เฝ้ามองดูหมู่ดาวที่พราวฟ้า เหมือนดังหยาดชลนาดาราไหล ฟ้าลืมเลือนห่วงจันทรากว่าหรือไร เจ้าพราวใสแต่ไร้ความรื่นรมย์ หยาดชลหลั่งลงมาพาชื่นฉ่ำ ในยามค่ำราวกับยื่นความขื่นขม เจ้าช้ำจิตดุจอุราของข้าตรม เขาชิดชมแล้วเหตุใดใยกลับเมิน แสนสุขใจได้ชมน้ำโลมหล้า หยาดน้ำฟ้าหลั่งมาเพียงผิวเผิน ยินหรีดหริ่งเรไรพาให้เพลิน เหมือนเขาเมินตัวเราเฝ้ารำพัน โอ้อกเราเมื่อคราวจะต้องช้ำ แสนระกำในดวงจิตคิดโศกศัลย์ เขาจากไปใจข้าเฝ้าจาบัลย์ โอ้ใครกันจะรับซับน้ำตา
ขลุ่ยหลิบ 26 ส.ค. 2547 13:16 น. - ID 59722 
821
3
0
26 สิงหาคม 2547 16:37 น. - comment id 317121
งามมากครับในท่วงทำนองที่บรรจงลิขิต ๚ะ๛ size>
26 สิงหาคม 2547 17:20 น. - comment id 317153
ดาวดวงน้อยเจ้ายังคอยใครหรือไม่ ดุจดังใจข้ายังเฝ้า...สเน่หา รอด้วยทุกข์ ถมใจ ในอุรา ด้วยน้ำตารินหลั่ง...คับคั่งใจ กลอนเพราะมากค่ะ :)
27 สิงหาคม 2547 22:13 น. - comment id 317856
เพราะดีค่ะ อืม ความหมายดี แวะมาทักทายค่ะ อิ อิ ถึงเจ้าไปแต่ใจพี่ยังรัก ยังคงภักดิ์ซื่อตรงอยู่เสมอ แม้กายไปแต่นี้ยังมีเธอ รักล้นเอ่ออยู่ข้างในไม่เคยลืม...
27 สิงหาคม 2547 22:18 น. - comment id 317861
สวัสดีครับน้องจิ๊ก ว้าาาาาาาาาา เศร้าจังอ่ะ อ่านแล้วอยากจะร้องไห้ เศร้าจริง ๆ เขียนได้ดีด้วย ถ่ายทอดความรู้สึก ผ่านอักษรได้ประจักษ์ใจเหลือเกิน ฮืออออ รู้ว่าทำให้เธอต้องเจ็บร้าว แต่ใจฉันก็ปวดร้าวเสียยิ่งกว่า ที่ต้องทำร้ายเธอตลอดมา ก็อยากบอกเธอว่า ฉันเสียใจ ฯ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ ผู้ชายอารมณ์ดี +-*-+-*-+ +-*-+-*-+
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
