..๏ เหม่อมองไกลไปสุดปลายฟ้า พบเพียงว่าสุดสุขหัวใจ ปล่อยความฝันอันแสนยิ่งใหญ่ ล่องลอยไกลปลิวไปโดยพลัน เสี้ยวแห่งจิตยังคิดอยู่ว่า แรงลมจักพาเยื่อใยฉัน ไปมัดรัดตรึงซึ่งสัมพันธ์ ผูกยึดมั่นไม่หลุดเลือนราง เพื่อมอบไมตรีที่บริสุทธิ์ แม้ลึกสุดใจยังอ้างว้าง เนื้อความนัยไม่บังอำพราง แท้ทุกอย่างคือความสัตย์จริง ด้วยความรักอันมากจนล้น แต่กังวลสับสนบางสิ่ง วอนลมรักโปรดทักท้วงติง ว่าเธออย่านิ่งและเมินเฉย ขอให้รู้ว่ายังห่วงใย นี้คือความนัยที่อยากเอ่ย แม้คืนวันพ้นผ่านล่วงเลย ฉันยังไม่เคยหลงลืมเลือน ขอทวงถามในนิยามหนึ่ง ว่าเธอซาบซึ้งหรือฝาดเฝื่อน หวังว่ารักยังไม่บิดเบือน หากเสมือนตัวเราห่างไกล ป ล ดป ล่ อ ย ค ว า ม รั ก ล่ อ ง ล อ ย ค ว้ า ง ก้ า ว สู่ เ ส้ น ท า ง ที่ ฝั น ใ ฝ่ ที่ ป ล า ย ฟ้ า ห า ก ว่ า มี ใ ค ร ค อ ย รั บ ไ ว้ . . จั ก สุ ข เ ห ลื อ เ กิ น รับรู้ห่วงใยในครั้งก่อน ห่วงหาอาวรณ์ไม่ห่างเหิน หากสัมพันธ์นั้นยังดำเนิน ขออย่าหมางเมินความห่วงใย ๚ะ๛ I was standing All alone against the world outside You were searching For a place to hide Lost and lonely Now youve given me the will to survive When were hungry Love will keep us alive
อัลมิตรา 19 เม.ย. 2548 01:01 น. - ID 74683 
2745
21
0
19 เมษายน 2548 01:28 น. - comment id 455611
รักห่วงใย ผูกสายใย ผูกสัมพันธ์ แรงลมปั่น ตรึงสัมพันธ์ ไม่เลือนลาง ทุกวันซึ้ง ยังรักอยู่ ไม่เหินห่าง ขอเธอวาง ใจคนคอย ห่วงอาวรณ์ มาแวะเยี่ยมเยือนคราบบบบบ
19 เมษายน 2548 01:49 น. - comment id 455616
แวะมามอบความห่วงใย + กำลังใจ ค่ะ ^^
19 เมษายน 2548 02:03 น. - comment id 455622
แต่งได้สุดยอดเลยคับผม อ่านแล้วทำให้ผมรู้สึกอะไรบางอย่าง แวะมาเยี่ยมคับ
19 เมษายน 2548 07:11 น. - comment id 455676
แถวๆ นี้...ไม่มีมุมที่มองเส้นขอบฟ้าเห็นเลยค่ะ ถึงว่า...เหนื่อยใจจัง :) ไม่ได้พบปะ(บทกลอนของ)คุณซะนาน ฝีมือขั้นปรมจารย์ยังคงอยู่เช่นเคย ชื่นชมเหมือนเดิมนะคะ
19 เมษายน 2548 07:27 น. - comment id 455700
อย่างนี้ต้องฟังเพลงของคุณพงษ์เทพครับ แวะมาเป็นกำลังใจให้นะ
19 เมษายน 2548 09:56 น. - comment id 455732
จะรอรับอยู่ที่ปลายฟ้า ปล่อยใจลอยมาให้ถึงฝัน มาผสมน้ำสีอำพัน คืนวันมิร้างราห่างกาย.................อิอิ
19 เมษายน 2548 11:11 น. - comment id 455758
ปล่อยความรักล่องลอยคว้าง ฤาหัวใจนางช่างเมินเฉย ลืมหรือใครหนึ่งซึ่งคุ้นเคย เจ้าอย่าละเลยเก็บเกี่ยวใจ..*** ขอยืมวรรคแรกมาแจมด้วยคนนะ ปูๆ ปลาๆ ตามประสาคนหัดซนค่ะ สวัสดีนะคะ
19 เมษายน 2548 11:12 น. - comment id 455759
ณ.เส้นขอบโต๊ะ.. เหม่อมองไปสุดขอบโต๊ะ แฟ้มงานโปะกองท่วมหัวใคร ต้องสะสางให้เสร็จก่อนไป เรานัดกันไว้อีกไม่กี่วัน เสี้ยวแห่งจิตไม่เคยคิดว่า ฉันจะกล้าแบกงานไปที่นั่น รอเวลาเราได้พบกัน สร้างสัมพันธ์ตรงเส้นขอบฟ้า... ....บุ๋ง บุ๋ง บุ๋ง...ข้ามไปสุดท้าย เคาะปล่อยๆๆ..อิอิ เ ก็ บ รั ก ที่ ล อ ย ค ว้ า ง เ ก็ บ ไ ว้ อ ย่ า ง เ ค ย ฝั น ใ ฝ่ แ ม้ ป ล า ย ฟ้ า จั ก ไ ม่ มี ใ ค ร รั บ รู้ ไ ว้ ห่ ว ง ใ ย ฝ า ก ส า ย ล ม.. มีภาษาปะกิตด้วยเหรอ อ่ะ ง่ายๆ เลยน่ะ.. ..Miss You...(อะจ๊าย ) ขอตัวก่อนน่ะ..แว๊ป.. ..
19 เมษายน 2548 11:59 น. - comment id 455775
การเดินทางสู่เส้นขอบฟ้า..ดั่งจินตนาการอันเลื่อนลอยและไร้ขอบเขต เพราะเราไม่รู้ว่า ขอบฟ้าสิ้นสุดลง ณ ตรงจุดใด..... ...ตะวันเริ่มลับขอบฟ้าเวลาค่ำ ฉันแหงนมองท้องฟ้า เห็นนกสีขาวตัวหนึ่ง บินลับหายไปยังขอบฟ้าทิศใต้...
19 เมษายน 2548 12:00 น. - comment id 455776
มาเยี่ยมเยียนนะน้อง
19 เมษายน 2548 12:21 น. - comment id 455786
เส้นขอบฟ้าสิ้นสุดตรงจุดไหน...มีใครรู้บ้าง โอ๊ย แต่งไม่ออกค่ะ ยอมค่ะยอม อิอิ
19 เมษายน 2548 13:06 น. - comment id 455818
เขียนได้กินใจ...จน..ต้องมองไปที่ขอบฟ้าเช่นกันค่ะ คำตอบเรา...จะเหมือนกันหรือเปล่านะคะ ? กระซิบฝากสายลมผ่านพรมไล้ แทนสายใจเชื่อมทางระหว่างสอง ตรงขอบโค้งชายฟ้าทุกครามอง ต่างจิตพ้องแนบถามความคำนึง .
19 เมษายน 2548 13:07 น. - comment id 455819
เส้นขอบฟ้ากว้างใหญ่ ... แต่ในหัวใจกลับเหงาเหลือเกิน
19 เมษายน 2548 13:23 น. - comment id 455832
เหม่อมองไปยัง เส้นขอบฟ้า สุดสายตา กว้างไป เกินเอื้อมถึง ยังคงมีเพียงความ คิดคนึง ให้ใครซึ่ง เกิดมา เป็นคู่เรา ณ.วันนี้ เขานั้นอยู่แห่งไหน จักมีไหม ใครคนหนึ่ง ที่โง่เขลา มาเคียงคู่ เคลียคลอ และหยอกเหย้า แม้เป็นเพียงเรื่องเน่า ๆ .... ก้อสุขใจ
19 เมษายน 2548 13:24 น. - comment id 455833
เพราะมากค่ะคุณอัล แต่ไหง มานเศร้ามากมาย ทำหัวจายฉันหดหู่ ใครหนอ ใคร่อยากรู้ จะเคียงคู่ อยู่กะอัลลลลลลลล แวะมาทักทายให้หายเหงาค่ะ คิดถึงนะคะ
19 เมษายน 2548 13:42 น. - comment id 455840
ห่วงเอ๋ย ห่วงใย มิไกลดวงสมร เปรียบดั่งสิงขร คงพื้นปฐพี สุดสายปลายฟ้า แหงนหน้ามองนั่น มีกันและกัน ผูกพันตลอดไป มิลืมวาจา ชั่วฟ้าดินสลาย หลับตานอนตาย มิคลายรักเธอ ห่วงเอ๋ย ห่วงใย จากใจภักดี แม้ฟ้าเปลี่ยนสี ใจนี้ไม่เปลี่ยนแปลง ปลอบๆ..พักนี้ฝนไม่ค่อยตก..ไม่ต้องกลัวฟ้าแลบ คำบางคำ..กับคนบางคน..ในบางครั้งแม้มันจะมีเงื่อนไขมาก แต่ก็ยากที่จะเปลี่ยนแปลง..ฟ้าใหม่ก็คือฟ้าใหม่..สำหรับคนบางคนเสมอ ชั่วนิรันดร์..แม้บางครั้งมันจะเจ็บปวด.. แต่ไม่เป็นไรหรอก..กินทัมใจสองซองก็ทุเลา..ไม่รู้จะเขียนอะไรนะ เขียนตามใจฉันแล้วกัน..ไว้ว่างๆจะมาวิวาทเชิงกลอนด้วย.. ถ้ารู้ว่า ไม่ไหว..ก็ยอมแพ้เสียแต่เนิ่นๆ.ยังไงก็ไม่ได้เปรียบผมหรอก (ขู่)
19 เมษายน 2548 14:15 น. - comment id 455854
เปิดหัวใจไมตรีมีมาให้ บริสุทธิสดใสดั่งแสงโสม ไม่อำพลางความนัยน้อมใจโน้ม เหมือนน้ำทิพย์ชะโลมให้ลิ้มลอง มิได้อยู่ห่างไกลถึงปลายฟ้า มิได้กล้าหรือกลัวสิ่งชั่วหมอง มิได้ลืมฝาดเฝื่นเลื่อนครรลอง มิได้จองมัดใจห่วงใยเกิน ได้รับรู้กระแสจิตที่คิดถึง ยังคำนึงไม่วางไม่ห่างเหิน ความสัมพันธ์รักษ์ไว้ให้ดำเนิน ความหมางเมินเบือนบิดไม่คิดเลย ประคองรับรักลอยมาตรงหน้า ใจถึงใจห่วงหาหลับตาฝัน ขอบพระคุณอุ่นไอมอบให้กัน ชั่วชีวันไม่ลืมเลือนเหมือนเพื่อนตาย.... เซอรไพร๊ซ์จนสั่นหนาว
19 เมษายน 2548 14:17 น. - comment id 455856
ชื่อไม่ขึ้น
19 เมษายน 2548 14:32 น. - comment id 455864
ตรงเส้นขอบฟ้ารุ่งเรือง เมืองที่เราใฝ่ฝัน จะไปให้ถึง คนงาม ถามว่ารักแค่ไหน แบกความสับสนวุ่นวาย บรรทุกความทรงจำ.. ................................................. เป็นอีกเพลงหนึ่งที่ผมชอบครับ เพลงตรงเส้นขอบฟ้าของน้าหมู พงษ์เทพ กระโดนชำนาญ แต่งและร้องไว้ คุณน้า แดง บุษปรัช พันธุ์กระวี เอามาร้องใหม่ก็เพราะนะครับ ผมชอบน้าแดงครับ เสียงแก่เพราะมากๆ
19 เมษายน 2548 15:14 น. - comment id 455885
คุณภูวดินทร์ .. ขอบคุณสำหรับกลอนเก้าที่มีความหมายค่ะ คุณsweety .. ขอบคุณสำหรับความห่วงใยและกำลังใจที่มีให้ค่ะ :) คุณแสงริมทางเท้า ..ขอบคุณมากค่ะ กลอนเจ็ดชุดนี้ ประกอบเรื่องสั้น ชื่อเรื่องเดียวกันค่ะ คุณวนัสนันท์ .. ระลึกถึงคุณเช่นกันนะคะ หายไปนาน สบายดีอยู่ฤๅ .. มุมที่บ้านกลางกรุงเทพฯ ก็หาเส้นขอบฟ้าไม่เจอเช่นกันค่ะ คุณผลิใบสู่วัยกล้า .. ค่ะ อัลมิตราชอบเพลงของเขาหลายเพลงเลยนะคะ คุณปีศาจสุรา .. เมาแบบนี้ จะหาอัลมิตราเจอหรือคะ :) คุณกอกก .. อัลมิตราเขียนวรรคแรกผิดในตอนต้น เขียนเพียงหกคำ ตอนนี้อัลมิตราแก้ไขแล้วค่ะ :) คุณกุ้ง .. อัลมิตรามีเต้นท์ไปเผื่อคุณแล้วนะคะ พลาดล่ะ จะไปยืนร้องไห้หน้าหนามแดง ๗ วันเลยค่ะ คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. ที่แท้นกตัวนั้นต้องการบินไปลำปางนั่นเอง .. ถ้าบินไปทางเหนือ ก็ออกเบียนม่าไปเลยนะคะ พี่สาว .. คิดถึงจังค่ะ อัลมิตราแอบไปเที่ยวมาด้วยล่ะ เฉียดบ้านพี่ชาย คุณคนเมืองลิง .. เส้นขอบฟ้าสิ้นสุดตรงจุดไหน เหมือนหัวใจร้องถามนิยามนั่น น้ำกับฟ้าประหนึ่งซึ่งผูกพัน แต่กรอบกั้นทำให้ห่างอย่างเคยเป็น คุณเพรง.พเยีย .. คนที่อยู่ไกล ก็คงเฝ้ามองขอบฟ้าอยู่เช่นกัน คงมีสักวัน ที่จะอยู่เคียงกันชมขอบฟ้าไกลโพ้น ณ จุดเดียวกัน ค่ะ คุณwinterstar .. ค่ะ เส้นขอบฟ้า เส้นที่เป็นพรมแดน จนเรามิอาจไปถึง คุณไวยากรณ์ .. ช่วงเวลาแห่งความสุขนั้น แค่คิดก็สุขใจแล้วค่ะ คุณมัดหมี่ .. คิดถึงเช่นกันค่ะ ใครกันนะ คนนั้น .. กับมนุษย์เงาคนนี้ คุณฟ้าใหม่ .. สำหรับบางคน ความเป็นตัวตนของคนนั้น ย่อมเหนือความเปลี่ยนแปลงใด ๆ คุณฤกษ์ .. อากาศอบอ้าวอย่างนี้ .. หนาว ๆ บ้าง ก็รู้สึกกระชุ่มกระชวยนะคะ :) ( ถ้าจะบอกว่า ..ถึงชื่อไม่ขึ้น อัลมิตราก็ทราบว่าเป็นคุณ.. เชื่อมั๊ย ) คุณดอกข้าว .. อัลมิตราชอบน้าหมูนะ เคยไปดูคอนเสริทซ์อิสานเขียว (ได้บัตรฟรี VIP เชียวนา..) งั้นเราแบ่งกัน คุณชอบน้าแดง อัลมิตราชอบน้าหมู
19 เมษายน 2548 15:55 น. - comment id 455912
ขอบฟ้า เหนืออาณาใดกั้น ใช่รักจะดั้น ยากกว่านกโบยบิน
19 เมษายน 2548 16:32 น. - comment id 455949
หน้าส่วนตัว
อันความรักฉันฝากไว้ในกระถาง
ส่วนตรงกลางปลูกไม้ให้เฉิดฉันท์
หอมอบอวลนวลฉวีกลิ่นรสมัน
ช่างกระสันต์พล่านรักหักใจรอ.........อิอิ
แก้วประเสริฐ.
19 เมษายน 2548 16:42 น. - comment id 455954
ณ จุดที่ปลายเส้นขอบฟ้าโคร้ง ดังอ้อมกอดของใครบ้างคน ณ ที่ปลายฟ้าที่จะได้พบเจ้าหน้ามน ดังเช่นเราคนไกลตาฝากอ้อมกอดมากะปลายฟ้าไกล ณ ปลานฟ้าคือจุดนัดพบของคนหลายคนเลย....เฮ้อ............ไกลจัง...ไม่รู้ว่าจะเดินทางไปถึงไหน......
19 เมษายน 2548 16:45 น. - comment id 455957
มันเกิดอะไรกันขึ้นครับ ทั้งเรื่องสั้นและกลอนของคุณอัลมิตรา ผมว่าบรรยากาศรอบข้างเพี้ยนกันไปหมดน้ำตาท่วมเวป
19 เมษายน 2548 18:19 น. - comment id 456012
เส้นสายรายรอบเงาขอบฟ้า เสมือนว่าตัวเราที่เหงาหงอย รำพึงคิดถึงคนเฝ้าคอย น้องน้อยห่วงหาและอาทร....ฯ มาร่วมคิดถึง...คนที่อยู่ขอบฟ้าไกล...เมื่อไหร่จะเจอน๊อ!!!...อิอิอิ..
19 เมษายน 2548 19:07 น. - comment id 456048
เฉียดบ้านพี่ชาย..ไปถึงไหนมา..เล่าให้ฟังหน่อย...แอ่ะแฮ่ม...นี่ถ้านายน้องชายฟอร์ดเรนเจอร์มาอ่านอะไรๆล่ะก็...สงสัยงานนี้...อัลมิตราจะว่าไง...ฮี่ๆๆพี่ขี้เกียจยืนข้างใดข้างหนึ่งนะเดี๋ยวตัวเอียง
19 เมษายน 2548 20:39 น. - comment id 456112
แวะมาเยี่ยมอะคะ
19 เมษายน 2548 21:33 น. - comment id 456149
ถึงเราจะอยู่ห่างไกลกัน แต่เรามองพระจันทร์ดวงเดียวกันเสมอ จริงไหมฮัพ(รู้สึกจะเก่าไปหน่อยเนอะ)
19 เมษายน 2548 22:06 น. - comment id 456172
คุณวิสกี้ เลอ ฟองเบียร์ .. เพลงรักข้ามขอบฟ้า นี่นา .. ก็ไม่รู้ว่าใครจะดั้นมาหา คุณแก้วประเสริฐ .. อืมม สามวรรคแรกกำลังนึกถึงดอกรักงามๆในกระถาง มาเจอวรรคที่สี่ สามคำแรก ทำให้แทบทุบกระถางทิ้งเชียวนะคะ .. (หัวเราะทำมาย ฮึ ) คุณแก้วนิดา .. ค่ะ ไกลกันเหลือเกิน แต่ก็ชิดใกล้ในห้วงความคิดถึง คุณคนผ่านมา .. ถามถึงเรื่องสั้น ก็อัลมิตราเพิ่งลองเขียนทำนองโรแมนติคค่ะ ปกติหัดเขียนแต่บทความ ลุงราม เคยชวนให้เขียนหลายทีแล้วค่ะ แต่อัลมิตราเลี่ยงตลอด จนกระทั่งวัดดวงเอาก็คราวนี้ค่ะ คุณราชิกา .. อัลมิตราก็ไม่รู้เหมือนกันว่า จะมีโอกาสพบกับเขาหรือเปล่าค่ะ :) พี่สาว .. เอ่อ.. พี่สาวต้องอ่านเรื่องสั้นประกอบนะคะ .. อัลมิตราอวดเขาก่อนใครเพื่อนเลยนะคะ ตั้งแต่ตอนร่างโครงเรื่องสั้นแล้ว ค่ะ .. งานนี้เป็นเรื่องของจินตนาการน๊า พี่สาว ลุงอามส์ก็เข้าไปอ่าน นี่ก็รออธิบายให้คุณพ่อฟังอยู่ จะโดนดุมั๊ยเนี่ย ..แหะ แหะ คุณplaygirl_za .. ขอบคุณมากนะคะ :) อ๊ะ เลี้ยงขนม คุณkid 3rd.. ใช่แล้วค่ะ คำนี้อัลมิตรานึกถึงเสมอนะ เวลาที่มองจันทร์ และก็โมเมเองว่า เขาก็มองเช่นกัน มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
19 เมษายน 2548 23:31 น. - comment id 456234
รักลอยไปในอากาศ มีคนวาดไว้เต็มฟ้า ลอบมองดูในจินตนา ชื่นตาชื่นใจได้อยู่ ไม่อิจฉาให้หมองเศร้า ดีใจมีคนเข้าคู่ สิ่งสวยงามฉันดูรู้ เปิดประตูจากดวงตา Love is all around Watch it by oneself R u hear the love sound? Find it by yourself
20 เมษายน 2548 08:57 น. - comment id 456452
อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณดาวอังคาร .. ...ฉันรู้สึกได้ว่ามันอยู่ในนิ้วมือฉัน ...ฉันรู้สึกได้ว่ามันอยู่ในหัวแม่เท้าฉัน ...รักมันแผ่ซ่านอยู่ทั่วไปในตัวฉัน ...ดังนั้นความรู้สึกนั้นมันจึงเบ่งบานอยู่ตลอดเวลา ...มันถูกจารึกอยู่ในสายลม ...มันมีอยู่ทั่วทุกหนแห่งที่ฉันไป ...ดังนั้น ถ้าเธอรักฉันจริง ...มาสิ ฉันจะแสดงให้เธอได้รู้ ...เธอก็รู้ว่าฉันรักเธอ ฉันปักใจรักเสมอ ...ใจฉันมันจึงร่ำร้องตามที่ฉันรู้สึก ...ไม่มีจุดเริ่มต้น มันจึงจะไม่มีวันจบสิ้น ...เพราะด้วยรักฉันนี่แหละที่เธอจะฝากใจได้ ...ฉันเห็นใบหน้าเธอลอยอยู่ตรงหน้าทุกครั้งที่ล้มตัวลงนอน ...ฉันจะนึกถึงแต่ทุกอย่างที่เราพร่ำพรอดต่อกัน ...เธอให้สัญญากับฉัน และฉันก็ให้คำมั่นต่อเธอ ...ฉันต้องการใครสักคนมาอยู่เคียงข้างในทุกสิ่งที่ฉันทำ ...เธอก็รู้ว่าฉันรักเธอ ฉันปักใจรักเสมอ ...ใจฉันมันจึงร่ำร้องตามที่ฉันรู้สึก ...ไม่มีจุดเริ่มต้น มันจึงจะไม่มีวันจบสิ้น ...เพราะด้วยรักฉันนี่แหละที่เธอจะฝากใจได้ ...มันถูกจารึกอยู่ในสายลม ...มันมีอยู่ทั่วทุกหนแห่งที่ฉันไป ...ดังนั้น ถ้าเธอรักฉันจริง ...มาสิ ฉันจะแสดงให้เธอได้รู้ ...มาสิ และให้มันแสดงไป Love is all around ... Album : Picture this /Artist : Wet Wet Wet :)
20 เมษายน 2548 09:54 น. - comment id 456485
บรรยากาศกลอนแบบนี้ไม่คอยพบได้บ่อยนักกับอัลมิตรา บทนี้ราวกับเขียนจากเรื่องจริงเทียว
20 เมษายน 2548 09:54 น. - comment id 456486
Love will never lie.......
21 เมษายน 2548 14:13 น. - comment id 457460
บุรุษแห่งธาร .. ความห่วงใยที่มี ความปรารถนาดีที่มากล้น ตอนนี้ทำได้แต่เพียงฝากความดี ๆ ไว้ให้กันโดยอักษร การที่เรามีใครสักคนคอยห่วงใย หรือการที่เรารู้สึกดี ๆ กับใครสักคน .. เป็นเรื่องที่ล้วนแต่ ดี .. ทว่าความรู้สึกเหล่านี้ อาจออกนอกเรื่องไปบ้างตามสิ่งปรุงแต่งของตัวหนังสือ ปกติ ถ้าอัลมิตราเขียนบทหวาน ก็มักจะเขียนเป็นตัวแทนของชายผู้หนึ่ง เขียนถึงหญิงคนที่เขารัก .. จนบางครั้ง เพื่อนมาออกความคิดเห็นว่า ทำไมอัลมิตราแปลงตัวเองเป็นบุรุษเพศ ปล่าวเลย อัลมิตรายังคงเป็นสตรีเพศ และคราวนี้ อัลมิตราเขียน โดยใช้สิ่งที่อยู่ในใจของตัวเองเป็นตัวกำกับ แทนคำขอ แทนสิ่งตอบแทน คือการให้ .. อัลมิตรา เขียนเรื่องสั้น ตรงที่ขอบฟ้า และ กลอน ๗ นี้ เพราะตกลงกับสหายท่านหนึ่ง ว่า .. จะเขียนให้ ดังนั้น อัลมิตราพยายามเขียนให้ได้ดีที่สุด เท่าที่จะทำได้ หวังว่า .. สิ่งที่เกิดจากจินตนาการ คงไม่ทำร้ายใคร
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
