หน้าส่วนตัว
หยดน้ำที่ใครใครว่าไร้ค่า
เป็นน้ำตาที่หลั่งรินออกมาจากตาฉัน
หลั่งรินจนสุดพรรณนาทุกวัน
เกินผูกพันเกินที่ใจจะรักใคร
แต่วันหนึ่งที่เธอเดินมาเฝ้ารอ
ความเพียงพอที่หยุดนิ่งกลับสั่นไหว
หัวใจที่เหว่ว้ากลับแกว่งไกว
รักจริงเมื่อไรในอกข้างซ้ายพร้อมรับมัน
ยืนยันความเป็นจริงข้างในใจ
ว่าบทเรียนหัวใจสอนให้มีความฝัน
ความอ้างว้างได้จากไปไกลแสนไกล
เพราะมีใครคนนี้คือคนสำคัญ
ในสายตาเคยมองเธอแค่ข้ามผ่าน
เธอร้าวรานเธอตัดรอนไปจากฉัน
ฉันไม่ยอมไม่อยากรับโทษทัณฑ์
จึงดื้อรั้นขอเธอคืนมาซบใจ
กรอฝ้าย 14 ม.ค. 2549 23:50 น. - ID 85177 
1655
0
0
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
