สิ้นวสันต์คิมเหมันต์เยือนเตือนใจเศร้า
ยังคงเฝ้าคอยนับวันกลับหวน
ยังคงหวังว่าใจไม่เรรวน
ยังเฝ้าครวญเพลงพ้อรอเธอมา
       ลมผะแผ่วพัดพลิ้วสู่ทิวไม้
จนกิ่งไกวใบโยนโอนเอนหา
เหมือนเสียงใครเพ้อพร่ำคำรจนา
ข้ามเวลาล่วงสู่ฤดูกาล
       ฤดูผันวันผ่านนานนักแล้ว
ไม่เห็นแววว่าจะกลับดั่งคำขาน
ปล่อยให้หญิงทนท้อทรมาน
โอ้ชายชาญไยหายลับกลับคืนคำ
       เสียงขลุ่ยครวญทวงถามถึงความหลัง
ลืมหรือยังเพลงเก่าที่เราย้ำ
ยังคงก้องหัวใจให้จดจำ
ไม่ลืมคำสัญญาสักนาที
       ขลุ่ยยังคงครวญพ้อรอพี่อยู่
จะคงคอยเคียงคู่อยู่ที่นี่
ที่ที่รักที่ที่ร้างขวัญฤดี
รอจนกว่าชีวีนี้มลาย				
				
			 
							
						
						29 ตุลาคม 2549 00:39 น. - comment id 620702
ตอนนี้มันปลายฝนต้นหนาวเน้อน้องเน้อ .. มันเลยยังครึ่งๆ กลางๆ .. เด๋วเข้าหนาวเขาก็คงกลับมาเองจริงแหละ .. พี่กี้สำลักฝุ่น .. ดีใจที่มาเขียนงานให้อ่านซักกะที ..

 
							
						
						29 ตุลาคม 2549 11:03 น. - comment id 620763
นะ เข้าเหมันต์ ลมหนาวพัดผ่าน ความหวังก็ยังคงมีอยู่ค่ะ ^_^

 
							
						
						29 ตุลาคม 2549 19:53 น. - comment id 620857
เป็นกำลังใจให้นะคะ ขอให้สมหวังนะคะ

 
							
						
						29 ตุลาคม 2549 21:11 น. - comment id 620895
ลมหนาวมาพาใจให้ยิ่งเศร้า เหมือนความเหงาเคลียคลอรอมาหา คำสัญญาหนาวนี้พี่จะมา เพียงพบว่าแค่ความฝันมันไม่จริง

 
							
						
						30 ตุลาคม 2549 13:24 น. - comment id 621125
ไม่ได้อ่านกลอนน้องจิ๊กนานเลยนะคะ หน้าหนาวแล้วสบายดีไหมเอ่ย

