...............ค่ำคืนหนึ่งคืนนี้ฟ้านั้นหม่นหมอง
ไร้แสงส่องจากดาวประกายฟ้า
ปรารถนาจะให้ผ่านเลยล่วงครา
วิเวกฟ้าเหน็บหนาวทั้งกายใจ
น้ำตานี้ระรวยรินสู่สายสินธุ์
ที่สูญสิ้นความหวังสู่เวหา
แม้หลับตายังได้ยินเสียงนกกา
เตือนเราว่าเรานั้นสิ้นแสงใจ
ใครก็ได้คนที่จะนำพาฉัน
จับมือกันพาฉันเยือนที่อบอุ่น
ให้เห็นแสงที่เข้ามาในรุ่งอรุณ
ไม่ให้กรุ่นใจจิดติดพวัง............................
/อยากออกไปจากความหมองหม่น/
1 มิถุนายน 2548 15:22 น. - comment id 473775
เพียงตัวเราเท่านั้นที่ทำได้ อย่าหวังให้ใครใครพาใจหนี ก้าวพ้นผ่านความรักไม่ภักดี ที่ทำได้ก็มีแค่ตัวเรา

2 มิถุนายน 2548 07:03 น. - comment id 473952
ถึงคุณเจลใส
ก็อยากก้าวก้าวข้ามไปในวันนี้
ขอแค่มีเธอคนดีอยู่ข้างฉัน
มาอยู่เป็นเพื่อนคอยเตือนกัน
ยินดีจักรับฟังตลอดไป 

