..๏ ผิดหรือเปล่าที่หัวใจไร้คนหวง ผิดทั้งปวงจะรับไว้ไม่เหหัน ผิดที่เธอยากอภัยหายเคืองกัน เถอะ.. !! อย่ายกโทษนั้นให้ฉันเลย แค่อยากบอกบางใครให้รับรู้ เรื่องหดหู่ของใจใคร่เฉลย ซึ่งก่อนหน้ามิกล้าออกปากเปรย คราวนี้เผยเพราะหมดความอดทน คืนที่เธอสุขสันต์ฉันโศกแสน อยู่ดินแดนห่างไกลใจสับสน นักเดินทางเหว่ว้าเข้าตาจน สืบเสาะค้นกำลังใจเผื่อได้คืน คืนที่มีเมฆดำฟ้าฉ่ำฝน ฉันทุกข์ทนเพียงใดใจขมขื่น หนาวแสนหนาวสาหัสเกินหยัดยืน น้ำตาชื้นกลับยิ้มแสร้งอิ่มใจ คืนจันทร์แรมไร้แรงแข่งรังสี รักเคยมีขาดสะบั้นจึงหวั่นไหว ยอมจำนนมิติงสิ่งเป็นไป แม้บางใครพลิกผันคำสัญญา ตอนนี้ฉันอ่อนแอยอมแพ้พ่าย หมดความหมายบางใครไม่โหยหา กล้ำกลืนทนจนท้อรอเวลา เตรียมหัวใจให้กล้าบอกลาเธอ ๚ะ๛
อัลมิตรา 9 ส.ค. 2548 13:49 น. - ID 79547 
1584
15
0
9 สิงหาคม 2548 13:55 น. - comment id 501757
คืนที่ฉันอ่อนแอยอมแพ้พ่าย รักสลายสิ้นค่าราคาผืน ขอไปจากรักเรามิเอาคืน ยอมกล่ำกลืนฝืนน้ำตาแม้อาลัยชอบบทสุดท้ายค่ะ
9 สิงหาคม 2548 13:55 น. - comment id 501758
\"พร้อมหัวใจที่กล้าอำลาเธอ \" เป็นการอำลาที่แกร่งกล้าและงดงาม...ค่ะ
9 สิงหาคม 2548 15:21 น. - comment id 501817
ความปรารถนาของหญิงสาวคือภารกิจอันสูงสุด ปรัชญาบทที่สุดท้าย ของโมชิ :]
9 สิงหาคม 2548 15:52 น. - comment id 501840
ขอแสดงความยินดีครับผม แต่ใจอ่อนล้า ดีกว่า ใจอ่อนระทวยนะเจ๊
9 สิงหาคม 2548 16:39 น. - comment id 501870
ฉันคือคนที่แพ้พ่ายต่อความรัก เจ็บที่ย่ำตำที่อกมิอาจฝืน เจ็บตรงที่คนห่างไกลมิห่วงคืน เขาเป็นอื่นจากไปไม่กลับมา ร่ำร้องไห้เสียใจไปใยเล่า เขาทิ้งเราจากไปไม่ห่วงหา จะรักเขาไปทำไมให้โศกา เก็บรักมาถนอมคนเดียวดาย
9 สิงหาคม 2548 16:50 น. - comment id 501877
ชอบบทกลอนของคุณมากๆคะ ได้อารมณืและคำคล้องจอง ไพเราะมากค่ะ
9 สิงหาคม 2548 16:57 น. - comment id 501887
^J^ .............. ....ติดตามลีลาแห่งกวี...และอารมณ์......ฯ
9 สิงหาคม 2548 17:11 น. - comment id 501901
ไม่เอาไม่ให้ไป อย่าไปนะ กลับมาก่อน อย่าไปนะ
9 สิงหาคม 2548 17:54 น. - comment id 501919
จริงอ่ะ แน่ใจนะ คุณอัลมิตรา ว่าจะเลิกอ่อนแอ กี่วันล่ะ จริง ๆ เท่าที่เห็นก็ดู้ห้าวหาญ เข้มแข็งออก ดีใจด้วยค่ะ อยากให้เข้มแข็งนะ เสมอ ๆ และตลอดไป
9 สิงหาคม 2548 19:10 น. - comment id 501954
ลีลา...และอารมณ์..ในงานกลอน..ยังเยี่ยมเช่นเคยค่ะ....
10 สิงหาคม 2548 01:03 น. - comment id 502047
หน้าส่วนตัว
...วันอำลา พาเศร้า เท่าที่อ่าน
เหมือนเดินผ่าน สิ่งหนึ่ง ซึ่งมองหา
แล้วที่สุด หยุดคิด พิจารณา
ก่อนอำลา สิ่งนี้ ที่เคยมอง...
สวัสดีครับ
10 สิงหาคม 2548 04:09 น. - comment id 502056
นึกถึงเพลง อาวรณ์ ของ มาลีฮวนน่า ค่ะ งานเลี้ยงเลิกรา จำลาร้าง ไปตามเส้นทาง ทางของตัวเอง. คนเราต่างคน ต่างมีฝัน พันธะผูกพัน เงื่อนไขจำเป็น. สุข เพียง ชั่วคราว เมื่อได้พบกัน เวลานั้นน้อยเหลือเกิน กับเราต้องห่าง รอคอยนั้นยั่งยืน หลังเราบอกกล่าวคำลา ลา ลา
10 สิงหาคม 2548 07:29 น. - comment id 502078
ก้าวไปไม่เหลียวหลัง ไม่เรื้อรังร้างลาหนี ย่ำไปในมรรคา ทางข้างหน้ายังสวยงาม
10 สิงหาคม 2548 10:02 น. - comment id 502119
อำลา...แล้วจะอาลัยมันอีกมั๊ย?????
10 สิงหาคม 2548 11:04 น. - comment id 502145
การบอกลา...ดุเหมือนจะง่าย.. แต่ทำไม...ถึงไม่เอ่ยลาสักที...
10 สิงหาคม 2548 12:10 น. - comment id 502170
หากใจยังมิเข้ม-.................แข็งพอ ขอจุ่งอย่าเดินต่อ................บากหน้า หยุดพักเพื่อคอยรอ............วันใหม่ เมื่อแกร่งขึ้นหมดล้า...........ค่อยก้าวต่อไป วันอำลา มารอบสองครับ :]
10 สิงหาคม 2548 12:29 น. - comment id 502173
จะเอ่ยคำบอกลาต้องกล้าหน่อย คนเขาคอยฟังอยู่รู้บ้างไหม มือสั่นเทาหน้าสลดหมดแรงใจ ถึงอย่างไรต้องยอมรับแม้ดับจินต์ น้อมรับการตัดสินใจของเธอ.... ขอบคุณกลอนอวยพรฃงดงามที่รังสรรค์ให้ เพิ่งมาเวลาเข้ามาอ่าน
10 สิงหาคม 2548 14:08 น. - comment id 502230
เมื่อใจไม่ปรารถนา....การอำลาคงดีที่สุดค่ะ....
10 สิงหาคม 2548 17:00 น. - comment id 502281
วันอำลายังอาลัยเพราะใจหวัง
กลับคืนครั้งเก่าก่อนตอนสุขสันต์
ยิ่งไขว่คว้ายิ่งห่างเหินเกินรำพัน
ยิ่งใฝ่ฝันยิ่งห่างหายก็หลายครา
ถ้าหากผิดผิดที่ใจตัดไม่ขาด
ยังมิอาจทำใจให้หาญกล้า
เขามิเคยยึดมั่นคำสัญญา
แล้วจะมาหวังทำไมเผื่อได้คืน
ในวันที่อ่อนล้าอย่ายอมแพ้
จงตัดใจแน่วแน่แม้สะอื้น
ถึงสิ้นเขาเราจะยังอยู่ยั่งยืน
จะมาฝืนทนไปทำไมกัน
ในคืนที่จันทร์กระจ่างอยู่กลางฟ้า
เธอจงกล้าอย่าล้าแรงแข่งสัสัน
ชีวิตยังมีความหมายอีกหลายวัน
ทางสู่ฝันยังมากมายอีกหลายทาง
ในคืนที่ฝนฉ่ำเอาน้ำฝน
ชำระใจให้พ้นความหม่นหมาง
ลืมสิ่งที่เคยทำเพื่ออำพราง
สู่โลกกว้างทางใหม่ด้วยใจเรา
ตอนนี้เธออ่อนแออย่าแพ้พ่าย
เรามิหมดความหมายเพียงเพราะเขา
จงรีบลุกปลุกปลอบขวัญให้บรรเทา
ทิ้งความเศร้าอย่าให้เหลือเพื่อบวชชี เอ๊ย....
มิใช่ ช่วยแก้ให้หน่อยสิ
10 สิงหาคม 2548 18:37 น. - comment id 502301
อ้าว! มาปล่อยไก่(แจ้) แต่เช้าเชียว แก้ใหม่นะครับ ก้าวไปไม่เหลียวหลัง ไม่เรื้อรังร้างลาหนี พเนจรจรลี หวังว่ามีที่ซุกกาย
10 สิงหาคม 2548 21:40 น. - comment id 502338
คุณผู้หญิงไร้เงา .. ภาระกิจย่อมมีวันจบสิ้น เมื่อถึงเวลานั้น นาฏกรรมอำลาจะปรากฏ คุณนางสาวใบไม้ .. เป็นสิ่งที่ต้องบอกใจตนเองเสมอว่า ทำได้ จะต้องทำให้ได้ค่ะ คุณลักษมณ์ .. เมื่อบางอย่างไม่เป็นไปอย่างที่วาดหวัง ครั้นจะฝืนก็รังแต่ทุรนทุราย ปิดฉากไปเลย ชีวิตที่เหลือ ก็ยังคงเป็นของเรา :) นายเมา .. ใจอ่อนล้า.. สักวันอาจมีวันตื่นฟื้นมาแกร่งดั่งเดิม รอวันนั้นเช่นกันค่ะ คุณwinterstar .. เพราะรักไกลเกินกว่าจะคว้ากลับ หัวใจที่ย่อยยับและสับสน ยอมอ่อนแอแพ้พ่ายในบัดดล หลบซ่อนตนโดดเดี่ยวเพื่อเยียวยา รอจนกว่าฟ้าใสในวันพรุ่ง จิตมั่นมุ่งเข้มแข็งดั่งแกร่งกล้า ถึงเป็นคนอกหักรักโรยรา ก็จะพูดต่อหน้าบอกลาเธอ คุณไรไก่ .. ขอบคุณมากค่ะ :) คุณกฤษณะ .. อัลมิตราเป็นเพียงกีวี่ ( ระหว่างนก กับ ยาขัดรองเท้า..เลือกสักอัน) ไอซ์ .. เมื่อถึงเวลาที่จะต้องไป คงไม่มีอะไรรั้งไว้ได้หรอกจ๊ะ คุณพระจันทร์เศร้า .. หากจะกล่าวคำสัญญา โอกาสที่จะผิดสัญญาก็คงมีเท่าๆกับการทำตามสัญญา อัลมิตราขอเลือกที่จะตอบว่า ..จะพยายามจนถึงที่สุด ค่ะ คุณราชิกา .. อารมณ์ที่เอ่อล้นด้วยความโศกศัลย์ หวังว่าทุก ๆ วันจะระบายจนสิ้น คุณค้างคาวคืนคอน .. ขอลบภาพความหลังเมื่อครั้งก่อน แม้อาวรณ์อยู่บ้างก็ช่างฉัน ความรักที่เคยซึ้งคงถึงวัน ตัดขาดกันหัวใจเหมือนไม่มี คุณยังเยาว์ .. เวลามีน้อยเหลือเกิน ใช่ค่ะ เวลาสำหรับเรามีน้อยเสียจริง เร็วอย่างน่าตกใจ.. แต่ก็ยังไม่สายที่จะ เรียกหัวใจกลับคืน คุณชัยชนะ .. ก้าวไปเพื่อข้างหน้า แม้ปวดปร่าจะทนฝืน สองเท้าเราหยัดยืน น้ำตาชื้นก็ช่างมัน คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. เมื่อกล้ากล่าวคำอำลาแล้ว ย่อมไม่อาลัย ( ไม่ว่าจะเป็นมันหรือว่าเผือก ) คุณน้องจ๋า .. เมื่อถึงเวลา อัลมิตราจะเอ่ย คุณลักษมณ์ .. พักใจเพื่อร้างรบ.............รักฤๅ อาจกลับไปฝึกปรือ.........อีกครั้ง ยากกว่ายากนั้นคือ........ยอมเจ็บ ด้วยจิตคอยฉุดรั้ง...........ยิ่งห้ามยังฝืน คุณฤกษ์ .. ถึงหัวใจดับสลายตายต่อหน้า จะไม่ขอคืนมาอุราเขา เจ็บข้ามวันรอเวลามาบรรเทา ดีกว่าเน่าหลากครั้งตายทั้งเป็น คุณสลักเสลา .. ค่ะ เป็นสิ่งที่ควรต่อการเลือกกระทำ คุณกุ้งก้ามกราม .. ไม่เหลือรอยอาลัยให้ใครหวัง รักผุพังเก่าก่อนมิย้อนฝืน มิอ้อนวอนบางใครให้กลับคืน แม้นขมขื่นก็จะพร่ำกล่าวอำลา ขอตั้งจิตด้วยสัตย์ตัดให้ขาด ขอให้ฉันสมมาตรปรารถนา ขอตัวตนเงาฉันอัลมิตรา กลับเป็นคนเก่งกล้ากว่าคนเดิม วันนี้ยอมอ่อนแอเพราะแพ้พ่าย แต่วันหน้ามาใหม่หัวใจเสริม แม้ตอนนี้เสแสร้งสุขแต่งเติม แต่เมื่อเริ่มต้นใหม่ใจคงดี คุณชัยชนะ .. :) ไก่แจ้จับได้แล้ว ไม่คืนให้ จะมีปัญหามั๊ย มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ..
11 สิงหาคม 2548 07:22 น. - comment id 502484
อยู่ในอารมณ์นี้นานไปรึเปล่าอัลมิตรา..
11 สิงหาคม 2548 08:05 น. - comment id 502498
คุณครูใหญ่ฯ ... อำลาด้วยความไร้อาลัยอย่างสิ้นเชิง ค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
