ข้าคือผู้สร้างฝันอันบรรเจิด ที่ล้ำเลิศสูงค่ากว่าสิ่งไหน ข้าคือผู้ก้าวผ่านสะพานใจ ที่คนคอยฝันใฝ่ใส่อุรา ข้าคือผู้ส่องทางสว่างโลก ดับเศร้าโศกสร้างแรงแสวงหา ให้แสงส่องสว่างดั่งทิวา ช่วยนำพาชี้จุดหมายถึงปลายทาง ข้าคือผู้ลบระทมความขมขื่น ให้แรงฟื้นฮึกเหิมใจแสริมสร้าง ความหวังเก่าที่เหมือนจะเลือนลาง ช่วยชี้ทางสว่างใจได้อีกวัน ข้าคือผู้ชักชวนมวลมนุษย์ และคอยฉุดสู่ห้วงสรวงสวรรค์ หากมีข้าเคียงจิตนิจนิรันดร์ จะสุขสันต์เริงรื่นชื่นอารมณ์ แม้วันใดตัวข้าต้องลาจาก ดั่งกระชากชีวินสิ้นสุขสม เศษฤดีลอยลับกับสายลม ความขื่นขมแทรกกลางระหว่างใจ เพราะข้าคือผู้นำความหดหู่ ต้องอดสูชีวันต้องหวั่นไหว หากอยากรู้ข้าหรือคือผู้ใด รักที่ใครไขว่คว้าคือข้าเอง
เรไร 26 ธ.ค. 2548 00:46 น. - ID 84589 
964
4
0
26 ธันวาคม 2548 11:31 น. - comment id 549218
ข้าคือ ใคร และใคร ..............
26 ธันวาคม 2548 12:45 น. - comment id 549252
อุราพาไปไหนจ๊ะ ...
26 ธันวาคม 2548 23:16 น. - comment id 549348
แหมๆๆๆ คือผู้นำความหดหู่จริงเหรออ่ะไม่ค่อยน่าเชื่อนะ แวะมาทักทาย อ่ะ
26 ธันวาคม 2548 23:31 น. - comment id 549349
ข้าคือ นี่ภาค 2 ป่ะ ผมชอบภาคแรกนะ ข้าคือผู้ยื่นสวรรค์วันชื่นชู ข้าคือผู้ยื่นนรกที่หมกไหม้ ข้าคือน้ำฉ่ำเย็นตาชลาลัย ข้าคือไฟที่แผดเผาเป็นเถ้าดำ
27 ธันวาคม 2548 09:27 น. - comment id 549398
เอ้าแล้วแต่สุรา เอ้ย อุรา พาไปจริงอ่ะ นึกว่าขามันพาไป ไปล่ะ กลัวมะกอกหล่นใส่ อิอิ
27 ธันวาคม 2548 12:11 น. - comment id 549462
คุณ ลอยไปในสายลม ลองนึกดูแล้วกกัน แต่ไม่ใช่เจ้าหนี้แน่นอน ครับ คุณ ทะเลใจ พาไปให้พ้นคนลวงมั้ง อิอิอิ คุณ เด็กตรัง เชื่อหน่อยน่า เดี๋ยวให้อมยิ้มอันนึง โอเชป่าว ท่านเดาอังคันนนน นี่ งงเหมือนกันว่าคราวที่แล้ว ข้าคือ หรือคือข้า ข้าคือผู้นำทางอันพิสุจน์ ให้มนุษย์ทั้งสุขและโศกศัลย์ ให้ระรื่นอิ่มเอมเปรมชีวัน ให้จาบัลย์หม่นหมองนองน้ำตา คุณ ร้อยโล เอ้ย ร้อยฝัน บางโอกาส ก็ให้สุรา บางโอกาสก็แก้วตา ส่วนมาก ก็ใช้ขาน่ะ แหมมม เดี๋ยวมีเหนี่ยว
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
