เขา...อยู่บนหัวควาย กับหัวใครที่ถูกสวม...เขา เราอยู่ดีๆของเรา จะวิ่งหาเขาทำไม ทำไมต้องรัก เขา ทำไมเห็นเขาแล้วหลงใหล ต้องการเขาเพื่ออะไร หรืออยากได้เขามาครอง ไม่ต้องเอา...ไม่ต้องเอา ก็เขาน่ะมีเจ้าของ มีเขา...เราถูกมอง ก็เขาเป็นสัญลักษณ์ของ ควาย ทำไมต้องร้องไห้อยากได้เขา มาทำให้สติปัญญาเราสูญหาย ไม่มีเขา เราทำไมต้องเสียดาย เรายังไม่ตาย ร้องไห้ทำไม เขา...ใครดูก็รู้ว่าควาย เราจะเสียดายไปถึงไหน มีเขา...เราได้อะไร ก็แค่สมองควายๆที่ไม่มีวันเข้าใจความรู้สึกของคน 20 มีนาคม 2548
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์ 7 เม.ย. 2548 14:19 น. - ID 74060 
729
4
0
7 เมษายน 2548 15:04 น. - comment id 450475
ใช่................... ถูกต้องแล้ว............ เมื่อมีเขา เราก็เศร้าหมอง เมื่อเขาจากไปใจก็เป็นสุข คนเคยมีเขา ((เหมือนกัน))
7 เมษายน 2548 16:17 น. - comment id 450494
ใช่ ๆๆๆๆๆๆ ถูกต้องนะคร๊าบๆๆๆๆ
7 เมษายน 2548 22:54 น. - comment id 450659
รู้ทั้งรู้ ว่ารักเป็น เช่นยาพิษ ที่แผลงฤทธิ์ ทำร้ายใคร ให้หม่นหมอง ยังจะอยาก พาหัวใจ ไปลิ้มลอง สุดท้ายต้อง เศร้าโศกา น้ำตาริน หากจะรัก ต้องเรียนรู้ อยู่เสมอ อย่าพลั้งเผลอ ให้รักทำ ให้ช้ำสิ้น รักให้เป็น อย่าเป็นแต่รัก จักน้ำตาริน รักจะกิน จนหัวใจ ได้ชินชา ยิ่งได้อ่านกลินนี้ยิ่งเข้ากับชีวิต แต่ตอนนี้ทำใจได้แล้วคับ ขอบใจน่ะ
7 เมษายน 2548 23:58 น. - comment id 450691
หน้าส่วนตัว
อืมม...ลึกซึ้งจริงนะเนี๊ยะ เขียนได้งามจริงๆ
แก้วประเสริฐ.
8 เมษายน 2548 08:16 น. - comment id 450776
แวะอ่านครับ....
8 เมษายน 2548 13:00 น. - comment id 450946
แอบมาชมผลงานที่ไพเพราะ ค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
