อยากให้คำว่ารักโอบกอดเราไว้

ฟา

   แม้จะรู้ว่าในทุกค่ำคืนที่ผ่าน
จะได้รับความอ่อนหวานจากคนนี้
คนที่ต่างมีรักและปรารถนาดี
มอบแด่คนที่เขาห่วงใย
   
   กับความรักที่ยังคงมีอยู่เสมอ
ทำให้คนรับฟังไหวเพ้อไม่จากไปไหน
ยังคงยิ้มรื่นทุกคืนก่อนหลับไป
หัวใจอาจอ่อนไหวแต่เต็มใจจะรับมา
   อาจไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้ที่จะพบ
คุณอาจลบคำพูดที่พร่ำหา
กับความรักที่เคยมีตลอดเวลา
อาจเหือดหายเกินกว่าจะเรียกคืน
   ช่างมันเถิดช่างมันถ้าเป็นไป
ถึงสั่นไหวหัวใจจะไม่รื้อฟื้น
เพียงสิ่งหนึ่งที่ขอเก็บไม่อาจคืน
คือความรักที่แช่มชื่นเคยมอบมา
   แต่หากว่าความเป็นไปของชีวิต
จะลิขิตได้ตามใจปรารถนา
อยากให้รักโอบกอดเราแนบอุรา
เพื่อสัมผัสที่ล้ำค่าก่อนสิ้นใจ				
comments powered by Disqus
  • tiki

    15 พฤศจิกายน 2547 12:43 น. - comment id 370576

    เศร้าซึ้งมากเกินรำพัน
  • เพราะรัก

    15 พฤศจิกายน 2547 13:25 น. - comment id 370612

    อยากเหมือนกันจ๊ะน้องฟา
    กลอนเศร้าจังนะจ๊ะ
  • แก้วประเสริฐ. รหัส 6104

    15 พฤศจิกายน 2547 15:02 น. - comment id 370670

    ความรักแรกเริ่มเติมจิตคิดผวนปลัก
    ช่างแสนสมัครพักพิงกินใจหนอ
    หน้าและหลังทบทวนหวนใจพนอ
    โอละพ่อไม่เหมือนเก่าแสนเศร้าใจ.
    
                         แก้วประเสริฐ.
  • แทนคุณแทนไท

    15 พฤศจิกายน 2547 16:25 น. - comment id 370732

    ความรักและปรารถนาดีจะงดงามเป็นนิรันดร์ เกิดรู้สึกเช่นนั้นเมื่อใด ไม่มีวันเปลี่ยนเป็นแน่...
    
    ด้วยศรัทธา และซื่อตรงต่อหัวใจตลอดมา...
    นี่แหละคือสิ่งที่ผมเชื่อมั่น....
    
    ขอให้คุณมีแต่วันที่ดีงาม และหวังใจว่าจะได้มีแต่เวลาสดใสขึ้น
    
    เขียนได้ดีครับ แต่อย่ารู้สึกใดให้ใจหมองนักเลย ยิ้มไว้บ้าง ชีวิตอาจไม่แย่อย่างที่คิด...
    
    จากใจ
  • ardin

    15 พฤศจิกายน 2547 16:25 น. - comment id 370733

    เขียนได้เศร้าอ่ะ
    
    บางครั้งเมื่อพบกันก็เริงร่า
    แค่เห็นหน้าเธอคนดี ที่คิดถึง
    แต่ยางครั้งคำพูดเธอทำฉันอึง
    ไม่พรั่นพรึงความในใจได้อย่างไร
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    16 พฤศจิกายน 2547 06:43 น. - comment id 371060

    มารับอรุณยามเช้า...อากาศดีนะครับ  
    
    
  • ทับสะแก

    16 พฤศจิกายน 2547 07:07 น. - comment id 371065

    มองท้องฟ้านภาอุษาสาง
    ภาพเลือนลางลักษมีหลากสีสันต์
    เปี่ยมคุณค่าอบอุ่นคุณอนันต์
    ก่อนตะวันวสันต์กลบจันทรา
    
    ยืนริมชานด้านนอกเห็นหมอกขาว
    มองดวงดาวลางเลือนค่อยเคลื่อนหาย
    ธรรมชาติร่วมแรงแต่งลวดลาย
    มาทักทายข้างเคียงเรียงร้อยใจ
    
    ทับสะแก    
  • เมกกะ

    16 พฤศจิกายน 2547 10:23 น. - comment id 371141

    อยากรักเธอเท่าฟ้า 
    แต่ก็ไม่รู้ว่าฟ้ากว้างแค่ไหน  
    เอาเป็นว่ารักเธอหมดหัวใจ 
    และไม่เคยรักใครเท่าเธอ 
    
    แวะมาเยี่ยมจ้า  คิก คิก
    ขอโทษนะครับที่มาช้า 
    
    +-*-+  +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+  +-*-+
    
  • ฤกษ์ ไม่ได้ล๊อกอิน

    5 ธันวาคม 2547 01:52 น. - comment id 383629

    มาอ่านกลอนเศร้า..แล้ว ก็เศร้าด้วย
  ฟา

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน