กลแห่งรัก

อัลมิตรา

อ ย่ า แ ส ว ง ห า ค ว า ม รั ก โ ด ย ก า ร ยื่ น มื อ ค ว้ า 
จ ง แ ส ว ง ห า ค ว า ม รั ก ด้ ว ย ก า ร ยื่ น มื อ ใ ห้ 
เ พ ร า ะ ก า ร ยื่ น มื อ ค ว้ า   ย า ก ที่ จ ะ มี ค น ใ ห้ 
แ ต่ ก า  ร ยื่ น มื อ ใ ห้   ง่ า ย ที่ จ ะ มี ค น รั บ  !!!! 

...ความรัก ความรัก ความรัก ..
...เหตุใดกันหนอจึงหลากนิยามนัก
...รักเพื่อสิ่งใด รักเพื่อใคร ใครและใครที่ฉันรู้จัก
...ต่างบอกถึงนิยามแห่งความรัก ในความรู้สึกของแต่ละคน
...ฉันถูกถามไถ่ ว่าเคยรู้จักความรักบ้างไหม ?
...ฉันจะตอบได้อย่างไร .. ในเมื่อฉันไม่เคยรักใคร
...และฉันไม่แน่ใจว่าเคยสัมผัสความรักบ้างหรือเปล่า
...ฉันอาจจะให้นิยามแห่งรักต่างจากคนอื่น
...แต่นั้นก็คือสิ่งที่ ฉันรับรู้และเข้าใจในกลแห่งรัก เพียงเท่านี้
...เท่าที่หัวใจของฉันจะรู้ เท่าที่หัวใจของฉันจะรู้สึก
... " ฉันไม่อยากทำร้ายใคร และฉันไม่อยากให้ใครทำร้ายฉัน "
...ดังนั้น ฉันจึงปกป้อง และ สร้างกรอบให้กับตนเอง
...ฉันผ่าน ฉันพบ ฉันจึงเห็น ..
...รักที่หลายต่อหลายคนมีให้ต่อกัน
...บางครั้ง ฉันก็รู้สึกดีไปกับคู่รักนั้น พลอยสุขใจไปด้วย
...บางครั้ง ฉันก็รู้สึกระอาไปกับสิ่งที่เห็น รักที่เต็มไปด้วยเงื่อนไข
...บางครั้ง ฉันรู้สึกสลดใจ .. กับความรักที่มีพฤติกรรมตรงข้าม
...รักมิใช่รัก ที่มีแต่สิ่งดี ๆ มอบให้แด่กันดอกหรือ
...รักมิใช่รัก ที่มีแต่ความปรารถนาดี มอบให้แด่กันใช่ไหม
...รักมิใช่รัก ที่เต็มใจกันทั้งสองฝ่าย หรือไร 
...รักมิใช่รัก ที่เกิดจากความรู้สึกที่แท้จริง 
...แต่เกิดจากการเสแสร้งกระนั้นฤๅ
...รักที่มีค่าเหนือใด แต่ยามที่ไม่ปรารถนา ไม่ได้ดั่งใจ
...ค่าแห่งรักนั้นกลับถูกเหยียบย่ำทำลายจนไม่มีชิ้นดี
...มาตรแม้นมิต้องประสงค์ ก็อย่าหวังให้ผู้ใดสมประสงค์
...มาตรแม้นมิได้ครอบครอง  ก็อย่าหวังว่าผู้ใดจะได้ครอบครอง
...น่าเศร้ายิ่งนัก ..
...กับความรักที่ถูกครอบงำด้วยความแค้น , ความเกลียดชัง
...อาจเป็นเพราะรักมิได้สวยงามเสมอไป
...ฤๅหัวใจรัก หัวใจของคนสองคนที่ผูกพัน ..ไม่จิรัง
...บ้างก็หยัดยืน บ้างก็คลอนแคลน 
...นิยามของรัก จึงมีมากมาย และขึ้นอยู่กับฐานใจของแต่ละคน
...ฉันผ่าน ฉันพบ ฉันจึงเห็น ..
...ดังนั้น อย่าได้ถามฉันอีกเลย
...อย่าได้คาดหวังจากการคาดคั้นฉัน
...ฉันพึงพอใจที่จะเป็นอยู่อย่างนี้ อย่างที่ใคร ๆ ต่างพากันบอกว่า
...ฤๅไร้ใจ ..
ความรักมีมากมายให้พบเห็น
ทั้งประเด็นสุขใจจนใฝ่หา
หรือความทุกข์ล้นหลามยามรักลา
จนน้ำตารินรดจวบหมดทรวง
ฉันประสบเหตุการณ์เมื่อวานนี้
เธอผู้มีรักไว้เพื่อใคร่หวง
แต่แช่งเขาฉิบหายวอดวายปวง
ยามที่ล่วงละเมิดคำพร่ำอีกคน
ฉันประสบเหตุการณ์เมื่อวานนั้น
เลวมหันต์เขาก่อเรื่องฉ้อฉล
ลิ้นโสมมเหยียดหยามย่ำเกียรติจน
รักที่ล้นแปรเป็นชังดั่งพริบตา
ฉันประสบเหตุการณ์ในวันนี้
หัวใจที่งามเลิศประเสริฐหา
มอบความรักต่อกันมั่นสัญญา
รอจนกว่าฉันพร้อมใจยอมพลี
ใครจะรู้เหตุการณ์วันข้างหน้า
ฉันอาจคว้ารักแนบแอบอกนี่
หรือดึงดันตอบอีกคราว่าไม่มี
หัวใจที่เขาหมายไว้ครอบครอง
				
comments powered by Disqus
  • วิหคเร่ร่อน

    4 กรกฎาคม 2548 08:40 น. - comment id 485066

    ....แล้วทุกวันนี้มีคนบอกว่าเขารักคุณอัลมิตราหรือยังครับ....
  • ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

    4 กรกฎาคม 2548 00:20 น. - comment id 487946

    ผมรู้จักความรักดีครับ
    สุขนั้นน้อยแต่ทรมานนั้นมาก
  • ค้างคาวคืนคอน

    4 กรกฎาคม 2548 00:29 น. - comment id 487947

    ...รักเล่นกลอยู่เสมอแหละครับ...อยู่ที่ว่าเรารับได้หรือไม่ก็เท่านั้น...
    
                                           สวัสดีครับ
                                             36.gif
  • สุญญะกาศ

    4 กรกฎาคม 2548 00:44 น. - comment id 487950

    36.gif
         เคยลองถามคนเฒ่าคนแก่ที่เค้าอยู่กันมาน๊านนานนะขอรับ......คำตอบคือ........
         ไม่จิ๊ดจ๊าด    ธรรมดา   กลางๆ  ให้อภัยกันมากๆ  ไม่คาดคั้นคาดหวัง  เป็นเพื่อน  นั่นแลหนาอยู่กันได้ยืด 16.gif
          แปลกนะ ยิ่งหวานบาดทรวง ยิ่งพะวงเฝ้าคร่ำครวญคิดถึง  ยิ่งดื่มด่ำจนลืมไม่ได้แม้วินาที  เหมือนยิ่งมีอาถรรพ์  ^_^
  • สุญญะกาศ

    4 กรกฎาคม 2548 00:57 น. - comment id 487956

    เอ่อขออภัย.....ติ๊ง..นอง..นอง..หน่อง...
           หมู่นี้ไม่ค่อยได้ยินเสียงลมผิวแผ่วจากบ้านสาวนาเลยอ่ะขอรับ  66.gif
  • plaing_piu

    4 กรกฎาคม 2548 03:43 น. - comment id 487960

    รัก..หรือ คือนาฎกรรมแห่งชีวิตที่พึงเกิดขึ้น  ดำรงอยุ่แล้วสลายไปเท่านั้นกระมัง..
  • บินเดี่ยวหมื่นลี้

    4 กรกฎาคม 2548 08:10 น. - comment id 487981

    อยู่ที่คนสองคน...อยู่ที่ใจสองใจ..จะก้าวเดินอย่างไรให้ถึงจุดหมายปลายทาง...ความเห็นแก่ตัวคือสิ่งที่เลวร้ายที่สามารถทำลายความรักที่สวยงามได้...ความรักความเข้าใจคือสิ่งที่ประคับประคองกันให้ล่วงพ้นจากความทุกข์ทั้งมวล...เท่าที่ฉันได้สัมผัส..ความรักคือสิ่งที่สวยงาม..แม้บางคราความเจ็บปวดจะแฝงตัวเข้ามาโดยไม่มีการเตือนล่วงหน้า..หากเมื่อรักแล้วขอให้ทุ่มเทในความรักให้หมดใจ..เพราะเมื่อเจ็บปวดจะได้ไม่มีหัวใจแบกรับความเจ็บนั้น..เพราะหัวใจทุ่มเทให้กับความรักไปหมดแล้ว จึงไม่มีที่เหลือพอที่จะกับเก็บความเจ็บนั้นมาไว้ในใจ...เพราะไร้ใจในความเจ็บ
    38.gif31.gif
  • พระจันทร์เศร้า

    4 กรกฎาคม 2548 09:36 น. - comment id 488014

    เคยได้ยินไม๊หนังชื่อ กลกามแห่งความรัก
    รักซิง ๆ น่ะ ไม่มีหรอก เชื่อเถอะ รักมักเดินคู่กับใคร่ ถามผู้ชายดูซิ ว่าจะรักผู้หญิงคนหนึ่งตลอดไป โดยไม่แตะต้องเจ้าหล่อน จะยอมไม๊ ถ้ายอม แสดงว่าเขาคนนั้น เป็นเกย์อ่ะนะ
    มาแสดงความเห็นค่ะ คุณอิม ขอมีสาระหน่อยนะ สาระแน อิ อิ อิ
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    4 กรกฎาคม 2548 10:20 น. - comment id 488019

    แค่ได้อ่านข้อความที่เขียนถึงเราว่า น่ารัก
    แค่นี้หัวใจก็พองคับอก ถึงแม้ว่า อาจจะเห็นเรา น่ารัก เหมือนสามสีที่อาจารย์หม่อมคึกฤทธิ์เลี้ยงไว้ก็ได้ อิอิ
  • กุ้ง(ญ)

    4 กรกฎาคม 2548 10:25 น. - comment id 488020

    แต่อย่างน้อยก็จงรักเถิด...
    
    จะให้หรือจะรับ..ก็เป็นสุข..
  • พุดพัดชา

    4 กรกฎาคม 2548 12:26 น. - comment id 488054

    16.gif29.gif36.gif
    สุดยอดนิยามรัก
    แห่งความงามให้
    แห่งรักนิรันดร์ผันพลีค่ะ
    36.gif
    http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song293.html
    หากจะรักแล้ว รักใคร ก็จง รักเถิด
    ความรักบรรเจิด พริ้งเพริด หนักหนา
    ชีวิตคนเรา นั้นสั้น เหลือคณา
    อย่า รอ ช้า ปล่อยเวลาให้ผ่านเลยไป
    หากมีหนี้แล้ว ขอให้ เป็นหนี้ รักเถิด
    ดอกเบี้ยที่เกิด คือพลังรัก พิไล
    รักเธอเสมอ รักเธอ จากดวงใจ
    ยอดพิศมัย หลอมอยู่ใน กาย เธอ
    หากวันใด ที่แสงทองของ ชีวิตผ่าน
    โลกตระการ จะมืดครึ้ม หมองเหม่อ
    วาระนั้น จะได้อดีตไฟรักปรนเปรอ
    หล่อเลี้ยง บำเรอ ต่อชีวิตให้ชื่น บาน
    หากเป็นหนี้แล้ว ขอให้ เป็นหนี้ รักเถิด
    หนี้รักบรรเจิด พริ้งเพริด แสนหวาน
    รักกันเสมอ แม้เวลา ผัน ผ่าน
    สองเราสราญ เพราะหนี้รัก สลัก ใจ
    
    หากเป็นหนี้แล้ว ขอให้เป็นหนี้รักเถิด
    หนี้รักบรรเจิด พริ้งเพริด แสนหวาน
    รักกันเสมอ แม้เวลา ผัน ผ่าน
    สองเราสราญ เพราะหนี้รัก สลัก ใจ...16.gif
    
    ด้วยรักคิดถึงล้นใจค่ะ
  • ลี่...ชวนมาเยือน

    4 กรกฎาคม 2548 12:50 น. - comment id 488072

    ลี่ว่า...ความรู้สึกที่ได้รัก...เป็นสัมผัสวิเศษที่ธรรมชาติสร้างให้มนุษย์มา
    
    ให้ความรัก....เป็นไปตามความรู้สึก...ของตัวเองนะคะ
    
    (เฮ้อ...พูดเหมือนผู้ชำนาญ  ทั้งๆ ที่ตัวเองกำลังฝ่ากำแพงเหมือนกันค่ะ....)
    ........................................................................................................................
    ลี่...ผู้มาเยือน
    .
  • บางคนเรียกทะเลสีน้ำเงิน

    4 กรกฎาคม 2548 13:40 น. - comment id 488107

    ข้างในนั้นคงมีหลายประตูกล แล้วแต่เลือกยลที่ช่องไหน...
    
    นานๆ มีงานแบบนี้ที เพลิน แหละหลากอารมณ์ดีทีเดียว
  • keekie

    4 กรกฎาคม 2548 15:36 น. - comment id 488126

    .. การแย้มกลีบดอกออกรับแสงอาทิตย์ .. เป็นธรรมชาติของดอกรัก .. 
    .. เมื่ออาทิตย์ลาลับ .. แม้กลีบดอกจะไม่สามารถกลับสู่สภาพเดิมเหมือนตอนแรกแย้มได้ ..
    .. แต่ .. รสไออุ่นจากแสงอาทิตย์ ยังคงอยู่ .. 
    .. หรืออีกบางที .. อาจจะเป็นไอร้อนที่แรงเกินไป .. 
    .. หรืออีกบางที .. .. .. .. .. .. .. ..
    
    .. แล้ววันรุ่งขี้น .. ตะวันก็สาดแสงทองส่องมาจากขอบฟ้า ..
    
    .. ดอกรัก .. แม้จะรู้สึกอบอุ่นจากไออวลของดวงอาทิตย์ ..
    .. หรือจะแสบร้อนจากแสงนั่น .. ก็ตาม ..
    .. หากตามธรรมชาติ .. กลีบดอกแห่งมันก็ยังคงต้องรับแสงอาทิตย์อยู่ดี .. 
    
    งงวุ้ย .. เขียนเองยัง งง ..
  • อัลมิตรา

    4 กรกฎาคม 2548 14:19 น. - comment id 488148

    คุณก่อพงษ์ .. อัลมิตราไม่อาจตอบได้ว่ารู้จักดีพอหรือไม่ค่ะ เพราะยังมีอีกมากที่อัลมิตราไม่รู้
    
    คุณค้างคาวคืนคอน .. กลบางอย่าง ไม่สมควรผลีผลามเล่นนะคะ
    
    คุณสุญญะกาศ .. อาการของคุณบ่งบอกถึงว่า กำลังเล่นกล อยู่ค่ะ
    ลมผิวแผ่วจากสาวบ้านนา .. จดหมายจ่าหน้าซองผิดคนนะคะ 
    
    คุณplaing_piu .. รักแท้จะมิเสื่อมสูญ นับวันรังแต่จะเพิ่มพูนความรัก ค่ะ
    
    คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. ความรักในนิยามของคุณช่างงดงาม ซึ่งคุณเองก็พร้อมจะยอมรับผลที่จะตามมา
    ไม่ว่าอย่างไรก็แล้วแต่ อัลมิตราขอให้คุณโชคดีค่ะ
    
    คุณวิหคเร่ร่อน .. ชื่อของคุณชวนให้นึกถึงผู้หนึ่ง ซึ่งป้วนเปี้ยนอยู่แถว ๆ นี้ค่ะ  ระวังบินชนเสา เอ๊ย ชนสาว
    
    คุณพระจันทร์เศร้า .. อัลมิตราเชื่อว่ามีนะคะ  มั่นใจเช่นนั้น
    
    คุณฤกษ์ .. วันนี้คุณซ่อนยิ้มมากับตัวอักษรค่ะ
    
    คุณกุ้งหนามแดง .. หากเป็นทุกข์ อย่ารักเสียเลยจะดีกว่าค่ะ
    
    คุณพุดพัดชา .. ขอบคุณมากค่ะ ฟังเพลงโรแมนติค จัง
    
    คุณลี่ .. กำแพงนั้น หากอยู่ด้านในกำแพง ก็จะมองไม่เห็นนอกกำแพง
    หากอยู่นอกกำแพง ก็จะมองไม่เห็นด้านในของกำแพง
    ถ้าเป็นเช่นนั้น อัลมิตราขออยู่บนกำแพงดีกว่า ค่ะ
    
    คุณบางคนเรียกทะเลสีน้ำเงิน .. อัลมิตราผ่าน อัลมิตราพบ อัลมิตราเห็น อัลมิตรา..สะท้อนใจ
  • วรางคณา

    4 กรกฎาคม 2548 14:53 น. - comment id 488168

    รักใดเล่าเลิศลำเท่าพระธรรม
             คำใดเล่าซึ้งเท่าพุทธพจน์
                                   
                                     หามีไม่
  • สลักเสลา

    4 กรกฎาคม 2548 15:46 น. - comment id 488175

    รัก คือ รัก....เกิดจากใจ.......ไม่ลุ่มหลง....ไม่ลังเล....ไม่ต้องการสิ่งตอบแทน.......36.gif
  • หิ่งห้อยน้อยใจ sunsa_sunflower@yahoo.com

    4 กรกฎาคม 2548 16:46 น. - comment id 488212

    สวัสดีเจ้าพี่อัลมิตรา
    
    รัก รัก รัก และ รัก  แฮ่......  รักไปหมดเยยอ่ะ
    
    พี่อัล ฯ  ขอฟ้องหน่อยจิ  ไหงหนูหิ่ง ฯ ล็อคอินไม่ได้อ่ะ
    
    ค้นหาชื่อตัวเองก็ไม่เจออิ๊กตะหาก  ต้องทำไงดีคะ ?
  • ผู้หญิงไร้เงา

    4 กรกฎาคม 2548 17:10 น. - comment id 488221

    ความรักเหมือนมายา
    ยากค้นหามาคว้าไขว่
    ความรักมีอะไร
    ที่ใครใครต่างหมายปอง
    
    11.gifทุกคนต้องการมีรัก  ที่อบอุ่น  อ่อนหวาน  เหมือนสายน้ำ  เหมือนฟ้าใส  เหมือนอะไรที่สวยงาม  แต่แปลกจัง  ความรักที่ทุกคนสัมผัสได้  กับต่างจากสิ่งที่ทุกคนต้องการ เพราะรักของบางคน  สมหวัง  อยู่กับความอ่อนหวาน  แต่บางคนซิ  น่าเห็นใจ เพราะรักขม  จมอยู่กับความเศร้าหมอง11.gif
  • ราชิกา

    4 กรกฎาคม 2548 19:26 น. - comment id 488280

    ความรัก...เป็นสิ่งที่มีค่าและสวยงาม....จงใช้เวลาที่มีความรัก...ให้เต็มที่...ถึงแม้จะรู้ว่า...เวลาแห่งรัก..นั้นจะน้อยเพียงใดก็ตาม....57.gif57.gif21.gif..จงให้ความรัก..แก่คนที่รักเรา..และเรารักเขา...36.gif36.gif..ขอให้คุณอิม..โชคดีและมีความรักที่งดงาม..นะคะ...คิดถึงนะ31.gif31.gif
  • อัลมิตรา

    4 กรกฎาคม 2548 21:31 น. - comment id 488348

    คุณวรางคณา ..
    
    รักยังคงเป็นความลับเมื่อเอ่ยถึง..
    ผู้มีรักเท่านั้น จึงรู้แท้ว่าตนเป็นที่รัก  ..
    
    คุณกีกี้ ..
    
    บุปผาต่างถิ่นปรารมภ์กับกวี
    \"เรานี้มิได้เกิดจากดินเดียวกันหรือ ที่รัก ?\"
    
    คุณสลักเสลา ..
    
    บรรณาการรัก  ให้มิได้
    มันรอผู้รับ
    
    คุณหิ่งห้อยน้อยใจ .. (แจ้งปีกฟ้าให้แล้วค่ะ)
    
    เพลงอพยพบินโผจากใจข้า
    และเสาะหารังของมันในกังวานรักแห่งเธอ
    
    คุณผู้หญิงไร้เงา ..
    
    ความรักลงทัณฑ์เมื่อมันให้อภัย
    ความงามที่ถูกประทุษร้ายลงทัณฑ์
    ด้วยความนิ่งเงียบน่าพรั่นพรึง
    
    
    คุณราชิกา ..
    
    ลมสวรรค์พัดผ่าน
    สมอตะกุยโคลนอย่างสิ้นหวัง
    และเรือข้าก็กระทั่งอกมันเองกับโซ่ตรวน 
    
    ราตรีนี้ขอตอบสหายด้วยปรัชญานิพนธ์แห่งหิ่งห้อย
    .. ระพินทรนาถ ฐากูร ..
    
    มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
  • ผู้ดูแลระบบ

    4 กรกฎาคม 2548 22:11 น. - comment id 488369

    เรียนคุณหิ่งห้อยน้อยใจ
    
    ทางทีมงานได้แจ้งรหัสผ่านของคุณไปยังเมล์ที่คุณให้ไว้เรียบร้อยแล้ว
  • ร้อยฝัน

    4 กรกฎาคม 2548 22:15 น. - comment id 488371

    อ ย่ า แ ส ว ง ห า ค ว า ม รั ก โ ด ย ก า ร ยื่ น มื อ ค ว้ า 
    จ ง แ ส ว ง ห า ค ว า ม รั ก ด้ ว ย ก า ร ยื่ น มื อ ใ ห้ 
      ชอบจริง ๆ คุณอัล ฯ
  • อัลมิตรา

    4 กรกฎาคม 2548 22:47 น. - comment id 488387

    คุณร้อยฝัน .. 
    
    มิตรเอย ..
    อย่าให้รักข้าเป็นภาระแก่เธอ
    จงรู้เถิด  รักย่อมจ่ายตัวรักเอง
    
    :)
  • ดาวอังคาs

    5 กรกฎาคม 2548 01:53 น. - comment id 488406

    ความรัก ส่งผลให้เกิดอัตามากไป
    ถ้าไร้ซึ่ง สติแล้ว ยากยิ่งนัก ที่จะหานิยาม
    
    รับจับปนสิ่งรอบตัวที่เกี่ยวเร้ากับสิ่งที่เราเรียกว่าความรัก เสียจนมันเป็นก้อนใหญ่ จนเราหลงลืมคำ ๆ นั้นที่แท้จริง
    
    มันยิ่งใหญ่อยู่ในตัวเองอยู่แล้ว แม้ไม่มีสิ่งเกี่ยวข้อง
    
    นิยามรึ ฉันก็ยังมิสามารถจะสู่รู้ได้ถึงเพียงนั้น เพราะมันยังยั่วเย้าให้พ้นกรอบอยู่ตลอดเวลา
    
    ฉันคิดว่า บางที มันอาจจะสรุปอยู่ในตัวเองแล้วก็ได้ โดยไม่ต้องไปปรุงแต่งมันอีก
    
    จริงมั๊ยหนอ....
    ฉันไม่รู้ จริง ๆ
  • เรไร

    5 กรกฎาคม 2548 07:18 น. - comment id 488409

    
    ความรัก ความชิงชัง มันไปด้วยกันมิได้
    เหมือนลมหายใจเข้าออกนั่นแหละ
    คงมิสามารถทำได้พร้อมๆกัน
    หากทำสองอย่างพร้อมๆกัน 
    คงต้องหยุดหายใจ
    หรือมันอยู่ที่ใครจะนิยาม
  • อัลมิตรา

    5 กรกฎาคม 2548 07:53 น. - comment id 488417

    คุณดาวอังคาร .. 
    
    เพราะไม่มีผู้ใดสามารถบัญญัติได้จนหมดสิ้น อัลมิตราก็เช่นกัน หาได้รอบรู้ไม่ .. แท้จริงแล้ว อัลมิตราเป็นเพียงผู้ที่รอบไม่รู้ต่างหาก
    
    รักคือความเร้นลับอันมิรู้จบ
    เพราะหาอื่นใดมาอธิบายมิได้
    (ระพินทรนาถ ฐากูร )                   
    
    คุณเรไร .. 
    
    ความรักและความชิงชัง ความรู้สึกย่อมสวนกระแส 
    คงไม่มีผู้ใดปรารถนาความชิงชังให้มาอยู่รายรอบ ทุกคนล้วนแต่ต้องการสิ่งที่ดี
    หากแต่ว่า ความรักนั้น บางคนให้นิยามต่างกันไป 
    มุ่งหมายแต่จะครอบครองเพียงประการเดียว
    จนลืมไปว่า บุคคลที่เรารักนั้น .. มีชีวิต
    และย่อมมีสิทธิ์แห่งหัวใจของตน เหนือผู้ใด
    
    ถ้าเธอปรารถนาจะครอบครอง
    ก็อย่าได้อ้างสิทธิ์
    (คาลิล  ยิบราน)
    
    
    มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ..

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน