เหนื่อยไหมคนดี... กับชีวิตที่ก้าวย่างบนทางฝัน ในวันที่มองฟ้าแล้วไม่พบดวงตะวัน อยากรู้จังเวลานั้น...เธอคิดถึงใคร ความเงียบเหงาที่เกาะกุมไปทั่ว ยามหัวใจเธอสั่นระรัวหวั่นไหว บางอย่างยิ่งคว้าเหมือนยิ่งไกล อยากได้กำลังใจจากใครไหม...สักคน อ้างว้างหรือเปล่ายามเดินคนเดียว บนถนนสายเปลี่ยวที่โปรยปรายด้วยหยาดฝน หมอกควันบังตาจนอ่อนล้าวุ่นวน เคยไหม...รอใครบางคน เดินผ่านเข้ามา ทุกครั้งที่เข็มนาฬิกาเดินหน้าไป เรื่องราวของใครที่ถูกเก็บไว้ในไดอารี่แต่ละหน้า ในบทเพลง ในบทกวี ในข้อความดีดีที่ขีดเขียนมา ยามตื่นและหลับฝันตลอดเวลา ใครกันที่อยู่กับเธอในหัวใจ อยากให้ใครคนนั้น...คือตัวฉัน... ใช่เพียงฝัน แต่คือความจริงที่สัมผัสได้ และอยากให้เธอ คือคน ของหัวใจ ที่รักฉันไม่น้อยลงไป เหมือนอย่างที่ฉันรักเธอ...
แอ็ปเปิ้ล 7 พ.ย. 2548 14:04 น. - ID 83199 
2619
23
0
7 พฤศจิกายน 2548 16:39 น. - comment id 528605
"คิดถึงยังเหมือนเดิมเพิ่มเติมคือความห่วงใย\"
7 พฤศจิกายน 2548 17:03 น. - comment id 528624
ผู้หญิงคนนั้น ที่ฉันไม่เคยเป็น...... รักษาสุขภาพด้วยคะ
8 พฤศจิกายน 2548 12:11 น. - comment id 528959
มาอ่านเติมแรงใจ ขอบคุณครับ
8 พฤศจิกายน 2548 12:30 น. - comment id 528968
ฝันที่ยังมาไม่ถึง..เหงาจึงแหงนหน้ามองฟ้า กลับไม่เห็นแม้เงาของจันทรา ก็ฉันมอบแสงจันทร์ที่มีค่าให้เฝ้าโอบกอดเธอ
ขอเป็นกำลังใจจากเธอ...ที่พรุ่งนี้จะก้าวไปอย่างเข้มแข็ง ขอพรจากเธอให้หัวใจแข็งแรง จะเดินฝ่าความเหงาและท้อแท้ เพื่อทวงถามความรักของเธอ
เหงาเหมือนทั้งโลกยืนอยู่คนเดียว บนทางเดินโรยกลีบดอกไม้...ถึงจะสดสวยแต่มันช่างเดียวดาย...หากเป็นไปได้อยากอยู่ข้างๆเธอ
ทุกข้อความทุก_บทบันทึก คือความรู้สึกสิ่งหนึ่งที่มีให้.... เรียงร้อยทุกตัวอักษร ออกมาจากหัวใจ จะหลับฝันดีแค่ไหน ก็ขอให้เป็นภาพเธอคนดี
คิดเข้าข้างตัวเองไป..รึป่าว แต่มันก็เป็นอย่างที่เธอถามรู้ไหม หัวใจของเด็กน้อย..ยังมีเมล็ดพันธุ์ อยู่ข้างๆหัวใจ..และรักของฉันจะเก็บไว้ให้เธอได้ยังไง....มันล้นหัวใจทุกวินาที ....[
ใครคนนั้น.....เป็นฉันได้ไหม ไม่รู้เหมือนกันนะ ว่าทำไม เพราะไม่เคยให้รหัสผ่านหัวใจกลับใคร แต่แธอกลับ Login เข้ามาได้ ฝึก Hacker เก่งจัง
]....
..แอบหนีไปทานข้าวเหมือนกันดีกว่า..
7 พฤศจิกายน 2548 14:37 น. - comment id 529069
เยี่ยมค่ะเยี่ยมมีที่มาที่ไปและมีบทจบที่เยี่ยมมากๆเลยค่ะ
7 พฤศจิกายน 2548 14:39 น. - comment id 529071
ทุกคราวที่เธอมองไปข้างหน้า อาจไขว่คว้าเรื่อยไปไร้จุดหมาย เพียงเธอพักแล้วเหลียวมองรอบรอบกาย ไม่เดียวดาย ดูดีดี เธอมีเรา เพียงมองผ่านม่านหมอกที่หลอกหา แล้วปิดตาใช้ใจที่เคยเขลา เปิดความกล้าหาดูคงบรรเทา เมื่อเห็นเงาฉันที่คอยอยู่ข้างเธอมาทักทายค่ะ แหะๆ
7 พฤศจิกายน 2548 15:16 น. - comment id 529104
คนไหนคนนั้นจะเป็นใครไม่รู้ แต่เธอมาอยู่ใกล้ใกล้ในใจฉัน เธอคือคนดีคือเพื่อนคนนี้หรือคนนั้น คนเดียวที่ในใจฉันนั้นคิดถึงคือเธอ รูปสวยนะจ๊ะเปิ้ล........
7 พฤศจิกายน 2548 15:45 น. - comment id 529117
แม้ระยะทางระหว่างเรายังคงไกลห่าง และบางที..ยังรู้สึกถึงความอ้างว้างและหวั่นไหว แต่ทุกครั้งที่มองดูท้องฟ้า...กว้างไกลแสนไกล ฉันยังคงอุ่นใจ....จากความรักที่เธอส่งให้..เสมอมา ........ คิดถึงจ้ะ
9 พฤศจิกายน 2548 08:57 น. - comment id 529721
นางสาวใบไม้ จะขยันส่งความคิดถึง ร้อยตรึงความห่วงใยไปหา จะเก็บทุกความรู้สึกของเราไว้ในวันเวลา ให้ทุกวินาทีมีค่าในรักของเรา อิอิ คิดถึงพี่สาวคนสวยเหมือนกันคะ จุ๊บๆๆ
แม่จิตร ขอบคุณคะ...ไม่ต้องมากมาย ขอให้เหมือนเดิมก็พอ อิอิ
แมงกุ๊ดจี่ แม้ผู้หญิงคนนั้น ฉันไม่เคยได้เป็น.. แต่ก็เลือกแล้วที่จะเป็นคนที่รักเธอ สวัสดีคะน้องสาว สบายดีป่ะคะ... คิดถึงนะ
9 พฤศจิกายน 2548 08:55 น. - comment id 529729
Maimao สวัสดีคะ บทกลอนที่แต่งตอบทำให้มีพลังและกำลังใจเพิ่มขึ้นทีเดียว ชอบจังตรงความหมายที่ว่าปิดตา แต่เปิดใจ ขอบคุณมากคะที่มาทักทาย
แก้วนีดา ขอบคุณความคิดถึงและมิตรภาพที่แสนดีของเพื่อนจากแดนไกล หวังว่าจะมีความสุขกับการเดินทางของชีวิตนะคะดา
9 พฤศจิกายน 2548 08:59 น. - comment id 529731
ผู้หญิงไร้เงา ไม่เหนื่อยเลยคนดี ฉันรู้ว่าทุกนาทีมีเธออยู่เคียงข้าง แม้จะอยู่ในองศาที่แตกต่าง แต่รักเราไม่เคยจืดจางตามกาลเวลา สวัสดีคะพี่ตูน เปิ้ลก็คิดถึงเหมือนกันอย่างไปเที่ยวระนองจังเลย ยังคิดเมนูไม่ออกเลยทานข้าวกะอะไรดีนะ ยังไงจะทานเผื่อนะคะให้อ้วน ๆ ไปเลย
น้ำแข็งใส ขอบคุณคะ แค่แวะมาก็ดีใจละน้องสาว ขยันจังเลยทำอะไรอยู่บนรถอ่ะ
ผู้หญิงช่างฝัน ทำไมมาเศร้าจังเลยละคะ แม้หัวใจจะอ้างว้างไม่ได้ชิดใกล้ใคร แต่ก็ขอให้ทุกความเป็นไปมีพลังใจให้กับตัวของเราเองนะคะ
9 พฤศจิกายน 2548 09:00 น. - comment id 529733
ปักษาวายุ ขอบคุณคะ ชีวิตจริงไม่รู้จะเศร้ายิ่งกว่านิยายหรือเปล่านะคะ อิอิ บทกลอนเหงา ๆ ก็เหมือนกับฤดูกาลนะคะ แต่เราจะผ่านมันไปได้ด้วยดีเสมอนะ
Imagine ไม่เหงาหรอกคะ...คนอ่านอย่าเหงาตามนะคะ สำหรับความรักแล้ว ไม่จำเป็นต้องได้ครอบครองคะ รักอยู่ห่าง ๆ ก็พอเนอะ คิดถึงเช่นกัน รักษาสุขภาพนะคะหนาวแล้ว
9 พฤศจิกายน 2548 09:01 น. - comment id 529735
เด็กน้อย...ล้านความฝัน ทุกคราที่มองฟ้าไม่ว่าจะพบกับอะไร ก็ขอให้กำลังใจติดตามไปทุกย่างก้าวนะคะ น้องเต๋า พี่เปิ้ลคิดถึงนะคะ ยังไงก็ดูแลตัวเอง ตั้งใจเรียนอย่าหักโหมมาก นะคะว่าที่พยาบาลตัวน้อย พรุ่งนี้พระอาทิตย์อาจไม่ได้มาทอแสงเช่นวันก่อน ดวงดาวอาจไม่ทำหน้าที่ทอความฝัน พระจันทร์หลบหายไปเพียงหนึ่งวัน ก็ให้รู้ไว้ว่าทุกนาทีความรู้สึกฉันยังมั่นคง
น้องเรน เป็นอะไรคะคนดี ถึงอยากร้องไห้ ไม่รู้ว่าอ้อมแขนเอื้อมไปถึงหรือเปล่า เอาเป็นว่าขอเป็นอ้อมกอดแห่งกำลังใจส่งให้ไปทุกครั้งที่อ่อนล้าแล้วกันนะคะ คิดถึงเรนคะ หวังว่าน้องสาวพี่คงสบายดีนะ ยิ้มไว้ ๆๆๆ
9 พฤศจิกายน 2548 09:03 น. - comment id 529738
ลุงชัยชนะ สวัสดีคะ หายไปไหนมาคะ คิดถึง ๆๆ เปิ้ลมีดนตรีในหัวใจอยู่แล้วค๊า ชอบบทเพลง ชอบบทกวี ชอบให้ทุก ๆ คนบทโลกใบนี้มีความรักที่งดงามคะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจดีดีที่มีให้หลานเสมอนะคะ ยังไงรักษาสุขภาพด้วยนะคะ อากาศหนาวแล้ว นี่บ้านเปิ้ลนะ ทั้งหนาว ทั้งฝน ... รู้ซึ้งในฤดูที่แตกต่างแล้ว แง้ ๆๆๆ
9 พฤศจิกายน 2548 09:04 น. - comment id 529740
เป็นบทกวีที่งดงามยิ่ง..ถ่ายทอดอารมย์ความรู้สึกราวได้อ่านจากนวนิยายรักก็ไม่ปาน...มาชื่นชมจ่ะ..แอ็ปเปิ้ล ผู้หญิงโรแมนติก
7 พฤศจิกายน 2548 21:52 น. - comment id 530232
ค่ะ อ่านแล้วเหงาๆ จิงๆนะ ใครคนนั้น เป็นฉันได้ไหม... ถ้าเป็นไปได้ก็คงดีนะคะ ว่าไหม?? คิดถึงเสมอนะคะ ดูแลรักษาสุขภาพด้วยค่ะ
7 พฤศจิกายน 2548 22:17 น. - comment id 530256
ทุกวินาทีแห่งการก้าวย่างย่อมสร้าง ความเหนื่อยให้คนผู้นั้นเสมอๆครับ
แก้วประเสริฐ.
7 พฤศจิกายน 2548 21:03 น. - comment id 530707
อ่านแล้วเหงาจังคับ หวังว่าชีวิตจริงคงไม่เหมือนในกลอนนะคับ คงเศร้าน่าดูเนอะ แวะมาทักคับ
7 พฤศจิกายน 2548 17:31 น. - comment id 531140
เหนื่อยไหมคนดี ยามที่เธอก้าวย่างแต่ละทีข้างหน้า แต่อย่างไรขอให้รู้ไว้ตลอดเวลา ข้างหลังเธอยังมีฉันเสมอมาเสมอไป เหนื่อยไหมคนดี ขอให้รู้ทุกนาทีที่ฝันใฝ่ ไม่ว่าจะมีผยันอันตรายใดใด เธอยังมีฉันนี่ไงที่พร้อมจะชิดใกล้ร่วมฝ่าไปพร้อมกัน
7 พฤศจิกายน 2548 17:48 น. - comment id 531154
ง๊ากก! อยู่บนรถพิมพ์ยากจัง แวะมาทักทายค่ะ
7 พฤศจิกายน 2548 20:24 น. - comment id 531184
ไม่ต้องการเป็นคนของหัวใจ ไม่ต้องการเป็นอะไรในเส้นทาง ไม่ต้องการชิดใกล้เพื่อไกลห่าง ขอเป็นเพียงคนอ้างว้างที่ไม่มีใคร...
8 พฤศจิกายน 2548 21:55 น. - comment id 531539
ผ่านมาแล้วก็อย่าผ่านเลย เหมือนสายลมเชยชมจูลลูบไล้ พัดผ่านมาก็สบัดพัดผ่านเลยไป ทอดทิ้งใจด้วยน้อยให้คอยห่วงหาอุราระทม ลุงว่าหลานคงจะชอบดนตรีเป็นแน่ คนที่ชอบดนตรี ทำอะไรจิตใจก็จะเบิกบานแจ่มใส มีความสุขหทัยในการเขียนบทกลอน และพบปะเพื่อน ๆ มากมาย ที่แวะเข้ามาเยี่ยมยามถามไถ่ให้กำลังใจต่อหลานนะจ๊ะ
9 พฤศจิกายน 2548 12:37 น. - comment id 532063
อืมนะ ได้ค่ะได้ ^_^ .................................. เป็นเธอได้ไหม ที่เธอถามฉัน ในค่ำคืนนั้นที่แสนจะสดใส อยากบอกเธอ ขอแค่มีเธอฉันก็สุขใจ อยากให้เธอมิใช่แค่ความฝันเหมือนกัน อยากมีเธอคอยอยู่เคียงข้าง เวลาที่อ้างว้าง หรือเหงา เธอยังมีฉัน หรือเวลาทุกข์ ฉันจะปลอนโยนเธอทุกคืนวัน ขอแค่เธอนั้น ยินดี ฉันก็พร้อมเคียงข้างเธอ..
9 พฤศจิกายน 2548 12:57 น. - comment id 532082
สมควรแล้วที่กลอนบทนี้มีคนอ่านและแวะเข้ามาชมเยอะๆ เห็นส่วนมากมีแต่คอมเม้นท์เยอะแต่กลอนพราะ นานๆจะเจอครั้งกลอนดีๆ 10-20บทที่อ่านกว่าจะมีอย่างนี้ นะ
8 พฤศจิกายน 2548 12:54 น. - comment id 536354
..ขออ้อมแขนที่อบอุ่น..และความรู้สึกที่งดงาม.. ให้เรนอีกครั้ง..... เรนอยากร้องไห้จัง.. คิดถึงพี่สาวที่แสนดี ..ของเรนด้วยดิคะ..
8 พฤศจิกายน 2548 18:00 น. - comment id 536468
โดนใจมากเลยค่ะพี่........... เหนื่อยมากเลยกับการที่ต้องเดินตามความฝัน เส้นทางที่อยู่ตรงนั้นมันอ้างว้าง หัวใจของฉันเหมือนคนเดินหลงทาง ในความแตกต่างระหว่างฝันกับความจริง .......เหงามากเลยกับการที่ต้องอยู่ลำพัง ในความหวังเหมือนมีกำแพงมากั้นอยู่ตรงหน้า ความเหว่ว้าเข้ามากัดกินหัวใจตลอดเวลา หยดน้ำตากระทบลงหมอนก่อนนอนทุกคืน ขอเป็นเธอได้ไหมที่จะอยู่เคียงข้างฉัน ในคืนที่สิ้นฝันในวันที่เงียบเหงา ในเส้นทางที่ฉันเดินอยากให้มีคำว่าเรา อยากให้เธอเป็นเงาที่อยู่ข้างฉันตลอดเวลา คิดถึงพี่แอ็บเปิ๊ลนะค่ะ บทกลอนยังคงดังกึกก้องอยู่ในหัวใจไม่รู้ลืม
8 พฤศจิกายน 2548 20:30 น. - comment id 536514
หน้าส่วนตัว
ขอบอกก่อนเลยนะครับ
บทนี้โดนใจพี่เมกมากที่สุดในรอบหนึ่งเดือนนี้
ที่ว่าโดน ไม่ใช่บทอื่นเขียนไม่ดี
เพียงแต่บทนี้ ทำให้พี่เมกน้ำตาซึมเลยแร่ะ
ซึ้งมากครับ โดนพี่เมกเต็ม ๆ ฮือ...ออออออ
+-*-+ +-* ปู๊ชายอารมดี๊ดี *-+ +-*-+
13 พฤศจิกายน 2548 11:19 น. - comment id 537037
จ ะ เ ป็ น เ พื่ อ น เ ดิ น ท า ง กั บ เ ธ อ . . . จ น สุ ด ป ล า ย ท า ง ฝั น จ ะ ร่ ว ม นั่ ง ดู พ ร ะ จั น ท ร์ . . . ใ น ค่ำ คื น ห น า ว ร่ ว ม ร้ อ ย ค ว า ม ฝั น . . . ใ น วั น ฟ้ า พ ร่ า ง ด า ว จ ะ ซั บ น้ำ ต า เ ธ อ ทุ ก ค ร าว . . . ย า ม เ ธ อ อ่ อ น แ อ อ ย า ก พ า เ ธ อ . . . ขี่ เ ม ฆ ข า ว บิ น ข้ า ม โ ค้ ง รุ้ ง ที่ ท อ ด ย า ว . . . ด้ ว ย ปี ก แ ห่ ง ฝั น ไ ม่ ว่ า ฤ ดู ก า ล จ ะ ห มุ น เ วี ย น เ ป ลี่ ย น ใ น ทุ ก วั น . . . เ ธ อ แ ล ะ ฉั น มิ ต ร ภ า พ ค ง นิ รั น ด ร์ ไ ม่ เ ป ลี่ ย น แ ป ล ง -*-! -*-! -*-! -*-! -*-! -*-! -*-! -*-! -*-! -*-! บทกลอนช่างสวยงาม... เพราะจับใจมาก... ประทับใจจัง... ... พันดาวตั้งใจแต่งกลอนตอบนะ โหย... เด๋วนี้แต่งกลอนแต่ละบทยากจัง... อิอิ
14 พฤศจิกายน 2548 14:52 น. - comment id 537340
เจลไม่รู้ว่าเปิ้ลก็ไปใยไหมวันนั้น มีคนมาบอกทีหลัง เสียดายจังเลยไม่ได้คุยกันเลยเนอะ
19 พฤศจิกายน 2548 18:54 น. - comment id 539063
22 พฤศจิกายน 2548 22:04 น. - comment id 540109
23 พฤศจิกายน 2548 09:31 น. - comment id 540185
มนต์กวี ถ้าเป็นนิยายรักเรื่องนี้ไม่รู้จะแอ็ปปี้เอ็นดิ้งหรือเปล่านะ อิอิ ขอบคุณมาก ๆ ที่มาชื่นชมบทกลอน และปลื้มใจมากกับคำชม ยิ้มแก้มปริเลย
เฟี้ยตเตอร์ ขอบคุณมากนะ จะน้อมรับคำชมและจะตั้งใจแต่งกลอนที่ตัวเองรักต่อไป ดีใจที่เข้ามาอ่านแล้วประทับใจนะ คนแต่งมีกำลังใจจ้า
23 พฤศจิกายน 2548 10:19 น. - comment id 540192
29 พฤศจิกายน 2548 20:35 น. - comment id 542698
30 พฤศจิกายน 2548 11:40 น. - comment id 542823
เธอเป็นใครคนนั้นแล้วเราก็เป็นเขาคนนั้นไง อิอิ
6 ธันวาคม 2548 16:58 น. - comment id 544103
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
