ความร้าวรอน

ขลุ่ยหลิบ

          ณ  ถิ่นโพ้นจรดทะเลเหมันต์เศร้า
ฟ้าสีเทาซีดจางอย่างหม่นหม่น
เหมือนความรักเราต้องหมองกมล
ฉันเริ่มต้นร้องไห้ในวันนี้
ในวันนี้วันที่ไม่มีรัก
เพื่อพิทักษ์หัวใจใครที่นี่
โลกเหมือนกับด้อยค่าเพียงราตรี
หวังเคยมีเหลือเพียงช้ำในคำนึง
แม้ปีกรักชื้นฉ่ำน้ำตาปริ่ม
ยังเอื้อยิ้มทักให้ใครคนหนึ่ง
เป็นคนที่คุ้นหน้าตาซึ้งซึ้ง
แอบคิดถึงทั้งเขาไม่มีไมตรี
ถึงบาดแผลความรักจักสาหัส
เพราะเธอตัดพันธะแล้วผละหนี
ยังแอบคิดห่วงบ้างในบางที
ทั้งทั้งที่เจ็บช้ำน้ำตาคลอ
ความร้าวรอน.........
คืออนุสรณ์ความรักฝากไว้หนอ
ทั้งขมขื่นปวดร้าวเศร้าสุดท้อ
ฉันไม่ขอทนอยู่อย่างผู้แพ้				
comments powered by Disqus
  • ทัดหทัย

    17 พฤศจิกายน 2547 10:15 น. - comment id 371940

    อืมมมมม
  • บินเดี่ยวหมื่นลี้

    17 พฤศจิกายน 2547 10:25 น. - comment id 371944

    คงเหลือไว้เพียงร่องรอย...ความทรงจำ
    
    ***แวะมาทักทายครับ
  • แก้มป่อง .. @ pran 51 ..

    17 พฤศจิกายน 2547 10:56 น. - comment id 371965

    
    
    ต๊ะเอ๋ .. ยายจิ๊ก .. 
    
    หายไปนาน .. นะเรา .. 
    
    คิดถึงพี่แก้มป่ะเนี่ย .. พี่แก้มคิดถึงน๊า .. 
    
    จา .. บอก .. ห้ายยยยยยย ..     
    
    
    
    
    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥
    
    
    
    
    
    
    
                 =^______________________^=
    
    
    
    
    
    
    
    ผู้หมวดไม่อยู่ .. ผู้หมู่ไปเที่ยว .. เหลือนู๋คนเดียว .. เหตุการณ์ปกติ!! 
    
    
    
    
    
    ¤ ¤   KËÅM _ PÖÑG¹   ¤ ¤
    
    
    . . . S o M e - O n e - L o V e - Y o U . . .
    
    
    
    
    
    
    
  • เฟี้ยตเตอร์

    17 พฤศจิกายน 2547 11:21 น. - comment id 371990

    เราไม่รู้ว่าจะบอกยังไงดีล่ะ
    คือ กลอนคุณค่อนไปทางก่อนสมัยก่อน
    ฉะนั้นคำเลยแปลกๆ 
    แต่อยากบอกว่าลูกเล่นสัมผัสคุณยังไม่
    สม่ำเสมอกันดีเลยนะ
  • เมกกะ

    17 พฤศจิกายน 2547 16:20 น. - comment id 372248

    ฟ้ายังมืดมีหรือใจจะไม่มืด
    รักจึงฝืดเฝื่อเฝ้าแต่ร้าวฉาน
    ชีวิตแสนแค้นคับอับประมาณ
    ความอ่อนหวานจึงไร้ไม่ค่อยมี
    
    เฝ้าเบี่ยงบ่ายอายอับอยู่กับใบ้
    จะพูดจาปราศัยก็ใช่ที่
    แม้จะห่างจางหายกันหลายปี
    รักไม่ลี้ลับปลื้มจนลืมเลือน
    
    พี่เมกมาแล้วจ้า อิอิ ขอแจมน้องจิ๊กหน่อยนะครับ
    เพิ่งว่างอ่ะครับ  คิดถึงน้องจิ๊กนะครับ  
    
    +-*-+  +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+  +-*-+
    
  • keekie

    17 พฤศจิกายน 2547 17:54 น. - comment id 372290

    เศร้าจังเลย....
    
    
  • กอกก

    17 พฤศจิกายน 2547 19:03 น. - comment id 372315

    น้องจิ๊กขา..
    พี่ปรายมาแย๊ว
    มาเป็นเพื่อนน้องแก้วนะ
    สื่อความในใจได้ดีมาก
    
    สวัสดีค่ะ
    
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    18 พฤศจิกายน 2547 06:56 น. - comment id 372535

    อีกไม่นาคงฝ่าอุปสรรคนี้ได้อย่างดีนะ จะคอยเป็นกำลังใจให้
    
    
  • เพราะรัก

    18 พฤศจิกายน 2547 20:18 น. - comment id 372940

    
    แวะมากทักทายนะคะเข้าเน็ตไม่ได้อ่ะคะเลยไม่ได้มากทักทายแต่ว่าคิดถึงเสมอนะคะ
    คืนนี้นอนหลับฝันดีค่ะ
    
    หนึ่งดวงใจที่จะรัก
    หนึ่งดวงใจนี้ที่คิดฝัน
    หนึ่งดวงใจจะเป็นพลัง
    หนึ่งดวงใจนี้คือรักเธอ
  • ลอยไปในสายลม

    19 พฤศจิกายน 2547 15:56 น. - comment id 373549

    มาช่วยรักษาแผลใจค่ะ อิ อิ...
  • ลอยไปในสายลม

    20 พฤศจิกายน 2547 12:55 น. - comment id 373938

    มาอีกแล้วค่ะ
    
    คราวนี้เอากลอนมาฝาก เป็นกำลังใจค่ะ อิ อิ
    
    ....ถึงเธอจะร้าวรอนมาจากไหน
    หัวใจจะแหลกเป็นผุยผง
    ไม่มีแผ่นดินให้ยืนยง
    แต่ฉันยังคงเคียงข้างเธอ.
    
    ถึงเธอจะเจ็บมาจากไหน
    แต่ใจฉันยังรักเธอเสมอ
    ถึงเธอไม่เคยเห้นนะเออ
    แต่อยากบอกเธอรักด้วยหัวใจ...

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน