ฉันไปพบเขานั้นในวันหนึ่ง เป็นวันซึ่งฟ้าใสเกือบไร้สี กับปัญหาคาใจหลายเดือนปี ที่คอยจี่คอยจี้ที่กลางใจ เขาบอกว่ารู้จักเธอเพราะเผลอทัก และเผลอรักในรสหวานสดใส เธอกับเขาดึงดันขึ้นทันใด ทอดออกไปกลางแดดแปดสะพาน สร้างความรักต่อหน้าสายตาโลก ขณะฉันถูกความโศกบุกถึงบ้าน ฉันกับเธอรักกันมาเวลานาน เธอกลับสานรักเขาให้เท่าเทียม ใจฉันถูกจ้วงแทงจนแหว่งวิ่น ดังไส้เดือนขาดดิ้นด้วยคมเสียม เมื่อเขาบอกออกมาว่าเธอเตรียม รักล้นเปี่ยมร่วมอยู่กินเป็นทางการ ฉันร้องไห้ออกเทป ค่ายความทุกข์ เหมือนคนดีนอกคุกถูกประหาร มีข้าวกรุ่นแต่ไร้กับรับประทาน เธอเอาเนื้อไปเจือจานแจกจ่ายใคร นี่เมสเสจนั่นข้อมูลโทรศัพท์ ภาพเธอกับเขายิ้มหยดหวานสดใส จากอังคารถึงจันทร์เธอปันใจ จนรักใหม่ถือกำเนิดเกิดสัมพันธ์ ฉันถูกคำสารภาพเขาจับฝัง ความผิดหวังกางหนังสือขานชื่อฉัน ที่รัก...เรามีอะไรต้องคุยกัน ตื่นจากฝันพรุ่งนี้เช้าเราต้องเคลียร์! 9 เมษายน 2548
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์ 9 เม.ย. 2548 16:19 น. - ID 74181 
773
2
0
9 เมษายน 2548 18:49 น. - comment id 451417
เขียนเป็นนิยายหรือคะเรื่องสั้นขนาดกลอน เก่งจริง
9 เมษายน 2548 19:58 น. - comment id 451433
ว่าไงคะ ... ไหนบอกว่ามีเรื่องคุยกันไงล่ะ พูดมาจิตัวเองเค้ารอฟังอยู่อ่ะ ** แวะมาทักค่ะ กลัวเหงา **
11 เมษายน 2548 14:09 น. - comment id 452048
โห้...........คิดได้ไง..........อย่าปิดแผ่นฟ้าด้วยฝ่ามือ........ของเรานะ........ต้อง.........ปิดใจฟ้าด้วยใจแก้วนีดา.......อิอิอิ........
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
