ไต..หา...หัว..จาม..

เด็กน่าlove

ในหัวใจเต็มไปด้วยความเหงา
มีแต่เรื่องเศร้า และความทรงจำที่ย้ำว่า
ที่ตรงนี้ไม่มีใคร มีเพียงความเดียวดายเสมอมา
รอคอยวันทีฟ้า  จะปิดตา พรากหัวใจ
ให้ฉันได้อยู่ในโลกสีชมพู
อยากเพียงตื่นขึ้นมาแล้วรับรู้  ว่าเธอยังอยู่ .. และไม่เคยจากไปไหน
อยากนอนหลับในอ้อมแขนอุ่น ที่เคยคุ้นตลอดไป
อยากให้เช้าวันใหม่ เป็นเธอได้ไหมที่สบตา
อยากใช้เวลาให้หมดไปพร้อมๆกัน
อยากให้แต่ละวัน หมุนไปอย่างช้า ๆ
อยากบอกลาความเศร้า ทุกความเงียบเหงาในแววตา
อยากหยุดความเย็นชา อยากมีวันเวลาของเรา
อยากให้เป็นอย่างนั้นจริงๆ
อยากหนีทุกสิ่งที่รุมเร้า
อยากล่วงรู้วันข้างหน้า ไม่อยากเสียเวลามาคาดเดา
ว่าใครกันจะก้าวเข้ามาในวันเหงา และบอกกันที่ฉันเศร้า ... เค้าเข้าใจ
อยากให้เป็นได้ตามคำขอ
ฉันคงไม่ทุกข์ท้อ กับการเฝ้ารออย่างหวั่นไหว
ฉันคงไม่เศร้าบนโลกใบเก่าอีกต่อไป
ชีวิตนี้คงมีความหมาย มากกว่าการหายใจทิ้งไปเพียงวันๆ
เพราะเธอจะอยู่ข้างๆคอยห่วงใย
ในวันที่ฟ้าเปลี่ยนไปนับจากวันนั้น
เส้นทางที่ก้าวผ่านจะยาวนานนับนิรันดร์
ชีวิตในโลกแห่งความฝันจะมีฉันและมีเธอ
ทะเลก็ดูเหงา ~ ภูเขาก็เดียวดาย
หัวใจยังไร้ความหมาย ขาดคนข้างกายคอยห่วงหา
บังคับใจที่ไหวสั่นสะกดกลั้นรอยน้ำตา
เงยหน้ามองดาวบนผืนฟ้า น้ำในตารินหยดรดผืนดิน
เช้าแล้วยังอยู่บนที่นอน
เงียบ ๆ คนเดียว ยังไม่อยากตื่นขึ้นพบใคร
เพราะว่าใจก็ยังเสียดาย 
ที่ฝันดีดีกำลังจะจบและหายไป
ภาพที่ฉันได้เป็นดั่งคนที่เธอรัก
ช่างเป็นอะไรที่ประทับใจ
อยากซึบซับนาน นาน และเก็บไว้
...ไม่ให้มันผ่านไป...