บทกลอนแสนอ่อนหวาน บอกกล่าววันวานครั้งอ่อนไหว ยามนี้คิดถึงใครคนไกล รอเท่าไร...ไยไม่กลับมา ฤารักไม่หวานดังวันก่อน ใยรักร้าวรอนมิห่วงหา เส้นทางกั้นรักด้วยรอยน้ำตา ฤารักถึงเวลาจากกัน บอกกันบ้างได้ไหม อย่าปล่อยให้ใจต้องไหวหวั่น บอกมาเลยหากหมดรักกัน คำสัญญาเมื่อครานั้นจะได้ลบเลือนไป สัญญาว่าจะรักมั่น เธอบอกอย่างนั้นเมื่อวันเก่าก่อน แล้วทำไมวันนี้มาตัดรอน ให้คนเหงาต้องนอนเช็ดน้ำตา เจ็บเหลือเกินความรัก เมื่อเธอไม่รู้จักและไม่เห็นค่า เสียดายเหลือเกินวันเวลา ที่มันไม่มีค่า......ให้จดจำ เขาลับไปดังสายลมหนาว ที่แวะมาเป็นครั้งคราวให้หวั่นไหว คำสัญญาที่ให้ไว้แทนใจ ก็ลับไปดังลมหนาวเช่นกัน... นั่งมองดาวสุขสกาวบนฟากฟ้า วันเวลาเราสองเคยสุขสม แปรผันเปลี่ยนหมุนไปดั่งสายลม คืนฝนพรมเราสองพรากจากห่างกัน ทิ้งเอาไว้เพียงน้ำตาพาความเศร้า รักสองเราเหมือนเป็นเพียงแค่ความฝัน มีแต่เสียงสัญญากันและกัน ว่าเรานั้นจะรักกันไม่มีเลือน
เด็กน่าlove 9 พ.ค. 2548 22:53 น. - ID 75704 
1469
1
0
9 พฤษภาคม 2548 23:30 น. - comment id 464278
เคยบอกกว่ารักเรายังคงอยู่ เคยบอกกันจะแลดูไม่ไปไหน แล้ววันนี้ข้างกายฉันไยไร้ใคร เธอคนนั้นอยู่แห่งใดโปรดกลับมา แวะมาทักทายนะจ๊ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
