:: รู้จักไม่รู้ใจ ::

นางสาวใบไม้


                                                  ยิ่งไกลห่างออกไปทุกที
                                                  ฝันที่เคยมีกลับเลือนหาย
                                                  เวลาเปลี่ยนใจคนก็กลับกลาย
                                                  คนเคยใกล้กลับยิ่งไกลห่างกัน
                                                              แค่คนรู้จักแต่ไม่รู้ใจ
                                                              ปวดร้าวแค่ไหนที่เป็นอย่างนั้น
                                                              หลงคิดว่าตัวเองนั้นสำคัญ
                                                              ที่แท้ก็แค่ฝัน...ลม...ลม

                                                  เหมือนคนแปลกหน้าต่อกัน
                                                  เคยสุขสันต์ผันแปรเป็นขื่นขม
                                                  เคยยิ้มได้กลับกลายเป็นตรอมตรม
                                                  เคยชื่นชมกลับกลายเป็นชิงชัง
                                                               เจ็บปวดรวดร้าวในความรู้สึก
                                                               ชอกช้ำลึกๆ กับความหลัง
                                                               ซาบซึ้งแล้วกับความไม่จีรัง
                                                               และสิ้นหวังกับฝันที่ไม่มีจริง				
comments powered by Disqus
  • เสือยิ้มมุมปาก

    14 กันยายน 2547 14:29 น. - comment id 331173

    ชอบนะ กลอนสวยดี
  • ผลิใบ

    14 กันยายน 2547 14:52 น. - comment id 331220

    สวัสดีครับ
    
    มาอ่านเพื่อเป็นกำลังใจให้คนดี
    
    
  • ปลาวาฬสีน้ำเงิน

    14 กันยายน 2547 15:42 น. - comment id 331258

    กลอนเพราะ แต่เศร้าๆจังค่ะ
    ปลาวาฬมาทักทายนะคะ
  • น้ำตาอาบแก้ม

    14 กันยายน 2547 15:46 น. - comment id 331263

    ถึงยังไงเธอก็เป็นแค่คนอื่น
    อยากจะฝืนแต่มันคงขืนไว้ไม่ไหว
    นับวัน...เธอก็เป็นแค่คนรู้จักแต่ไม่เคยรู้ใจ
    สุดท้าย...ฉันก็เป็นแค่คนไกลที่ไม่เคยใกล้ใจเธอ
    ******************************************
    กลอนแต่งได้ไพเราะมากค่ะ*****
    
  • ภากร

    14 กันยายน 2547 16:08 น. - comment id 331276

    เข้ามาชมผลงานแล้วน่ะจ๊ะ 
    ---------------------------------------------------
    ในความฝันฝันยังไงก็คือฝัน
    ตื่นมาพลันทุกอย่างก็เลือนหาย
    ถึงเจ็บปวดทรมานก็ผ่อนคลาย
    ตื่นก็หายหมดสิ้นทั้งร้ายดี
  • เพราะรัก

    14 กันยายน 2547 16:44 น. - comment id 331326

    ชอบบทสุดท้ายนะคะไม่มีอะไรจีรังและยั่งนยืนค่ะ
  • รดา

    14 กันยายน 2547 16:47 น. - comment id 331331

    เจ็บปวดรวดร้าวในความรู้สึก
    ชอกช้ำลึกๆ กับความหลัง
    ซาบซึ้งแล้วกับความไม่จีรัง
     และสิ้นหวังกับฝันที่ไม่มีจริง
    
    เจ็บปวดรวดร้าวในความรู้สึก
    ชอกช้ำลงลึกกับความหลัง
    รักคุณ คุณไม่รักมันเลยพัง
    แต่ไม่เคยสิ้นหวัง..ยังรักคุณ
  • เมกกะ

    14 กันยายน 2547 18:51 น. - comment id 331443

    มานั่งเป็นเพื่อนน้องสาวคนดีนะ
    ถึงห่างไกลคนอื่น  แต่พี่ชายยังอยู่ใกล้นะครับ
    ไม่ได้คุยกับน้องอ้อมานานมาก  เลยไม่ค่อย
    ได้รู้ความเป็นไป  แต่ยังมีกำลังใจที่ดีดี จากพี่ชาย
    คนนี้ส่งให้เสมอนะ  ดูแลใจของตัวเองดีดีนะครับ
    ขอให้วันหนึ่งเป็นวันของน้องอ้อ ทุกสิ่งที่เป็นไป
    มีแต่ความสุขสดใสนะคนดี
    
    +-*-+-*-+  +-*-+-*-+ปู้ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+  +-*-+-*-+
    
  • นางสาวใบไม้

    15 กันยายน 2547 08:28 น. - comment id 331751

    ----ขอบคุณทุกคน---
    หวัดดีนะคะ..
    
  • Sandsun..........^๐^..........

    15 กันยายน 2547 09:33 น. - comment id 331781

    อืมมมม คงเป็นเช่นนั้น
  • ปลายภู

    15 กันยายน 2547 11:54 น. - comment id 331844

    พานพบสายธารหว่านอักษร
    ผ่านบทกลอนแทนใจสื่อสาร
    ร้อยกรอง  ลำนำ กวีกานต์
    ผ่านอารมณ์ ความรู้สึก อันงดงาม
    ..
    แต่งได้ความรู้สึกดีจริง ๆ ครับ
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน