ฉันก็เอาฟ้าใสให้แทนเธอ ยามเมื่อเหม่อเมียงมองเหมือนสองแขน มาโอบกอดตัวฉันนั้นทดแทน ความขาดแคลนคู่เคียงเพียงอาวรณ์ ยามใดเห็นขุนเขาเจ้าโดดเด่น ย่อมจะเห็นเทือกเถาเลาสลอน ยามใดเห็นมาลาลดาดร ก็ต้องเห็นภมรมาร่อนรมณ์ ฉันก็เอาน้ำใสแทนใบหน้า ยามเมื่อลมพัดมาว่าสุขสม ระลอกริ้วดังรอยยิ้มประพิมพรม ที่ระดมยิ้มให้เมื่อไกลกัน เห็นปูปลาสาหร่ายในน้ำหลาก ก็มายมากล้วนอยู่ เป็นคู่คั่น แม้นยามน้ำสะท้อนเงาของเจ้าจันทร์ ก็น้ำนั่น กระเพื่อมฟองเป็นสองพราย ฉันก็เอาเงาแดดที่แผดกล้า เป็นเหมือนว่าเธอสรวลเมื่อจวนสาย ประกายงามยามเธอเหลิงระเริงร่าย คิดถึงแบบ แทบอยากตาย ยามไกลกัน นกคู่นัน มันออด มันพรอดเพ้อ ฉันยังเผลอ ว่าเธอคู่ อยู่กับฉัน นู่นแมงปอ โน่นแมงหวี่ นี่แมงวัน โอนั่นมัน มาเป็นคู่ ดูน่ารัก หรือว่าเราบ้ารัก สุดหักใจ เห็นอะไร เป็นคู่คลอ เหมือนทอถัก สองร่างสองใจไว้ด้วยรัก ฉันจึงหนักใจนึก รู้สึกช้ำ ไฉนฉัน จึงอยู่ แต่ผู้เดียว แล้วจะเหลียว หาใครในคืนค่ำ เหมือนโดนสาบ บาปดล ด้วยมนต์ดำ ความคิดถึง จึงกระหน่ำ ระกำนัก (ม้าก้านกล้วย)
ม้าก้านกล้วย 18 ก.ย. 2548 18:34 น. - ID 81224 
2305
8
0
18 กันยายน 2548 19:30 น. - comment id 516556
มายิ้มให้ครับ ผมชอบอารมณ์แบบนี้แหละ
18 กันยายน 2548 22:06 น. - comment id 516575
แวะทักทายยามค่ำคืน พิษแห่งคิดถึงร้อนจนระอุจริงๆ
19 กันยายน 2548 01:18 น. - comment id 516606
อ่านแล้วอ้อนดีค่ะ
19 กันยายน 2548 08:46 น. - comment id 516641
หากความคิดถึง ประหนึ่งยาพิษ จะขออาบชีวิตนิจนิรันดร์......แอบมาดื่มยาพิษ หวังว่าพี่ม้าคงไม่ว่า
19 กันยายน 2548 14:49 น. - comment id 516727
ไม่มีใครในโลกนี้ที่ไม่รู้จักกับคำว่าคิดถึง คนที่คิดถึงเธอมาก
19 กันยายน 2548 14:59 น. - comment id 516736
คิดถึงเช่นกันค่ะ
19 กันยายน 2548 15:09 น. - comment id 516739
ฉันคิดถึงเธอตั้งแต่หัวค่ำ จนอุษาสาง ... :) บอกตามตรงว่า ทุกครั้งที่เห็นต้นกล้วย มักจะนึกถึงชื่อของคุณ และยิ่งวันก่อน ที่ระเบียงดาวรีสอร์ท ตู้กระจกเขาวาดเป็นเด็กขี่ม้าก้านกล้วย ยิ่งคิดถึงคุณจับใจ ขอนำพาความคิดถึงนี้ ส่งมอบให้.. คุณเคยเห็นอะไรบางอย่าง แล้วสะกิดใจ พลอยให้นึกถึงเพื่อนบ้างไหมคะ
19 กันยายน 2548 15:37 น. - comment id 516757
เจอ พิษ แห่ง คิดถึงรุมเช่นกันค่ะ ...ขออนุญาตเก็บไว้หน้าส่วนตัวนะคะ ...
19 กันยายน 2548 17:53 น. - comment id 516824
เห็นโน่นนี่นี้นั่นแล้วฝันหาย เขาอยู่คู่เคียงกายไม่เหมือนฉัน ต้องอยู่เดียวโดดเดียวเปลี่ยวชีวัน จนเรานั้นโดยพิษแห่งคิดถึง
19 กันยายน 2548 20:56 น. - comment id 516920
หามีไม่แล้วในยุทธจักรนักรัก นักฝันนักภาษาที่รจนาได้แสนฉวัดเฉวียน กินใจซึ้งใจนัก คิดถึงนะม้า ดูหน้าม้าชักกลมขึ้นราวพระจันทร์วันเพ็ญ แล้วนะ
27 กันยายน 2548 10:41 น. - comment id 519646
พี่ม้า จำน้องคนนี้ได้มั้ยค่ะ sodasasa คิดถึงกลอนของพี่ม้ามากๆ เลย เจอชื่อพี่ที่หน้า รายชื่อนักเขียนบทกลอนขึ้นหน้าแรก รีบคริกเข้ามาเลย ตอนนี้น้องกลับเข้ามาเขียนกลอนที่นี่อีกแล้วนะคะ อย่าลืมเข้าไปอ่านงานของน้องบ้างนะคะ คิดถึงและเคารบพี่มาค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
