ชีวิต...ฉัน ณ วันนี้ มีโศกตรม เลื่อน..อารมณ์ ดุจลมซัด พัดกระหน่ำ ลอย....เคว้งคว้าง อ้างว้างจิต วิกฤติกรรม ดุจ......เรือน้อย ถูกลอยลำ ช้ำชีวัน เรือ.....ชีวิต ที่ล่องไป ไร้ทิศทาง น้อย...ขนาด อาจอับปาง กลางมหัณณพ์ ที่........แน่แท้ แม้ฝักใฝ่ ใจมุ่งมั่น ลอย....ไร้ทาง อยู่อย่างนั้น ย่อมหวั่นภัย ลำ.......เรือน้อย จึงคอยท่า ผู้มาช่วย ท่าม....กลางวัน อันแทบม้วย ด้วยหวั่นไหว กลาง...ดวงจิต ยังคิดมาด คาดฝันใฝ่ สมุทร..ไซร้ มีใครซึ่ง รำพึงรอ ???
ต้นรัก กลางหทัย 21 มี.ค. 2548 00:07 น. - ID 73084 
1090
3
0
21 มีนาคม 2548 00:16 น. - comment id 441986
จะไปช่วยเรือลำน้อยให้คอยหน่อย เพราะไม่ค่อยจะแกร่งกล้าชีวาฝืน แต่ก็ยอมช่วยโดยดีมีจุดยืน เพื่อให้ทุกวันคืนเธอสุขใจ *-*กลอนน่ารักมากเลยค่ะ*-*
21 มีนาคม 2548 00:28 น. - comment id 441988
อารมณ์เดียวกันเลยอ่ะ.. กินใจและเพราะมากครับ
21 มีนาคม 2548 00:42 น. - comment id 441991
ขอบคุณน่ะ น้ำใจงาม ตามมาช่วย ขอเอื้อนอวย ให้มีสุข ทุกแห่งหน ด้วยอำนาจ น้ำใจงาม ตามบันดล ทั้งสองคน ที่มาเยื่อน เป็นเพื่อนใจ....??? ขอบคุณพี่ผู้หญิงไร้เงา...และพี่นกสีหมอกน่ะครับ...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
