หน้าส่วนตัว
ร้อยเรื่องราวเหงาจิตคิดหวนให้
ใจเอ๋ยใจเงียบงันพลันไห้หวน
จะดิ้นดับเลยลับกลับคร่ำครวญ
แสนกำสรวลโศกสะอื้นฝืนรันทด
ชลนารินรดหยดลงพื้น
จนชุ่มผืนพสุธาเห็นปรากฎ
ถึงยอดเขาดินแดนเคว้นบรรพต
ชลนาท่วมหมดจรดนภา
ปาดน้ำตาอาวรณ์ทอดถอนจิต
ไม่วายคิดคำนึงรำพึงหา
เคยซาบซึ้งถึงแต่แม่กานดา
บัดนี้มาลาร้างไปห่างกาย
รอเวลา แม้เป็นชาติ ก็วาดหวัง
ดั่งฟากฟ้ารอตะวันอันส่องฉาย
จนคิมหันต์ เหมันต์ วสันต์ปราย
รักที่หวังพลันสลายไม่คลายคืน.....
ขลุ่ยหลิบ 1 พ.ย. 2547 23:11 น. - ID 64726 
984
9
0
1 พฤศจิกายน 2547 23:41 น. - comment id 362026
เพราะมากจ๊ะน้องจิ๊กพี่ต่อฃคิกๆๆๆๆ คิดถึงค่ะ
1 พฤศจิกายน 2547 23:52 น. - comment id 362031
ไพเราะมากครับทั้งสองคนเลยครับ
แก้วประเสริฐ.
2 พฤศจิกายน 2547 00:18 น. - comment id 362043
บัดนี้มาแรมร้างเฝ้าห่างไกล เหมือนดั่งว่าไม่จริงใจในเธอฉัน ทำให้คิดสิ่งที่วาดดั่งตะวัน กลายเป็นฝันที่ค้างไว้ในอารมณ์ *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ แต่งได้ดีทั้งคู่เลยค่ะ หลับฝันดีนะค่ะ*-*
2 พฤศจิกายน 2547 00:28 น. - comment id 362047
^___^ ไพเราะมากๆค่ะ มาอ่านก่อนเข้านอนราตรีสวัสดิ์นะคะ
2 พฤศจิกายน 2547 02:29 น. - comment id 362065
ดึกมากแล้วแก้วใจให้ยิ่งง่วง แต่ติดบ่วงบทกลอนอ่านย้อนหลัง อิ่มเอิบจิตติดสวาทบาดใจจัง เหมือนความหลังครั้งหนึ่งซึ่งเคยมี** มาอ่านกลอนตอนดึก กุ๊ก กุ๊ก กู๋ สวัสดีค่ะ
2 พฤศจิกายน 2547 07:14 น. - comment id 362105
สวัดีครับ.............
มาเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี
คนเรียงถ้อยร้อยลำเป็นคำสอน
คิดยอกย้อนแตกต่างล้วนสร้างสรรค์
บ้างลำนำคำฝากจากร้อยพัน
จุดเดียวกันกวีไทยให้คำนึง
แวะมาเป็นกำลังใจให้กันและกัน
กำลังใจจากข้างในส่วนลึก
ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น
จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น
จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
2 พฤศจิกายน 2547 10:17 น. - comment id 362146
มาแว้วจ้า........มาทักทายค่ะ เหมือนเดิมเพราะท้างคู่เลยนะคะ ปายแระค่า...แวะมาอ่านกลอนเพราะๆ อ่ะ
2 พฤศจิกายน 2547 12:15 น. - comment id 362215
ชอบครับ
2 พฤศจิกายน 2547 12:15 น. - comment id 362216
ชอบครับ
2 พฤศจิกายน 2547 14:46 น. - comment id 362275
ไพเราะมาก ๆ คับ
2 พฤศจิกายน 2547 16:28 น. - comment id 362336
คงหมดแรงพร้อมแสงอาทิตย์ส่อง ได้เพียงท่องล่องลอยไปทั่วไพรสณฑ์ ดูเศร้าหมองกว่าผองเพื่อนเคียงเรือนตน อยากยินยลน้องนุชสุดหัวใจ เหมือนตัวพี่ที่พรากไปจากน้อง เคยประคองน้องขวัญมิหวั่นไหว แต่บัดนี้พี่จากแดนไปแสนไกล เพียงคงไว้แค่รูปเพื่อลูบโลม จะหวนกลับก็ยากนักน้องรักเอ๋ย ดุจทรามเชยหวังเอื้อมให้ถึงโสม จะไขว่จะคว้าเท่าไรได้แค่ลม ได้เพียงทุกข์สองปมไม่สมปอง ( เยี่ยมมากครับน้องจิ๊ก พี่ขอเก็บไว้ที่หน้าส่วนตัวนะครับ +-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+
3 พฤศจิกายน 2547 12:26 น. - comment id 362856
งดงาม มากๆ เลยค่ะ อิ อิ ชอบอ่ะ เก็บไว้ได้ไหมคะ อิ อิ ขอน๊า...
4 พฤศจิกายน 2547 10:17 น. - comment id 363387
เมื่อวานไม่ได้แต่งกลอน วันนี้ขอมาแต่งกลอนให้ค่ะ อิ อิ .....ความหวังพลันสูญดับลับเลือนหาย ความหวังกลายกลับช้ำน้ำไหลหลั่ง ความหวังสูญสิ้นไปทลายพัง มีความหวังเหมือนไม่มีที่พักพิง.... ไม่รู้ว่าเกี่ยวกันอ๊ะเปล่า อิ อิ...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด