักศึกษาหรอครับ วิจิตรยังไม่มีแฟนเลย อยากจะมีบ้างจัง ชีวิตนักศึกษาจะได้สดชื่น ....
20 สิงหาคม 2547 20:32 น. - comment id 313712
อ่านะ .. ว่าแล้ววว .. แค่อ่านวรรคแรกมันคุ้น ๆ อยู่ .. ก็ตอนคุณแทนนั่งเค้นอารมณ์ร่ายกลอนสด .. ก็นั่งอ่านทีละวรรค.. ทีละวรรคอยู่นานสองนาน .. จำไม่ได้ก็แปลกแล้วว .. อิอิ .. คราวก่อนตอบเป็นกลอนให้แล้ว .. คราวนี้ มาทักทายเฉย ๆ แล้วกันนะคะ .. แล้วยังไง .. อาจจะไปยกมาไว้ที่นี่อีกครั้ง .. อืมมม ยาวววว จริง ๆ .. นับถือ ๆ .. จะใช้บริการอีกเมื่อไหร่ก็บอกได้นะ.. จะได้หาเสื่อมาปูนอนรอ .. 555 ( อดไม่ได้ มันคันปากอยากกัดอ่ะนะ ) ไปละ .. แว๊บบบบบบ ........................
20 สิงหาคม 2547 22:25 น. - comment id 313781
พี่แทน... ยาวมาก..แต่ยิ่งอ่านก็ยิ่งเพราะ.. อ่านบทที่สอง..แล้วยิ้มร่า..คิดถึง สีทนได้.. ในโฆษณาอ่ะค่ะ..อิอิ... แวะมาแซวและชื่นชมค่ะ.. วีนัส..คนขี้เหงา
20 สิงหาคม 2547 23:43 น. - comment id 313819
สุดยอดเลยครับคุณแทน เขียนได้งัยอ่ะ นับถือมาก ๆ ครับ เยี่ยมจริง ๆ เขียนแนวนี้บ่อย ๆ หน่อยนะครับ จะได้นำไปเป็นแบบ เมกขออนุญาตเก็บไว้ที่หน้าส่วนตัวด้วยนะครับ รู้แค่ว่าความรู้สึกมันจืดจาง ไม่ได้มีอะไรมาคั่นกลางเธอกับฉัน จะอธิบายอย่างไรถึงเข้าใจกัน กลัวเธอจะดึงดันไม่รับฟังอะไร มันเป็นนิสัยที่ไม่ดี.. คบกับใครไม่ได้นานสักที เป็นคนเบื่อง่าย อย่าจดจำเลยคนดี เปลืองหัวใจ คิดเสียว่าผู้ชายคนนี้ไม่มีอะไรดีพอ
21 สิงหาคม 2547 00:02 น. - comment id 313830
ความรักไม่ใช่การครอบครอง อยู่ที่เรารักเขาต่างหาก เรามีความสุขเสมอหากคนที่เรารักมีความสุข จริงไหม..
21 สิงหาคม 2547 08:07 น. - comment id 313957
@.ดวงเอ๋ยดวงใจ ช่างกระไรเหงาอยู่มิรู้สิ้น แล้วยังหมองเศร้าอีกเป็นอาจิณ โลกถล่มพังภินท์หรืออย่างไร โลกสั่นไหวเพราะน้ำตาพาให้ไหว น้ำตาไหลใจพร่ำคร่ำร่ำไห้ น้ำตานองสองแก้มเพราะดวงใจ กำหนดได้แก้ที่ใจของตนเอย ..,มาอ่านแล้วรู้สึกเศร้าจังเลยเสมือนน้ำตาไหลเลยละ แต่ได้บอกทางแก้ไว้แล้วด้วย.
21 สิงหาคม 2547 10:16 น. - comment id 313998
เพราะจังเลยค่ะ ชอบมากๆๆๆ ขอเก็บไว้ละกันนะคะ
21 สิงหาคม 2547 11:56 น. - comment id 314057
มาอีกรอบละกาน.... ถ่ายทอดได้ชัดเจนดีค่ะ ให้ความรู้สึกลึกซึ้งดีมากๆๆๆ
21 สิงหาคม 2547 18:38 น. - comment id 314252
ในชีวิตของคนๆ หนึ่ง ก็จะมีห้วงความรู้สึกประทับใจต่างกันไป แหล่ะเมื่อเวลาผ่านไป...ก็กลายเป็นร่องรอยแห่งความคำนึง แม้นจะชอ หรือ ไม่ชอบ...แต่เรา...ก็จำมันได้อยู่ดี... ..............................................................................................
22 สิงหาคม 2547 11:28 น. - comment id 314571
ตอบดาหลา. น่าจะเป็นเช่นนี้ครับ แม้สมุทรหยุดบ้าคราสงัด พายุพัดหยุดชงักสักแค่ไหน จันทร์แจ่มฟ้าดารกาอ่าอำไพ มันก็ไม่มีทีท่าว่ารื่นรมณ์ ธรรมชาติพิลาสล้ำค่ำคืนนี้ ชวนฤดี ฟื้นรักที่หมักหมม มันแสลงแทงมานจนซานซม ปานว่าพรหมแส้ฟาดให้ขาดแรง จงกลับไปเถิดจันทร์อันทรงกลด เจ้างามงดเฉิดฉายประกายแสง ก็มิอาจสาดปรุทะลุแทง ให้กำแพงขวางกั้นสะบั้นลง ใจจงลืมแต่วันนี้เถิดที่รัก เมื่อประจักษ์รักตรมมิสมประสงค์ เพราะซี่ทองรายรอบเป็นกรอบกรง ขังจนคงสุดสิ้นจะดิ้นไป เชิญ! ย่างกรายเข้ามาเถิดฟ้ามืด ข้าไม่ยืดชีวีกี่วสันต์ จะลืมรักเหมือนพรากตายจากกัน แม้ใจมันเวียนว่าอย่าลืมเธอ
22 สิงหาคม 2547 11:30 น. - comment id 314572
ตอบคุณRobert TingNongNoi ขอบคุณสำหรับคำชื่นชมครับ
22 สิงหาคม 2547 11:32 น. - comment id 314573
ตอบพี่พุด ขอบคุณสำหรับความเห็นอันงามละมุนใจครับ. ขอให้พี่มีแต่วันที่หมายใจครับ.
22 สิงหาคม 2547 11:34 น. - comment id 314575
ตอบคุณแก้วประเสริฐ คงเพราะผมเป็นคนพื้นถิ่นใต้ครับ จึงได้หลงรสอักษรากวีใต้เป็นยิ่งนัก ขอบคุณสำหรับคำชื่ชมครับ
22 สิงหาคม 2547 11:38 น. - comment id 314577
ตอบน้องยอดหญ้า ตรองหัวใจในวัยวันที่ผันล่วง เกินไปตวงตักชมห่มใจทุกข์ แค่คิดถึงนางหนึ่งซึ่งเคยหมายสุข เป็นพลังอันรึงรุกทุกเวลา ขอบคุณครับน้องที่แวะมาใหม่ ขอบคุณสำหรับน้ำใจครับ หวังใจครับ ว่าน้องพี่จะมีวันที่ตั้งใจ ขอให้มีวันโชคดีเป็นของน้องบ้างครับ พี่แทนเชื่อว่าต้องมี
22 สิงหาคม 2547 11:41 น. - comment id 314579
ตอบคุณพิม ขอบคุณครับที่อ่านจนจบ ก็คงเป็นเรื่องราวจากเสี้ยวใจหนึ่งในวันที่ได้ครุ่นคิดครับ ไม่เห็นนานเลย ดีใจครับที่มาทักทายกัน ขอบคุณสำหรับคำชมครับ แต่คงเป็นอาจารย์นี้ยากแท้ครับ เพราะแค่สอนตัวเองยากนักเลยครับ ขอให้คุณมีแต่วันที่งดงามครับ
22 สิงหาคม 2547 11:43 น. - comment id 314580
ตอบคุณnamsai ขอบคุณที่มาครับ มใได้ป่วนแต่ประการใดครับ มาทำให้เจ้ายิ้มได้กับงานคุณครับ ขอบคุณครับ
22 สิงหาคม 2547 11:45 น. - comment id 314582
ตอบดาหลา ก่อนอื่นต้องบอกว่าแทนสบายดีทุกทุกวัน เท่าที่ควรจะเป็นได้ ขอคุณครับสำหรับข้อความและความเห็นอันมากมายคุณค่า วาบซึ้งใจครับ หวังใจครับ ว่าดวงใจอันดีงามของดาจะมีวันที่งดงาม สวยงามครับ ขอบคุณจากใจครับดา
22 สิงหาคม 2547 11:47 น. - comment id 314583
.ตอบคุณkeekie. จะอ่านกี่ครั้งก็หอมหวานรึครับ ปลื้มใจคำคุณจังครับ ขอบคุณครับคุณ ขอให้รักคุณหอมหวานเช่นคำคุณเช่นกันครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณ
22 สิงหาคม 2547 11:50 น. - comment id 314584
ตอบคุณวิจิตร ขอบคุณครับคุณวิจิตรที่มาทักทาย เราย้อนเวลาไม่ได้เป็นแน่ครับ เพราะถ้าคุณย้อนกลับไปมีรักในวัยนั้นได้ บางทีผมอาจย้อนไปเพื่อแก้ไขบางอย่างครับ. ขอบคุณไมตรีที่ให้เวลามาเยือนครับ
22 สิงหาคม 2547 11:53 น. - comment id 314587
ตอบคุณชมอักษร คุณครับดีใจครับที่จำได้ ว่าแต่โมเมรึป่าวครับ ผมเขียนให้คุณอ่านจริงรึครับ ทำไมผมจำไม่ได้อิอิ ขอบคุณที่เสนอตัวให้บริการครับ แต่จะปูเสื่อริเลยรึครับ ผมไม่ชอบอะชอบที่นอนนุ่มๆมากกว่า5555555
22 สิงหาคม 2547 11:57 น. - comment id 314590
ตอบน้อง=_+ VeNuS +_= พี่แทนก็ว่ายาวเหมือนกันครับ ยังนึกขอบคุณทุกท่านที่ทนนั่งอ่านครับ และขอบคุณคนที่ทนนั่งฟังตอนพี่เขียนงานนี้ครับ พี่แทนเขียนเองกลับมาอ่านวรรครับของบทที่สองยังยิ้มเลยครับ เขียนไปได้ไง ขอบคุณที่แวะมาครับ พี่แทนขอบคุณทุกคำที่ร้อยฝากถึงมาครับ ขอให้มีแต่วันที่งดงงามครับ
22 สิงหาคม 2547 12:06 น. - comment id 314598
ตอบคุณเมกกะ ขอบคุณครับ ยินดีเสมอครับนับเป็นเกียรติครับคุณ ขอบคุณสำหรับความเห็นอันเป็นกำลังใจ.. ขอบคุณกลอนความหมายดีดีครับ
22 สิงหาคม 2547 12:09 น. - comment id 314599
ตอบคุณกอกก ขอบคุณความเห็นแห่งรักจากใจคุณครับ สำหรับผมแค่ได้รู้ว่าเรารักสิ่งใด รักใคร โดยไม่คิดต่อไปว่าจะคาดหมายว่าจะได้อะไรหรือไม่ เป็นความสงบดีครับ.. ถ้ารักคือความปรารถนาดีผมอยากมีเช่นนั้นทุกปรารถนา
22 สิงหาคม 2547 12:13 น. - comment id 314600
ตอบพี่ดอกแก้ว ขอบคุณครับ กลอนมีความหมายครับ วรรท้ายบทท้านสรุปแก้ได้ดั่งพี่ว่าครับ แต่บางมีก็ลองใจทำช่างยิ่งครับ ขอบคุณที่มาอ่านนะครับ งานยาวไปหน่อยขออภัยครับ น้ำตาพี่จะไหลเพราะปวดตาอ่านงานนานเป็นแน่ครับ
22 สิงหาคม 2547 12:15 น. - comment id 314602
ตอบคุณน่านฟ้า ขอบคุณน้องเบญที่แวะมาครับ ดีใจจังครับที่ชอบ ขอบคุณสำหรับคำชมครับ ยินดีมากครับที่จะเก็บงานไว้ ขอบคุณจากใจครับ
22 สิงหาคม 2547 12:16 น. - comment id 314603
ตอบนางสาวใบไม้ ขอบคุณครับที่มารอบสอง ขอบคุณความเห็นดีดีให้มีกำลังใจ
22 สิงหาคม 2547 12:20 น. - comment id 314610
ตอบคุณลี่ผู้มาเยือน ความเห็นคุณช่างมีความหมายครับน่าจะจริงดั่งคุณว่าครับ วันนี้เลือกเอาความทรงจำดีดีมาเขียนงาน ได้ตรองใจไปด้วยครับ ขอบคุณที่มาเยือนทุกบ่อยครับ ขอให้มีแต่รักงามเป็นนิรันดร์ครับ
22 สิงหาคม 2547 12:41 น. - comment id 314625
เพราะมากเลยค่ะ ขอชื่นชม แวะมาทักทายค่ะ
22 สิงหาคม 2547 16:23 น. - comment id 314724
แค่ภาพถ่าย แต่แฝง ความรู้สึก ยังสะอึก ทุกครั้ง ที่คิดถึง สิ่งดีดี อยู่ในใจ ที่ตราตรึง ยังฝังพึง จิตนี้ ชั่วนิรันดร์ */*/ไพเราะมากกกกก...คะ ยังจดจารทุกสิ่งในใจเสมอ เข้าใจจริงๆๆคะ
22 สิงหาคม 2547 18:33 น. - comment id 314784
ํY___Y คุณส่งมาฟาไม่ได้ล็อกอินนะคะแทน
23 สิงหาคม 2547 22:44 น. - comment id 315542
โลกนั้นหรือคือละครมีตอนจบ บางคนพบสิ่งดีมีสุขสันต์ บางคนพบแต่เศร้าเหงาชีวัน แต่อย่างไรเรานั้นได้เกิดมา ก็ขอให้รู้สุขและทุกอย่าง แม้ความรักจะจืดจางอย่าร้างลา เพราะครั้งหนึ่งก็เคยรักเคยมอบมา กับอุราให้คนดีที่เห็นเป็น *-*แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
24 สิงหาคม 2547 08:34 น. - comment id 315797
ตอบคุณลอยไปในสายลม ขอบคุณที่ชื่นชมครับ ดีใจที่แวะมาเยือนครับ
24 สิงหาคม 2547 08:37 น. - comment id 315800
ตอบน้องดิน ขอบคุณกลอนไพเราะมากครับ จดจำไว้คงไม่เสียหายใช้ไม๊ครับ
24 สิงหาคม 2547 08:38 น. - comment id 315801
ตอบคุณฟา แค่คุณมาก็ยินดีแล้วครับ ยิ้มในทุกทุกวันน่ะครับ
24 สิงหาคม 2547 08:42 น. - comment id 315802
ตอบคุณตูน แม้โลกนี้ดั่งละครมีตอนจบ แต่ใจให้ไม่อยากพบตอนโศกศัน แต่ความจริงทุกสิ่งใช่นิจนิรันดร์ จึงเหลือความผูกพันธ์ เมื่อวันผ่าน
22 กันยายน 2547 17:33 น. - comment id 336154
ลองตรองใจด้วยใจจักได้พบ ทางที่สบความจริงทุกสิ่งสรรค์ หนทางแห่งความสุขเป็นนิรันดร์ คือดวงใจอันปลดปล่อย.....พันธนาการ ....................... ข้าพเจ้ามาทักทายจ้ะ....พี่ชาย ...... :) ขอบคุณที่นำมาโพสต์อีกรอบ......ได้คิดอะไรดีดีค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
