เมื่อ.. เจ้าก้าวข้ามย่ำหญ้าใยก้าวข้าม
เจ้าข้ามเราเจ้าก้าวข้ามหยามเหยียบย่ำ
เจ้าย่ำยีเหยียบใจเหยียบก้าวย้ำ
เจ้าเหยียบพี่เหยียบระกำย่ำเหยียบใจ
เจ้าหญ้าแพรกอนาจใจเจ้าหญ้าแพรก
เจ้าราญแหลกแพรกหญ้าใบแหลกราญร้าว
สุดอนาจ อนาจ อนาจใจแตกแล้วเรา
แตกธุลีใจเจ้าหญ้าแพรกโรย
คำขอสุดท้าย.. เจ้าหญ้าน้อย
ขอรองรอยรับบาทธุลีทุเลา
โรยละอองประคองครอบพินอบพิเทา
ละอองเจ้าสละใจธุลีดิน
(อีกนิด) เจ้าสบายแต่พี่เจ็บพี่เป็นสุข
เจ้าสนุกพี่ร้องไห้ใช่ขลาดเขลา
ให้พี่ตายลองบาทละอองดาว
ถวายเซ่นสนุกเจ้าแม่ดวงใจ
3 สิงหาคม 2548 09:43 น. - comment id 498934
หญ้าแพรกรำพัน

3 สิงหาคม 2548 13:39 น. - comment id 499082
แหลกสิ้นแล้วใจหญ้าแพรก หัวใจแหลกสลายกลับปลายเท้า เขาเหยียบย่ำจมดินไม่มองเรา แหลกสิ้นแล้วเงาใจไม่เหลือเลย มาแวะทักทายและชื่มชมผลงานจ๊ะ.......

3 สิงหาคม 2548 17:33 น. - comment id 499181
ชอบสองบทสุดท้ายค่ะ

3 สิงหาคม 2548 21:49 น. - comment id 499281
เป็นเพียงหญ้าแล้วไม่ดีตรงไหน เป็นดอกฟ้า แล้วจะสูงส่งหรือไร เป็นดอกไม้กลางใจ เท่านั้นก็พอ

12 สิงหาคม 2548 00:24 น. - comment id 502970
รำพันพ้อรอรักที่เจ็บปวด ใจมันรวดร้าวรักสักหมื่นแสน รักที่ให้สิ่งที่เธอคอยตอบแทน เหยียบย่ำแม้นเรารักสักเพียงใด
