หน้าส่วนตัว
ช่วยเกี่ยวตระกองกอด ให้ตลอดทั้งร่างกาย
ชื่นชมอารมณ์หมาย เพียงคลายเศร้าเหงาอกตรม
รักเพียงแค่กายข้า ที่ต้องตาฤทัยสม
ทอดกายให้เชยชม รื่นภิรมณ์เพียงชั่วคราว
กอดข้าแทนใจเขา ประโลมเล้าในคืนหนาว
ฟ้าพร่างน้ำค้างพราว เป็นเรื่องราวชั่วข้ามคืน
อย่าหมายได้ใจแก้ว เพียงพอแล้วไม่อยากฝืน
ดั่งฝันอันหวานชื่น เมื่อยามตื่นน้ำตาพราว
เสพสิ้นสวาทรัก ดั่งศรปักสลักร้าว
เลือดรินประดุจราว น้ำตาหลั่งจากดวงใจ
นักเดินทาง(Skeczys) 19 พ.ย. 2548 22:07 น. - ID 83555 
2308
5
0
20 พฤศจิกายน 2548 04:21 น. - comment id 539139
เป็นคืนเปลี่ยวที่ไม่ดีเอาเสียเลยนะ อย่าทำอย่างนี้อีกนะไม่ดีเลย เพราะด้วยอารมณ์
20 พฤศจิกายน 2548 10:29 น. - comment id 539164
แวะมาเยี่ยมนักเดินทาง สวัสดีค่ะ
20 พฤศจิกายน 2548 16:02 น. - comment id 539280
ข้ามคืนที่เริงรื่น แต่พอตื่นคืนกลับหัน ความชื่นระรื่นพลัน มลายกันเหลือเศร้าตรมแต่งได้ดีมากเลยค่ะ
20 พฤศจิกายน 2548 20:57 น. - comment id 539363
o: กวีปกรณ์:มันมะใช่เรื่องจริง... เราแต่งตามอารมณ์เจ๋ยๆ T_T คืออยากนำเสนออารมณ์ อารมณ์หนึ่งเท่านั้นเอง to พี่ดอกแก้ว: ยังจำกันได้มั้ยคะ เช้าไม่ได้เข้ามาชาติกว่าๆ แต่เช้ายังจำพี่ดอกแก้วได้นะ ^^ toผู้หญิงไร้เงา: ขอบคุงสำหรับคำชมค่ะ ^^ สบายดีมั้ยคะ ผู้หญิงไร้เงา เราจำได้ว่าตอนเราเข้าที่นี่ครั้งสุดท้าย ก็จำชื่อผู้หญิงไร้เงาได้แล้ว
20 พฤศจิกายน 2548 21:10 น. - comment id 539368
ปล. ตกไปนิด กลอนนี้ได้แรงบันดาลใจมาจากชีวิตของคนรู้จักคนนึงค่ะ
21 พฤศจิกายน 2548 11:41 น. - comment id 539492
หวัดดี ไม่ได้อ่านซะนานเลยนะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
