กว่าจะสานความเข้าใจถึงวันนี้ ผ่านวันที่ขื่นขมตรมหนักหนา กว่าดอกรั กจะเบ่งบานกาลเวลา ต้องฟันฝ่าเท่าใดใยไม่จำ ยามเอื้อนเอ่ยคำรักสลักจิต เธอเคยคิดบ้างไหมนะคมขำ บอกแล้วถอนวอนให้ใจระกำ หทัยช้ำเพราะคำว่า "ลาจากกัน" เหมือนสายฟ้าฟาดลง ณ ตรงนี้ ดวงฤดีเป็นสายฟ้าพาโศกศัลย์ คำบอกลาพร่าผลาญทรวงดวงชีวัน ลาจากกันด้วยเหตุใด...ไม่เข้าใจ อยากขอถามสายรุ้งจรุงจิต ทำความผิดสิ่งใด...ใจอ่อนไหว จึงแง่งอนถอนรัก..หักอาลัย สะท้านไหวสะเทือนจิตมิ่งมิตรเอย
ท่องเมฆา 26 ก.ย. 2548 18:18 น. - ID 81590 
1341
18
0
26 กันยายน 2548 21:50 น. - comment id 519320
แวะมาทักทายยามค่ำค่ะ ไม่มีสัณณาณจากปลายทาง เนื่องจากสภาพอากาศไม่ปลอดโปร่ง โปรดทดลองอีกครั้ง ตึ๊ดๆๆ
26 กันยายน 2548 19:08 น. - comment id 519329
ไร้คำตอบเช่นกันค่ะ .. เหะ ๆ ............... แวะมาทักทายค่ะ ..
26 กันยายน 2548 19:09 น. - comment id 519331
ไร้เหตุผลกลใดให้เอื้อนเอ่ย สุดเฉลยความจริงสิ่งจำนิ่ง มิแก้ตัวสิ่งใดเพื่อใช้อิง หัวอกหญิงต้องกลืนกล้ำน้ำตานอง..*** มาทักทายคุณท่องเมฆานะคะ สวัสดีค่ะ
26 กันยายน 2548 19:35 น. - comment id 519348
สวัสดีค่ะคุณ ท่องเมฆา...คุณผู้หญิงสีม่วง .. unlogin ^_^ คุณกอกกแวะมาทักทายทุกท่านค่ะ
26 กันยายน 2548 19:40 น. - comment id 519352
แวะมาสวัสดีคุณท่องเมฆาค่ะ อยากขอถามยามนี้ที่เธออยู่ เธอรับรู้ความห่วงหวงบ้างไหม เธอสัมผัสหรือเปล่าฉันเหงาใจ รู้หรือไม่บางคนยังทนคอย จะรอเธอเพ้อครวญหวนร่ำหา ฟังปักษาเพรียกเสียงเพียงเหงาหงอย ณ บ้านนี้ที่เก่าทุกเงารอย ทุกความถ้อยฉันเพรียรเขียนถึงเธอ ได้ยินไหมใครคนนี้ที่แสนโศก ด้วยทั้งโลกแม้นใจใครเสนอ ก็มิเทียมเปี่ยมรักจักละเมอ ให้บ่นเพ้อดังว่าเราบ้าไป มีแต่เธอเท่านั้นฉันฝันถึง มีแต่เธอลึกซึ้งซึ่งฝันใฝ่ มีแต่เธอแต่เธอตลอดไป ได้ยินไหมคนดีที่ใจดำ...
26 กันยายน 2548 20:22 น. - comment id 519366
แวะมาทักทายนะคะ
26 กันยายน 2548 21:16 น. - comment id 519389
ขอตอบแทนจันทรานะฟ้าเอ๋ย จันทร์มิเผยนวลแสงเสียแรงรัก ฟ้ามีคู่จันทร์รู้ดีเสียใจนัก ฟ้าฝากรักเพราะหลงผิดติดใจคำ แค่คำกลอนพาไปไยไหวหวั่น อย่าหลงฝันหลงเพ้อละเมอพร่ำ โลกมายาแค่มายาระรินร่ำ จะให้ช้ำจะให้ภักดิ์แค่รักลวง
26 กันยายน 2548 21:46 น. - comment id 519422
ไม่รู้ความจะตอบอย่างไรดี เห็นอกหักชีช้ำกระหล่ำปลีแบบนี้ ไม่ไหวนะ .. เปลืองน้ำใบบัวบกเปล่า ๆ เสี่ยไร่แห้ว ก็ไม่อยู่เสียด้วย ไม่งั้นจะขอปันสักสองประป๋อง ค่ะ
26 กันยายน 2548 22:17 น. - comment id 519435
แล้วผู้ใดหน้าไหนใครจะกล้า ตอบปุจฉาที่ถามตามประสงค์ เพราะคนฟังยังยากหากจะปลง จะตอบคงมีแต่เศร้าเคล้าน้ำตา
26 กันยายน 2548 22:07 น. - comment id 519446
26 กันยายน 2548 22:10 น. - comment id 519449
สะท้อนนวลใจงามใจค่ะ พุดหยิบมาจากบทคอมเมนท์คุณนะคะ ที่พุดรักคำค่ะ สร้อยแมงมุมสุมเรียงเคียงใบหญ้า ดาษดาด้วยน้ำค้างพร่างพราวแสง ริ้วตะวันวะวิบวับรับร้อนแรง เห็ดขาวแข่งบรรจงอวดประกวดกัน หยดน้ำค้างร้อยเรียงเคียงดอกไม้ ดุจน้ำใจพรมพร่างรับกับสีสัน อรุณรุ่งเรืองรองของตะวัน ฉายแสงอันอบอุ่นอยู่คู่พฤกษ์ไพร
26 กันยายน 2548 22:30 น. - comment id 519454
จันทร์เพ็ญ อยู่ในหัวใจมนุษย์ทุกรูปนาม ถ้าหากลบล้างเมฆหมอกออกไปได้ จิตใจแจ่มใส จันทร์เพ็ญย่อมกรายมาให้เห็นเอง ที่ละโมบและริษยาอาฆาตนำพามาได้ มีแต่พินาศและย่อยยับ รักเท่านั้นจึงเป็นนิรันดร์
26 กันยายน 2548 22:38 น. - comment id 519456
26 กันยายน 2548 22:57 น. - comment id 519459
26 กันยายน 2548 23:38 น. - comment id 519486
..............
.................
26 กันยายน 2548 23:55 น. - comment id 519493
ความรักของเจ้าเอย กระไรเลยน่าใจหาย เสียเอยเสียดาย ความรักหลุดลอยไปเสียแล้ว........
27 กันยายน 2548 00:12 น. - comment id 519505
เจ็บใดเล่าจะเท่าเจ็บเจ็บเพราะรัก สุดจะหักใจให้เลือนลาฉไน หากไม่รักจงอย่ามาให้อาลัย ดีกว่าปักหลักที่ใจแล้วไกลกันแม้ไม่มีคำใดจะเอ่ยคำ แต่หลายคำรับรู้ได้ผ่านกวี
27 กันยายน 2548 00:18 น. - comment id 519509
27 กันยายน 2548 00:23 น. - comment id 519513
คุณ Maimao นึกว่าเป็นผู้ชายเสียอีกครับ... เขาเอาหลักปักลงที่ตรงนี้ ดวงฤดีจึงรักยากจักถอน แล้วกระหน่ำซ้ำรักทักบทกลอน ด้วยบทถอนว่า \"ลาจาก\" กระชากใจ
27 กันยายน 2548 01:45 น. - comment id 519543
อยากขอถาม ...จะไอหรือจามใช้ยาอะไร ...หลับตาไว้ใช้มือปิดหูเสีย ..แปลกแต่จริงมีคนคลอเคลีย ...ซาบซึ้งเฉลี่ยวันละสามเวลา ยาหอมล้อมรั้วไม่กลัวน้องโกรธ โดนลงโทษหยิกข่วนยิ้มเข้าหา เปิดก็อกแก็กแจกเหยาะหยดน้ำตา ทำเป็นว่าเสียใจรักละเลง
27 กันยายน 2548 05:46 น. - comment id 519553
ใบบก+แห้วต้มพอเดือด คั้นเอาแต่น้ำ หยอด โวทาเลนสักหน่อย พอชูรส เติมน้ำตาลเติมเกลือตามแต่ชอบใจ ดื่มเพื่อสุขภาพ ช่วยระงับยับยั้งอาการการะหายรัก และหัวใจฝ่อ.. อัลมิตรา ลองสูตรนี้รับรองจะกระชุ่มกระชวยขึ้น
27 กันยายน 2548 07:56 น. - comment id 519568
อยากอาสาตอบ...แต่จนปัญญาค่ะ
27 กันยายน 2548 08:47 น. - comment id 519588
สวัสดียามเช้าค่ะคุณท่องเมฆา น้องโซดาอยากถามต่อจะได้ไหม ว่าผู้ถูกถาม ชื่อสายรุ้งหรืออย่างไร แกล้งถามไปขำๆอำงั้นเอง อิอิ มาแบบมั่วๆค่ะ
27 กันยายน 2548 09:16 น. - comment id 519612
เคยถามไปแล้ว...คำตอบที่ได้เพียงคำว่า..ขอบคุณที่ดูแลกันมาตลอด...เฮ้อ...
27 กันยายน 2548 12:34 น. - comment id 519761
ไม่เคยถาม..แต่เคยพบ สรุปความว่า ใจของคนเราก็มีแปรปรวน ไม่แน่นอน คาดเดาอะไรไม่ได้ เวลาเท่านั้นที่จะพิสูจน์การกระทำของคนเราว่า ทำได้อย่างที่เคยพูดหรือเปล่า เหมือนคำว่า รัก พูดง่าย รักนิรันดร์ พูดง่าย จริงๆ มีกี่คน ที่ทำอย่างที่พูดได้ บางคนตอนรักก็รักกันปานจะกลืน พอผิดใจกัน ก็ลืมหมด ที่เคยรัก ดังนั้น ความรักอาจไม่ใช่เรื่องน่ายินดี น่าจะเป็นนาฏกรรมอย่างหนึ่งบนโลกที่ ส่วนมากทิ้งรอยโศกมากกว่า สุขนะ ทั้งหมดคือ ความคิดเห็น
27 กันยายน 2548 13:18 น. - comment id 519803
อย่าใส่ใจเลย คนไม่มีคำสัจ ไม่ควรคบหา ไม่ว่าใคร..
27 กันยายน 2548 13:55 น. - comment id 519831
นานไป น้ำต้มผักมันคงจะขมน่ะค่ะ\" ลาจากกัน \" วันนี้นะที่รัก เพิ่งประจักษ์รักเราร้าวสลาย เมื่อเธอเอ่ยคำลามาทักทาย แทบวางวาย..ชอกช้ำกับคำลา
27 กันยายน 2548 14:16 น. - comment id 519834
.................................... ไม่...เคยลืมสัญญาที่ว่าไว้ ไม่...กลับกลายแปรผันให้หวั่นไหว ไม่...ลืมคำเอ่ยเอื้อนยังเตือนใจ ไม่...เคยไกลด้วยใจยังใฝ่ปอง จะ....อยู่เคียงคู่เจ้ากว่าเศร้าหาย... จะ....โอบกายกอดใจหายมัวหมอง.. จะ....ยิ้มให้จนกว่าฟ้าสีทอง.... รุ้ง....เรืองรองก็จะหายมลายไป เหลือ...ไว้เพียงสายลมคอยห่มเจ้า เหลือ...รอยหวานบรรเทารความอ่อนไหว เหลือ....แค่ความห่วงหวงจากดวงใจ แม้.......ลาไกลยังรักมั่น...ขอสัญญา ...มาเพื่อตอบ..นะคะ
27 กันยายน 2548 15:16 น. - comment id 519862
....ดีจัง....ถามไปมีคนตอบ... เดี๋ยวเราถามมั่ง.....55
27 กันยายน 2548 15:35 น. - comment id 519878
สวัสดีค่ะ จะมาถามทำไม? ในเหตุผล เกินขุดค้นต้นตอข้อคำถาม คิดมากไปทำไมให้มากความ ในนิยามอย่าคิดถามให้ปวดใจ.... ก็บางสิ่งบางอย่างไร้คำตอบ ไร้เหตุผลนะคะ...
27 กันยายน 2548 16:44 น. - comment id 519966
28 กันยายน 2548 00:01 น. - comment id 520154
หยดหนึ่งจากฟากฟ้า หยาดน้ำตาจากดวงดาว แด่หัวใจที่ปวดร้าว แด่ชีวิตที่เศร้าทรมาน
29 กันยายน 2548 20:37 น. - comment id 521161
สงกะสัยต้องให้เฮียหมอสอนวิธีการเขียนลำนำเพลงยาวอ้อนสาวให้สักหน่อยแล้ว (แดดเช้า คนไม่มีหัวใจ เขียนอะไรไม่เคยซึ้งฝัน คนอ่านก็อ่านไปงั้นงั้น คงต้องหมั่นออดอ้อนให้เป็นสักที) แซวๆๆ อีกละ ... ระวังนา สาวๆ พ้อทั้งบ้านกลอน ตามซับน้ำตาไม่ทัน หรือเขารู้ไต๋กันหมดแล้วเฮียหมอ คริคริ (ยัยแดดจุดชนวนอีกแล้ว ระเบิดตุ้ม!!!)
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
